<przyszłam do centrum i od razu zobaczyłam znaną twarz, z zadziornym uśmieszkiem podeszłam do szatynki i szturchnęłam ją lekko przybierając miły wyraz twarzy> Nasza znajomość zdecydowanie źle się rozpoczęła <zmusiłam siebie do uśmiechu chociaż miałam ochotę zabić ją w tym momencie>

<złapałam ją za ramię i zacisnęłam zęby ciągnąc ją w stronę najbliższej przebieralni gdzie popchnęłam ją do lustra i uśmiechnęłam się niewinnie> Postawmy sprawę jasno, ja jestem w ciąży, mieszkam w jego domu, śpię w jego łóżku, razem z nim mamy wiele upojnych chwil, zna mnie od dawna, ty dla niego nic nie znaczysz, jesteś jego nową zabawką, niedługo Ciebie zabije, albo zostawi w tak beznadziejnym stanie jak ja! <wysyczałam> Więc odpuść kochana

<wkurzyłam się, ale postanowiłam dalej pochodzić po sklepach>

<kiedyś tam sobie wyszłam>

<Skończyła zakupy, wyszła>

<wychodzi>

*Po paru godzinach spodobały mi się 3 stroje* *Nie wiedziałam które wybrać i liczyłam na to że ktoś mi pomoże *

<przychodzi do centrum handlowego i od razu kieruje się do salonu z sukniami ślubnymi, niestety przez jej już duży brzuch żadna sukienka, która jej się podoba na nią nie pasuje, zrezygnowana i wkurzona siada na ławce przed sklepem>

Ostatnio edytowany przez Rosalie Delacure (08-11-13 14:29:38)

<słysząc czyiś głos uniosła głowę i zmrużyła oczy wywracając głową i kładąc swoją rękę na brzuchu>
Ciężko jest znaleźć idealną suknię ślubną kiedy ma się sterczący brzuch
<westchnęła i uśmiechnęła się lekko>
Błagam żadna Pani, Rosalie jestem, ale możesz mi mówić Rose

<zdziwiona mimowolnie rozchyliła lekko wargi i uśmiechnęła się delikatnie>
Miło mi Ciebie poznać Elijah
<powiedziała pewnie i zmrużyła oczy>
Istnieje jakieś prawdopodobieństwo, że jesteś rodziną Klausa Mikaelsona?
<poruszyla brwiami>

<Zaśmiał się pod nosem i spojrzał na nią z uśmiechem, był wyraźnie tym rozbawiony> Cóż swojego czasu spędzałem z nim każdą chwilę <wzdycha> Niklaus jest moim bratem, rozumiem czemu nie zauważyłaś podobieństwa, jestem od niego milszy, ale to ty jesteś jego narzeczoną i nosisz jego dziecko dlatego z pewnością musiałaś w nim coś zauważyć <zmarszczył nos i zmierzył ją wzrokiem>

Cieszy mnie to <powiedział szybko> Jednak gdybyś czegokolwiek potrzebowała lub Niklaus zrobił coś Tobie czy dziecku to wiedz, że ja jestem po Twojej stronie <puścił jej oczko i wstał poprawiając strój> Mam nadzieję, że się wkrótce zobaczymy <złapał jej dłoń i znów musnął jej wierzch> Szalenie miło było mi Ciebie poznać <uśmiechnął się i zniknął>

*Przyszła do centrum, chociaż nie miała żadnego konkretnego celu. Zaczęła kręcić się po centrum, zaglądając po kolei do sklepów*