*odsunê³am siê od niego* gdybym znowu znalaz³a siê przy twojej szyi mog³abym siê nie opanowaÌ... *powiedzia³am cicho czuj¹c, ¿e g³ód nie ustêpuje*

*nadgryzÂłam jego palec zaczĂŞÂłam go ssaĂŚ i piĂŚ jego krew, dziĂŞki czemu powoli siĂŞ uspokajaÂłam*

*g³ód min¹³, mimo wszystko by³am szczêœliwa z udanego "polowania" chodzi³am jeszcze chwile bez celu, w koùcu postanowi³am odwiedziÌ jakiœ bar*

*WychodzĂŞ z MG prosto na ulicĂŞ. Zaczynam spacerowaĂŚ po ulicach, myÂślÂąc*

<wychodzi z domu, wchodzi w jedn¹ z uliczek i w wampirzym tempie znajduje siê przy jakimœ samotnym ch³opaku; hipnotyzuje go, po czym z zach³annoœci¹ wgryza mu siê w szyjê, koùczy siê nim ¿ywiÌ, kiedy jego têtno zaczyna s³abn¹Ì; wyciera usta wierzchem d³oni, ka¿e mu o sobie zapomnieÌ i znika, wracaj¹c do centrum miasta>

*Kr¹¿yÂła po ulicach trochĂŞ nie wiedzÂąc co ze sobÂą zrobiĂŚ.  Ulice byÂły opustoszaÂłe jakby nikogo nie byÂło. Tatia uwaÂżnie przyglÂądaÂła siĂŞ przechodniom, ktĂłrych dzisiaj byÂło bardzo maÂło. W koĂącu wybraÂła sobie jakiegoÂś mÂłodego, przystojnego chÂłopaka, ktĂłry jÂą min¹³. W wampirzym tempie pojawiÂła siĂŞ przed nim i zanim zd¹¿yÂł cokolwiek zrobiĂŚ, chwyciÂła go za kurtkĂŞ i zaciÂągnĂŞÂła do pustego zauÂłka, gdzie rzuciÂła nim o ÂścianĂŞ i wgryzÂła siĂŞ w jego szyjĂŞ.*

*WeszÂła do jakiegoÂś lokalu*

*Kiedy skoùczy³a siê po¿ywiaÌ, zahipnotyzowa³a przechodnia i wróci³a na ulicê. Zaczê³a znów siê w³óczyÌ po ulicach*

Ostatnio edytowany przez Tatia Petrova (23-11-13 10:58:59)

< PrzytuliÂłam siĂŞ do niego.> Gdzie idziemy? Bo ja nie mam bladego pojĂŞcia < UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ lekko.>

< Kiedy usÂłyszaÂłam swoje imiĂŞ spojrzaÂłam na chÂłopaka ktĂłry stan¹³ przede mnÂą.>  Czy my siĂŞ znamy? < ZmarszczyÂłam brwi przyglÂądajÂąc mu siĂŞ uwaÂżnie.> Czekaj, czekaj tej czuprynki nigdy nie zapomnĂŞ.
< OdsunĂŞÂłam siĂŞ od Alexandra i przytuliÂłam siĂŞ do Olivera.> Oli tyle lat minĂŞÂło.

Oj tam ale móg³byœ wzi¹Ì prysznic < Szepnê³am mu na ucho œmiej¹c siê przy tym jak ma³a dziewczyna.> Tak za tob¹ têskni³am < Powiedzia³am gdy postawi³ mnie na ziemi.> Muszê przyznaÌ, ¿e wyprzystojnia³eœ no i jeszcze te miêœnie < Pyrgnê³am go palcem w klatkê piersiow¹. Po chwili zerknê³am na Alexandra.> Poznajcie siê, Oliver to Alexander, Alexander to Oliver. Poznaliœmy siê w domu dziecka. < Wyjaœni³am patrz¹c siê mu w oczy.>

CzeœÌ. *uœmiecha siê lekko i œciska jego rêkê, po czym puszcza j¹ i spogl¹da na Faye* Mi³o mi ciê poznaÌ. *przenosi z powrotem wzrok na ch³opaka* (sorki, zawiesi³am)

Tak, my.. *spoglÂąda na Faye* JesteÂśmy parÂą. JuÂż od jakiegoÂś czasu. *kiwa gÂłowÂą nie spuszczajÂąc wzroku z chÂłopaka* Zamieszkasz tu, w Falls? *rozglÂąda siĂŞ chwilĂŞ i spoglÂąda na niego badawczo*