Och. *zdziwiona spoglÂąda na swojÂą sukienkĂŞ i rumieni siĂŞ* DziĂŞkujĂŞ. Jedna z moich ulubionych. *uÂśmiecha siĂŞ delikatnie i przenosi na niego wzrok* Dobrze ciasteczko, idziemy. *unosi kÂącik ust i idÂą w kierunku jednego z barĂłw* (daj gdzieÂś posta )

CiekawoœÌ to podobno pierwszy stopieù do piek³a. *spogl¹da na niego z uœmiechem* Ale skoro mamy piek³o.na ziemi.. *wzrusza ramionami* Po prostu przez 90 lat by³am zamkniêta w trumnie i nie wspominam tego dobrze. *odwraca wzrok* Mam koszmary. *krêci g³ow¹* Widzisz? Nic powa¿nego. *przygl¹da mu siê chwilê* A ja praktycznie nic o tobie nie wiem. Powinniœmy to zmieniÌ. *unosi k¹cik ust, podaje mu butelkê* Co robi³eœ sam na ulicy, zanim jeszcze siê spotkaliœmy?

James Meyers napisał:

Piek³o na ziemi... <powtarza za ni¹> Wilki, wampiry... nazywasz piek³em? <unosi brew> Okay... Mo¿e faktycznie wygl¹da na piek³o <wzrusza ramionami> Jak to jest byÌ... wampirem? Jest jakaœ ró¿nica pomiêdzy cz³owieczeùstwem, a byciem wampirem? Kiedyœ... by³aœ zwyk³ym œmiertelnikiem, prawda? <Przygryza wargê> 90 lat w trumnie? <mruga oczami> I... o¿y³aœ potem... To dziwne? <krêci g³ow¹> Nie umiem siê w tym po³apaÌ. <wzrusza ramionami> Ja? Wyszed³em na spacer, spotka³em po drodze... <zastanawia siê> Elenê. A potem spotka³em ciebie. Tak up³ynê³o mi popo³udnie. Ty by³aœ na pla¿y. PomoczyÌ buty. <œmieje siê> OdreagowaÌ... koszmary. Nieprzyjemnie. <wzdryga siê>

Jest.. Ró¿nica jest taka, ¿e gdybym by³a pocz¹tkuj¹ca, po prostu nie myœla³abym o niczym innym, ni¿ krew, która siê w tobie przelewa. *krêci g³ow¹* To dopiero jest piek³o. Nie myœlisz o niczym innym, ni¿ to. Jakbym chcia³a, po prostu mog³abym wy³¹czyÌ swoje uczucia od tak *pstryka palcami* Tak, by³am cz³owiekiem. Nawet ju¿ nie pamiêtam jak to jest. *mówi cicho* Dziwne, tak jakby. Jestem jednym z pierwszych wampirów. Nie mo¿na mnie zabiÌ, ale jest podobna mo¿liwoœÌ.

Ostatnio edytowany przez Rebekah Mikaelson (16-11-13 16:26:56)

*rĂłwnieÂż siĂŞ zatrzymuje i rozchyla lekko wargi* Tak. Ale mogĂŞ to powstrzymaĂŚ. *przechyla gÂłowĂŞ w jego stronĂŞ i patrzy mu w oczy* CzujĂŞ jÂą. CzujĂŞ twĂłj zapach, czujĂŞ zapach twojego szamponu i pÂłynu do kÂąpieli, zapach twojej skĂłry.. *mĂłwi ciszej i milknie na chwilĂŞ* PotrafiĂŞ o tym nie myÂśleĂŚ tylko wtedy, kiedy zaintryguje mnie coÂś innego. *spoglÂąda na jego wargi, odwraca wzrok i powoli rusza dalej* KaÂżdy ma jakieÂś koszmary.

James Meyers napisał:

Koszmary... <Rusza za niÂą; zrĂłwnuje siĂŞ z niÂą krokiem> One nie znikajÂą? Zawsze masz ten sam schemat? Czyli w tym momencie jest coÂś... co zaintrygowaÂło ciĂŞ bardziej, Âże wolaÂłaÂś ruszyĂŚ przed siebie, a nie patrzeĂŚ... na moje usta? <unosi brew znaczÂąco, uÂśmiechajÂąc siĂŞ i zerka na niÂą po chwili>

PrzewaÂżnie. SÂą ciemne, ponure. Nic o czym warto opowiadaĂŚ. *uÂśmiecha siĂŞ sÂłabo i zaintrygowana przenosi na niego wzrok* jakÂą chcesz usÂłyszeĂŚ odpowiedÂź? 'Tak, wolĂŞ patrzeĂŚ w przestrzeĂą', czy raczej 'wolaÂłam uciec, bo zbytnio zatraciÂłabym siĂŞ w fantazji'? *unosi kÂącik ust i przyglÂąda mu siĂŞ*

Masz racjĂŞ. *kiwa gÂłowÂą rozbawiona i odchyla gÂłowĂŞ w tyÂł. Zatrzymuje siĂŞ i chwyta go za rĂŞkaw kurtki, aby go zatrzymaĂŚ* Ale to jest piĂŞkniejsze. Widzisz? *uÂśmiecha siĂŞ i przyglÂąda siĂŞ ksiĂŞÂżycowi* Jest wyjÂątkowy. * spoglÂąda na chÂłopaka*

Kiedy chcê byÌ sama i po prostu.. *wzrusza lekko ramionami puszczaj¹c jego rêkaw* pomyœleÌ, zawsze idê na pomost. *prostuje siê i robi kilka kroków, po czym odwraca siê w jego stronê* Tam jest najlepiej. Cisza, szum wody, delikatny wiatr.. i to *spogl¹da na górê i uœmiecha siê* Naprawdê wyj¹tkowe. Wydaje ci siê, jakby oni rozumieli co czujesz i.. ten koszmar po prostu przechodzi. *wzrusza ramionami i odwraca wzrok orientuj¹c siê, ¿e powiedzia³a znacznie wiêcej ni¿ mia³a zamiar* Mia³eœ tak wiele pytaù, a ja wci¹¿ tak ma³o wiem o tobie. Chyba czas to zmieniÌ. *unosi k¹cik ust wyzywaj¹co*

Opowiedz mi jak¹œ historiê swojego ¿ycia. *uœmiecha siê lekko i przygl¹da siê jego twarzy* Nie oszczêdzaj szczegó³ów, jestem ciekawska. *œmieje siê cicho i zbli¿aj¹ siê do jeziorka*

*Kiedy mia³a wyj¹Ì drugiego papierosa, ko³o niej przeszed³ pachn¹cy kusz¹co ch³opak ko³o dwudziestki. Zmieni³a kierunek i sz³a za nim kilka metrów. Kiedy ch³opak odwróci³ siê w stronê Meg, wampirzyca w typowym dla siebie tempie znalaz³a siê przed nim, tak ¿e kiedy siê odwróci³, ¿eby iœÌ dalej wpad³ na ni¹. Meg zahipnotyzowa³a go i zaprowadzi³a w nie a¿ tak ciemn¹ uliczkê. Tam popchnê³a go na œcianê i wbi³a siê k³ami w jego szyjê pij¹c ze smakiem ciep³¹ krew*

*odwrĂłciÂła siĂŞ sÂłyszÂąc znajomy gÂłos* Hej *rzuciÂła i podeszÂła kilka krokĂłw do blondynki*

*wzruszyÂła ramionami* W sumie to caÂłkiem normalnie. No poza tym, Âże wczoraj, ktoÂś o maÂły wÂłos mnie nie zabiÂł.. *skrzywiÂła siĂŞ, a jej dÂłoĂą bezwiednie powĂŞdrowaÂła w miejsce gdzie byÂła maÂła blizna, na szczĂŞÂście zasÂłoniĂŞta bluzkÂą*

(jaka akcja z telefonem bo nawet nie pamiĂŞtam xD)

*pokrêci³a g³ow¹* Jakiœ nowy. W ¿yciu go nie widzia³am na oczy, a nawet mi siê nie przedstawi³.. *powiedzia³a, udaj¹c zawiedzion¹* No ale co zrobiÌ. *wzuszy³a ramoinami. Spojrza³a na telefon. By³o wczeœnie, ale jeszcze dziœ chcia³a siê czegoœ napiÌ* Wiesz, bêde ju¿ iœÌ. *powiedzia³a do Caroline. i obróci³a sie na piêcie.* Pa! *rzuci³a przez ramiê i ruszy³a dalej.*

Ostatnio edytowany przez Megan Archer (20-11-13 18:28:40)

<chodzi po Falls szukaj¹c RC, wykoùczona opiera siê o œcianê jakiegoœ budynku i oddycha g³êboko zamykaj¹c przy tym oczy, ma wszystkiego doœÌ>