Rozumiem *Kiwnął głową i odsunął się wkładając ręce do kieszeni spodni* Sam chce sobie zrobić, po to by poczuć ból *uśmiechnął się sadystycznie i uniósł brew* Jak się nazywasz? *dodał nie kryjąc ciekawości*

Tate *odpowiedzial zdecydowanie za szybko* Tate Langdon *Wyszczerzył się i ciągle się w nią wpatrując myślał o czymś intensywnie* Opowiedz mi dlaczego ćpałaś? *Uniósł brew*

Po prostu *Wzrusza ramionami i podciąga nosem* Lubię słuchać o bólu i cierpeniu *Dodaje*

Szkoda *Mruknął zawiedziony* Nawet nie wiesz jakie to jest fascynujące *Podciągnął rękaw i pokazał blizny po samookaleczaniu* A ja jestem w tym mistrzem *Wzdycha nie widząc jak dalej się zachować po czym spuszcza głowę* Wystraszyłem Ciebie? *Zapytał ponuro*

Spędziłem trzy lata w psychiatryku *Wzdycha i zapala następnego skręta* Tego nie pobijesz, a ból? *Prycha* To najcudowniejsze uczucie na świecie *Mówi rozmarzony*

I to jest najlepsze *Wyszczerzył się i wzdycha* Zimno tutaj, może przeniesiemy się gdzieś indziej? *Uniósł brew wpatrując się w nią jak w obrazek*

*Przystaje z nogi na noge i na jego twarzy pojawia się przerażenie* Przepraszam *mruknął i odbiegł*

*Kiedy zniknęła z parku, chwile później pojawiła się kilka ulic na zachód. nie była zmęczona ani trochę. Nie miała czym być zmęczona. Postanowiła tej nocy pozwiedzać. Chodziła spokojnymi uliczkami miasta, a gdy mijała ją jakaś osoba, Charlotte zastanawiała sie w jaki sposób mogłaby doprowadzić ją do obłędu. Pogrywanie z ludzką psychiką - coś pięknego.*

*Spojrzała na Sama zaskoczona* Nie, Papa Smerf *palnęła bezmyślnie i wyszczerzyła zęby*

*Odsunęła się od niego zaciskając usta* Nie potrzebuję ani ochorony ani żeby ktoś się o mnie martwił. *warknęła. Może to skutek kaca ale Ruby była rozdrażniona. Bardzo rozdrażniona. Odwróciła się na pięcie i ruszyła przed siebie zła*

*Spojrzała na niego i po chwili uśmiechnęła się promiennie.* Okay. *zarzuciła mu ręce na szyję i pocałowała go.*

*Wzruszyła ramionami i ścosnęła jego rękę* A jak wolisz?

*uniosła kącik ust* Może być. *odparła*