O nie, nie dam Ci tej satysfakcji...będę cię trzymać tam długo, jak to tylko możliwe. *przegryza wargę w uśmiechu* Dlatego bo..? *patrzy na niego wyczekująco* Skoro masz na to dowód... to nie będę się spierać, znowu. *wzrusza ramionami z uśmiechem; przełyka głośno ślinę czując jego ciepły oddech na swojej skórze* Ufam ci.

Jednakże większą korzyść będziesz miał z tego jak jednak zostanę. *unosi powoli kąciki ust* Nie przemyślałam tego... *wydyma dolną wargę* Twoja skromność jest na wagę złota, a ja lubię złoto. *kiwa głową z uśmiechem* Źle? *już chce zabrać rękę, jednak kiedy muska wargami jej palec wypuszcza powietrze z ulgą. Spogląda mu głęboko w oczy przełykając ślinę* Nie, raczej nie. *spogląda na swoją rękę* Dzięki... już mi lepiej, o niebo... to znaczy o wiele. Tak, o wiele.

Davina. Mogłeś zapytać dużo wcześniej, to nie tajemnica. *przegryza lekko wargę obserwując jego ruchy* Zarumieniłam się, bo mnie do tego sprowokowałeś. *uśmiecha się stopniowo* Nie pierwszy i nie ostatni. Do zobaczenia. *odprowadza go wzrokiem otulając się ramieniem po czym odwraca się na pięcie i kieruje się w tylko sobie znanym kierunku*

<kiedy po jakimś czasie, przestaje czuć smutek, żal, zawiedzenie i złość, uśmiecha się błogo i odchyla głowę do tyłu opierając ją na ławce. Dopala papierosa i chwilę obraca peta w dłoni, aż wyrzuca go gdzieś przed siebie. Na chwilę podkurcza nogi i sięga po telefon. Przegląda go i usuwa wszystkie ślady po Mirandzie i ich wspólnym życiu, aż zamyka oczy wracając do poprzedniej pozycji i śpiewa sobie pod nosem>
I was the match and you were the rock
Maybe we started this fire?
We sat apart and watched
All we had burned on the pyre..

These are the things, the things we lost
The things we lost in the fire, fire, fire
These are the things, the things we lost
The things we lost in the fire, fire, fire.

Flames they licked the walls
Tenderly they turned to dust all that I adored..

*Spedziła ilka gdozin na spacerze po mieście - tak bez konkretnego celu. W pewnej chwili w kieszeni zawobrowała jej komórka. Wyjeła ją i widząc zablokowany numer uniosła zdziwiona brwi. Otworzyła wiadomość wciąż idąc. Przeczytała rozbawiona tekst wiadomości i pokręciła głową.* Niektórzy na prawdę uwielbiają intrygi.. *westchneła i otworzyła załączniki. Zamarła w pół krorku. uniosła wzrok do nieba. To już nie było fair. O Mirandzie chociaż wiedziła. Charlotte zacisneła usta i schowała komórkę do kieszeni. zrobiła jeszcze kilka kroków i teleportowała sie do swojego loftu.*

<szybko wyciągnął colta i przystawił go do czoła G.> Odwal się od nas. <warknął>

<skrzywił się z bólu gdy uderzył o samochód.  Przeklął pod nosem, gdy przeszło mu przez myśl ile będzie kosztować zamontowanie nowej szyby. Kiedy G. go podniósł znowu się skrzywił, jednak nie wydał z siebie żadnego odgłosu> Wszystkie Anioły to takie fiuty? <wydusił z siebie i wysilił się na kąśliwy uśmieszek>

<westchnął, wyraźnie zirytowany. Wierzchem dłoni przetarł krew ściekającą mu z nosa. To chyba jednak był głupi pomysł, żeby iść na archanioła z Coltem.> Ty chyba faktycznie mnie nie lubisz. <powiedział uśmiechając się ponuro> Tknij go tylko, to zaliczysz zgon zanim uderzysz o ziemię. <warknął> Może jeszcze nie teraz, ale uwierz mi, że szybko znajdę sposób, żeby cię zabić. <wycedził>

Coś czuję, że jesteśmy dość ważni dla twojego szefa. <uśmiechnął się sztucznie i zerknął na dłoń Gabriela, w której był Colt> Oddaj mi go, aniołku. Tak będzie lepiej i dla mnie i dla ciebie. <powiedział nie okazując zdenerwowania, czy jakichkolwiek innych emocji>

Ta, postaram się na tym zapanować, Gabe. <powiedział z kpiną i zwinnie złapał broń, zabezpieczył ją i włożył za pasek. Pprzewrócił oczami słysząc jego komentarz, wyminął go i obolały podszedł do swojego samochodu> Mam już dwa powody, żeby cię zabić. <mruknął i przejechał dłonią po masce samochodu> Już dobrze, skrabie. Jutro się tobą zajmę. <powiedział pod nosem i zrzucił z maski odłamki szkła>

<Po wyjściu z domu, skierował się do miejsca, gdzie wczoraj pozostawił samochód. Skrzywił się nieznacznie, gdy zobaczył, w jakim stanie jest Impala. W świetle dnia wyglądało to gorzej niż wczoraj... Obszedł Chevroletta podliczając straty. Sięgnał po telefon i wykonał jednen telefon. Po kilkunastu minutach, samochód został przetransportowany do warsztatu. Samochód został naprawiony w przeciągu kilku godzin. Nie obyło się bez rad i pouczeń ze strony Deana, on sam dużo zrobił przy Impali. Po jakimś czasie, odjechał z warsztatu.>

< Miranda weszła pewnym siebie krokiem na ulice Mystic Falls. Przez cały czas czujnie obserwowała okolicę - nie miała ochote zostać ofiarą jakiegoś okrutnego żartu. Poczuła znajome ssanie w płucach, dlatego czym prędzej wyciągnęła o dziwo nie Marlboro, a czekoladowe Black Devile. Włożyła jednego do ust i starała się skupić na zapaleniu jednym ruchem ręki. Niestety nie zauważyła pewnej dziewczyny i wpadły one na siebie, a papieros wypadł jej z ust > No to chyba jesteś mi winna szluga < uśmiechnęła się wrednie pod nosem i wyciągnęła kolejnego zapalając go siłą umysłu. Przyjrzała się dziewczynie badawczym wzrokiem stwierdzając, że trafiła na świerzynke >