< Miranda speszona odsunęła się od Alexandra > Wkońcu wasze spotkanie... < podniosła się z kanapy i stanęła w połowie odległości od mężczyzn > Alex to mój brat Daniel. Daniel to mój chłopak, Alex... < to drugie powiedziała stanowczo ciszej. Uśmiechneła się nieśmiało do brata > Potrzebujesz czegoś konkretnego ?

*Lustruje mężczyznę podejrzliwym wzrokiem jakby chciał się doszukać czegokolwiek co zraniłoby jego siostrę, jednak po chwili zmienia wyraz twarzy i lekko się uśmiecha* Mam nadzieję, że jesteś dla niej dobry *Powiedział nie okazując żadnych emocji, a następnie spojrzał na Mirandę* Poradzę sobie mała, radziłem sobie pięć lat na wyspie, w mieście pełnym sklepów, ludzi i lodówek z krwią też dam sobie radę *zaśmiał się*

Tą samą nadzieję mam w stosunku do ciebie. *patrzy mu przeciągle w oczy i słucha co mówi. Mała? Are you kidding me? Odprowadza M wzrokiem i przenosi go na chłopaka* Wyspa, huh? Dużo podróżujesz?

Ostatnio edytowany przez Alexander Kahn (10-02-14 19:14:33)

Za mojego etatu, jest co raz to lepiej. Oczywiście nie zawsze jest kolorowo, ale z pewnością lepiej niż kiedyś. *kiwa głową i omiata pomieszczenie wzrokiem,* Chyba jest ze mną szczęśliwa. Mam nadzieję, że ty sam.. nigdy więcej jej nie skrzywdzisz. *zaciska nieco wargi wracając do niego wzrokiem*

Nigdy świadomie bym jej nie skrzywdził i nigdy nie zamierzałem *Westchnął* Gdybym mógł to uwierz nie tkwiłbym pięć lat na wyspie *Odpowiedział nad wyraz spokojnie i spojrzał w kierunku w którym przed chwilą udała się Miranda, jednak nie widząc jej wrócił wzrokiem do Alexandra* Jeżeli jest z Tobą szczęśliwa to dobrze, serio obyś jej nie zranił... Potrafię być bardzo mściwym starszym bratem *Zaśmiał się cicho*

Wyszła? *Pokręcił z niedowierzaniem głową i zaśmiał się* Tak, zdecydowanie to jest w jej stylu *Wzdycha teatralnie i rozejrzał się po pokoju* Możesz na nią poczekać, ja i tak idę zwiedzać miasto. Poleciłbyś mi jakiś bar z dobrą whisky? *Uniósł brew*

*Uśmiechnął się lekko* W takim razie idę szukać Grilla. Do zobaczenia *Mruknął i zniknął*

< Miranda wróciła do domu. Poszła pod prysznic i tym razem użyła kokosowego płynu do mycia. Po wyjściu z łazienki, ułożyła włosy w luźny kok. Długo stała przed szafą, zastanawiając się co ubrać. Wkońcu na przekór własnym upodobaniom wybrała Założyła do tego białe szpilki. Podeszła do drzwi i upewniajac się, że wszystko pogasiła, wyszła ponownie z domu >

Rano:
<Wchodzi po cichu do domu i rozgląda się. Widząc jak Miranda śpi w salonie, bierze ją delikatnie na ręce i znika na górze. Układa ją na łóżku. Sięga po kartkę i pisze na niej:
I love you dearly,
And that's sincerely
I'm here to stay,
Forever,
And ever and a day,
That's never,
I can't let you go,
I can't forget You,
Close your eyes,
Come with me. - Twój A.
A następnie wsuwa ją pod jej palce. Zabiera kilka potrzebnych rzeczy, włącza cicho piosenkę i rozsypuje wokół śpiącej dziewczyny płatki czerwonych róż, które kończą się w jednym miejscu na podłodze. Następnie układa kilka dopiero rozkwitających na poduszce obok, a potem jedną u stóp łóżka razem z maleńkimi świeczkami, kolejny zestaw bliżej drzwi i kilka innych kreślących ścieżkę wzdłuż korytarza, aż przez schody do drzwi tarasowych na dole. Rozsuwa je odpowiednio i włącza napis. Zaraz po nim, gdzieś za domem, gdzie prowadzą róże, znajduje się kolejny i dalej  kolejny. Poprawia koszulę, chwyta w dłonie bukiet róż i przygotowany czeka za Mirandą>

*uśmiecha się z ulgą widząc Mirandę i kiedy wpada w jego ramiona, przytula ją mocno do siebie. Tuli ją gładząc czule jej włosy i całuje ją delikatnie. Po chwili odsuwa się lekko i podaje jej bukiet róż, jaki przygotował* Proszę. To dla ciebie. Dla najpiękniejszej kobiety na świecie. *bierze oddech i unosi kąciki ust* Mojej. *unosi drugą dłoń i delikatnie gładzi jej policzek* Chcę cię gdzieś zabrać. W tym stroju.. *lustruje ją wzrokiem i przygryza wargę* Nie dotrzemy na miejsce na czas. *przenosi wzrok na jej oczy i uśmiecha się szelmowsko i seksownie*

*odprowadza ją wzrokiem i w tym czasie wykonuje telefon. Tuż za domem ląduje śmigłowiec, kiedy właśnie wraca Miranda. Uśmiecha się promiennie i kiedy podchodzi bliżej, chwyta jej dłoń* Wyglądasz.. woah *kręci głową z niedowierzaniem* Zabiorę cię w pewne miejsce. *kierują się do samolotu, siadają na miejscach i po chwili odlatują*

(kolejnego posta dam jutro, bo mam zepsutego laptopa Mam nadzieję, że to nie będzie problem)

< Weszła do domu. Nie miała siły na jakąkolwiek akcje. Usiadła na kanapie i tępo spojrzała na kominek. Opadła na poduszki, a dłonie położyła na brzuchu. Bolał ją coraz bardziej. Bała się o to, że będzie miała syndrom Brytyjskich czarownic czyli 2 razy szybszy cykl ciążowy. Przykmkneła oczy starając się wyłączyć wszelkie myśli >

Wiadomość: Przepraszam, czy tu zdradzająca kłamczucha? Która CIĘŻARNA (haha, a to ci dopiero!) rucha sobie jakiś... bóg ci wie kto to był, chuj mnie to nawet obchodzi. A takie masz ode mnie wsparcie! Taki ze mnie zły facet. Ot co. Niezły cham, nie? Ciężarna dziewczyna wychodzi ''na spacer'' i wraca po ostrym seksie w lesie. Whoa, a to ci przygoda życia. Do tego się obraża, że jej chłopak nie chce jej znać. Matko, ja nie wiem jak to możliwe. On to ma tupet. Poważnie, zabieraj te rzeczy i nie chcę cię więcej widzieć.