Klaus Mikaelson napisał:

< Upił łyka trunku, po chwili zauważył Hayley uśmiechnął się sam do siebie. Przysiad się do dziewczyny.> Miło mi jest znowu Cię spotkać, Hayley.

<słysząc znajomy głos, aż podskoczyła na krześle, spojrzała na niego błagalnie> Proszę... nie rób mi krzywdy.

Klaus Mikaelson napisał:

Hayley Momsen napisał:

Klaus Mikaelson napisał:

< Upił łyka trunku, po chwili zauważył Hayley uśmiechnął się sam do siebie. Przysiad się do dziewczyny.> Miło mi jest znowu Cię spotkać, Hayley.

<słysząc znajomy głos, aż podskoczyła na krześle, spojrzała na niego błagalnie> Proszę... nie rób mi krzywdy.

Czemu myślisz, że zrobię ci krzywdę < Uniósł kącik ust.> Nie uciekniesz, ani nie będziesz krzyczeć, zrozumiano ? < Spytał patrząc się w jej oczy.>

Tak. <zamrugała kilkukrotnie oczami, drgnęła>

Klaus Mikaelson napisał:

Hayley Momsen napisał:

Klaus Mikaelson napisał:

Czemu myślisz, że zrobię ci krzywdę < Uniósł kącik ust.> Nie uciekniesz, ani nie będziesz krzyczeć, zrozumiano ? < Spytał patrząc się w jej oczy.>

Tak. <zamrugała kilkukrotnie oczami, drgnęła>

< Przejechał dłonią po jej ręku.> Wiesz Hayley, spodobałaś mi się.

<kiedy jej dotknął, jej serce zabiło ze strachu> Proszę... Daj mi spokój... <spojrzała na niego błagalnie i przełknęła głośno ślinę>

Klaus Mikaelson napisał:

Hayley Momsen napisał:

Klaus Mikaelson napisał:

< Przejechał dłonią po jej ręku.> Wiesz Hayley, spodobałaś mi się.

<kiedy jej dotknął, jej serce zabiło ze strachu> Proszę... Daj mi spokój... <spojrzała na niego błagalnie i przełknęła głośno ślinę>

Przecież ja ci nic nie robię. < Położył dłoń na jej udzie, uśmiechnął się ironicznie.> Będziesz mi posłuszna, dobrze ? < Pogładził ją drugą dłonią po policzku.>

Tak... <powiedziała cicho i mimowolnie dokładnie śledząc każdy jego ruch>

Klaus Mikaelson napisał:

Hayley Momsen napisał:

Klaus Mikaelson napisał:

Przecież ja ci nic nie robię. < Położył dłoń na jej udzie, uśmiechnął się ironicznie.> Będziesz mi posłuszna, dobrze ? < Pogładził ją drugą dłonią po policzku.>

Tak... <powiedziała cicho i mimowolnie dokładnie śledząc każdy jego ruch>

< Wstał i wyciągnął dłoń w jej kierunku .> Pójdziemy do mnie.

<posłusznie wstała i mimowolnie położyła prawą dłoń na jego dłoni, usłyszała sygnał sms, spojrzała kątem oka w kierunku telefonu w kieszeni, jednak nie mogła sprawdzić wiadomości>

< Zabrał jej telefon, schował go sobie do tylnej kieszeni.> Nie martw sie później ci go oddam. < Zapłacił po czym wyszli.>

*Weszła do baru. Nie rozglądała się, nie wierząc że znajdzie kogoś znajomego.Podeszła do baru i zamówiła whisky. Usiadła przy barze, czekając na zamówienie*

Caroline Forbes napisał:

Valentina Grigoryeva napisał:

*Weszła i rozejrzała się. Kiedy zobaczyła Caroline przy barze podeszła do niej i usiadła obok uśmiechając się szeroko.*Cześć.*Powiedziała i zamówiła whisky z colą.*

*widząc Valentine uśmiechnęła się znacząco* Hej *powiedziała z łatwo zauważalnym entuzjazmem i upiła łyk whisky* Jak Ci minął dzień? *uniosła brwi przyglądając się jej z zaciekawieniem, po chwili dodała* Zamówić Ci coś? *wskazała na szkło stojące koło niej*

(zw)

Dobrze, ale trochę nudno. Oglądałam telewizję z moim psem.*Zaśmiała się.*Trochę dziwnie to brzmi, ale on uwielbia seriale.*Pokręciła głową w odpowiedzi na propozycje.*Nie, na razie dziękuję. A tobie jak minął dzień?

Mhm*Kiedy zmieniła temat ledwo zauważalne pokręciła głową patrząc na nią, ale nie chciała drążyć tematu. Uśmiechnęła się lekko i odpowiedziała.*Buria. Jest bardzo mądry.

Hm, no to może...*Przymrużyła oczy myśląc.*Jutro? Mogłabyś wpaść do mnie.*Uśmiechnęła się szeroko patrząc na towarzyszkę i czekając na jej reakcję.*Co ty na to?

<przychodzi do baru, siada przy jednym ze stolików, zamawia mocną kawę myśląc o tym, co się dziasiaj zdarzyło. W pierwszej chwili chce poprosić siostrę o pomoc, jednak zmienia zdanie, przypominając sobie o jej stanie. Wzdycha, wyciąga telefon i pisze SMSa do innej znajomej czarownicy, mając  nadzieję, że nadal mieszka w Falls. Odkłada telefon i czeka na odpowiedź, popijając kawę>

<gdy zobaczyła wchodzącą Megan, podniosła rękę do góry dając znak znak, gdzie siedzi> Ciszę się, że przyszłaś <powiedziała, gdy dziewczyna podeszła do jej stolika>

Ja też <westchnęła> Mam prośbę. Czy mogłabyś mi pomóc w odzyskaniu mocy? Czy w ogóle jest to możliwe?  <przygryzła lekko dolną wargę> Kiedyś byłam czarownicą, ale potem zostałam przemieniona w wampira. Niedawno zażyłam lekarstwo i teraz... cóż, nie wiem, czy mogłabym wrócić do stanu przed przemianą. <popatrzyła się na Megan>