Doprawdy? Miłosć ją zmienia. Widzisz jak działasz na kobiety ? < zaciągnęła się z sykiem papierosem > Twoja egzystencja jest na prawdę niezwykła. Twoja dusza praktycznie ma już zabukowane miejsce w piekle, wiesz o tym? < spojrzała na niego zmartwiona. Zabawy w zmartwychwstanie nigdy nie kończą się pomyślnie. Wypuściła dym pomiędzy słowami > Chciałam cię przeprosić za moje zachowanie. Byłam dość egoistyczna, kiedy mnie potrzebowałeś. Ale chciałabym, abyś zrozumiał, ze jestem tylko człowiekiem : moje siły kiedyś się kończą < stwierdziła ze smutkiem. Jeśli tak dalej pójdzie to ona sama będzie roztrzaskana na milion kawałków >

życie w zaświatach jest jeszcze dłuższe od tego ziemskiego. Chyba warto je spędzić w przyjemniejszych miejscach niż piekło < mrukneła zmartwiona. Zaraz potem odrzuciła włosy na lewę ramię i spojrzała prosto na niego > Nie oskarżam cię o nic. Stało się, los z nas okrutnie kpi. Pytanie teraz co z tym zrobić < westchnęła głęboko, aby po raz kolejny zaciągnać się papierosem > co począć z nami? Pamietasz co się działo przed twoją śmiercią - miedzy nami znów zrodziła się chemia. Uprawialiśmy sex, spacerowaliśmy razem, rozmawialiśmy... Wyznaliśmy sobie miłość < opuściła oczy. Zatrzymała się na chwile po tych słowach aby ułożyć sobie wszystko w głowie > I może to było najlepsze? Niepewnosć o jutro, brak konkretnego zobowiązania sprawiało, że nasze relacje nabrały pikanterii. Tylko wyznanie miłości jest już jakąś obietnicą. < zaciągneła się po raz ostatni i zgasiła peta o oparcie ławki >

< Spojrzała ponownie w jego oczy. Nie miała wyjścia, kiedy tylko na niego nie patrzyła chłopak migał się od odpowiedzi > Ciągle gdybasz Alexandrze, oraz pozostawiasz wybór w moich rękach. Od dłuższego czasu nie słyszałam od ciebie konkretów < westchneła, a na twarz opadły jej dwa kosmyki > Możemy nadal żyć tak jak teraz, udawać że nie zwracamy uwagi na życie drugiego. Albo możemy się okreslić. Ja się nie stawiam przed wyborem ja albo Charlotte, bo wiem że jest dla ciebie wazna. Aczkolwiek sam widzisz, kochamy cię oby dwie i coś z tym trzeba zrobić < przełkneła zdenerwowana ślinę >

< spojrzała na pierścionek. Przepięknie lśnił w blasku księzyca, kiedy poruszała ręką to w jedną to w drugą stronę. > Zrobiłeś to na łożu śmierci. Nie wiem, czy przewidywałes swój powrót do świata żywych, ale ta decyzja mogła być podejmowana pod zgubną nadzieją. < Uniosła wzrok do jego oczu > To jest bardzo poważna decyzja. Myślisz, że obydwoje do niej dojrzeliśmy?

< zdrada. To ciągle jest kamieniem pomiedzy ich szczęściem. Nie dziwiła się. Pokiwała głową na znak, ze go rozumie i to nazbyt dobrze > Chyba za bardzo się spieszę... Po prostu, chciałabym mieć wszystko na raz. Za dużo biorę sobie na głowę przez co nic nie robię na 100%. < jej dłoń zaczeła masować przegub, na którym było widać świeże blizny > Nie jest fajnie mieć rozdwojenie jaźni. Jedna strona wie czego chce i dojrzała. Druga też dojrzała, ale ma ochotę się bawić we wszysko co wpadnie jej pod nogi.

< Miranda poczula dreszcz kiedy jego usta objely jej blizny. > Podobno tak... <szepnela, a w jej glowie toczyla sie dyskusja co powinna zrobic. Wplola palce w jego wlosy i spojrzala w jego oczy > uwazam, ze powinnismy zaczekac z zareczynami. Okazmy sobie trochr cierpliwosci i zrozumienia.

< Kiedy tylko jego usta spotkały się z jej, Mirandzie zaparło dech w piersiach. Bardzo dawno tego nie czuła > Damy radę, bo jak nie my to kto ? < uśmiechnęła się blado i przejechała dłonią po jego policzku. > Nie będę cię dłuzej zatrzymywać, na pewno masz coś do załatwienia, zresztą musze dokończyć parę biznesowych spraw < uśmiechnęła się tajemniczo, puszczając jednocześnie oczko > Napisz do mnie < pomachała mu na pożegnanie i ruszyła szybkim krokiem w stronę domów >

Ostatnio edytowany przez Miranda McGuinness (25-03-14 15:26:18)

*Wchodzi na rynek i rozgląda się z lekko zmarszczonymi brwiami. Spaceruje chwilę po czym siada na jednej z wolnych ławek. Zakłada nogę na nogę i przygląda się ludziom, wykrzywiając lekko usta.*

Więc pewnie o Elenie? *kiwa parę razy głową.* Taaak, masz rację, przydałoby się ją wyeliminować. *unosi kącik ust*

*Wydyma usta.* Jaka szkoda. Może jednak zrobiłabym wyjątek *mruga do niej śmiejąc się.* Cóż, to by było ciut dziwne, ale... pouczające? *porusza brwiami i parska śmiechem* Albo zabawne. Zależy z jakiej perspektywy się patrzy. *kiwa głową z powagą.*

*Śmieje się cicho* Żebyś wiedziała. *kiwa głową.* Cóż, ja przynajmniej umiem korzystać z życia. *rozkłada ręce w ''bezradnym'' geście i zaraz poważnieje* A tak serio, to nie. *wzrusza ramionami.* Było ich.. tylko dwóch? *marszczy brwi zastanawiając się.*

<przychodzi na rynek i przez moment się rozgląda. Zamyka oczy, a kiedy je otwiera, znajduje się na samym szczycie wierzy zegarowej. Przez moment patrzy w dół, aż siada na skraju i zapala papierosa myśląc nad czymś. W końcu unosi zamyślone spojrzenie gdzieś przed siebie i obserwuje panoramę miasta>

<widząc, że słońce zachodzi, wsuwa część okularów za koszulkę. Gasi papierosa i wzdycha cicho spoglądając po raz ostatni w dół. Przez chwilę śledzi nieznajomą dziewczynę wzrokiem i uśmiecha się delikatnie widząc co robi ze szpilkami i jak podkurcza nogi, aby następnie zapalić papierosa. W końcu zapiera się rękoma o zimny marmur i zsuwa się z niego tak, że spada dobre 13 metrów w dół. Ląduje na mocnych, lekko podkurczonych nogach i poprawia poły kurtki. Przygryza lekko wargę i spogląda na boki zastanawiając się nad czymś. W końcu przeczesuje włosy palcami i zmierza w kierunku dziewczyny. Najpierw spogląda na jej szpilki, gołe stopy i nie mogąc powstrzymać lubieżnego uśmieszku, dociera spojrzeniem do jej oczu> Wolne? <kiwa podbródkiem na miejsce obok niej i przygląda się jej badawczo>

Ostatnio edytowany przez Alexander Kahn (13-04-14 19:52:09)