Ale gdyby nie ja, to nigdy nie doszÂłoby do czegoÂś takiego <zacisnĂŞÂła powieki> Przepraszam ciĂŞ <szepnĂŞÂła i zadrÂżaÂła> Przeze mnie teÂż Jace.. jeÂśli on nie Âżyje... nie wybaczĂŞ sobie tego <pokrĂŞciÂła gÂłowÂą, a z oczu poleciaÂły jej Âłzy> To moja wina <powtĂłrzyÂła>

Dexter, czy ty siebie sÂłyszysz? Red Coat zamknĂŞÂło siĂŞ w jakiejÂś pÂłonÂącej puÂłapce tylko dlatego, Âże ja... ja chyba ciĂŞ kocham <zapÂłakaÂła> I Jace'a rĂłwnieÂż <skuliÂła siĂŞ i objĂŞÂła ramionami> I nie potrafiĂŞ wybraĂŚ <szepnĂŞÂła i pokrĂŞciÂła gÂłowÂą> Nie chcĂŞ tego czuĂŚ.

Ostatnio edytowany przez Annabeth Blake (14-10-13 13:25:31)

Wracajmy ju¿ do domu, dobrze? Jestem wykoùczona i tobie te¿ przyda³by siê odpoczynek <powiedzia³a i podnios³a siê ze schodów, zaczê³a powoli iœÌ na górê>

*Przyjecha³ poci¹giem; wysiad³ z niego i od razu wzi¹³ swoje walizki. Jedn¹ z nich przerzuci³ sobie przez ramiê udaj¹c siê przy tym w stronê opuszczonego domu który znalaz³.*

Ostatnio edytowany przez Colton Haynes (26-11-13 15:16:49)

<bêd¹c w poci¹gu przenosi wzrok ze stron ksi¹¿ki na okno. Zaraz bêdzie na miejscu. Nowe miasto - pocz¹tek nowego ¿ycia. Schowa³a ma³y tomik do sporego plecaka. To by³ ca³y jej dobytek. Westchnê³a i zarzuci³a torbê na ramiê, gdy poci¹g zacz¹³ zbli¿aÌ siê do miasta. Kiedy siê zatrzyma³, Audrey spokojnie opuœci³a wagon i skierowa³a siê pieszo w stronê miasta>

<Pojawia siĂŞ na stacji wraz z przyjazdem pociÂągu. SpoglÂąda przez chwilĂŞ na znajomÂą mu burze rudych wÂłosĂłw, po czym podchodzi tyÂłem do niej i ochrzÂąka>
Lydia Carter, No No <uœmiecha siê lekko, a w g³êbi serca krzyczy z radoœci>
Czemu przyjechaÂłaÂś?

Nie ma nawet opcji <ZaÂśmiaÂł siĂŞ pod nosem i pogÂłaskaÂł jÂą lekko po plecach, przytulajÂąc jÂą do siebie. Ten zapach.. ÂŚniÂł mu sie po nocach. BodajÂże Chanel, wiedziaÂł jak kochaÂła te perfumy.>
Co powiesz na pójœcie do mojego domu i d¿emkê? A jutro.. Porozmawiamy? <Spyta³ spod uniesionej brwi, a czuj¹c narastaj¹cy ch³ód, œci¹gn¹³ sweter i opatuli³ nim Lydie>

Wczoraj:
wykupiony dom? Wohoho zamierzasz tu zostaĂŚ <SpytaÂł ze zdziwieniem, podekscytowaniem i nadziejÂą jednoczeÂśnie. ZgodziÂł siĂŞ pomĂłc jej z tym rozpakowaniem i poszli do niego do domu.>

< Miranda zna³a jego umiejêtnoœci i by³a pod wra¿eniem tego jak ³atwo zauwazy³, ze by³a w ci¹¿y. Palenie nie by³o trudn¹ zagadk¹, przecie¿ zawsze pali³a i da³o siê od niej to wyczuÌ. > Mój ojciec by³ wydoko postawionym oficerem marynarki jej królewskiej moœci < odpar³a z dum¹, ale jednak nadal ci¹ga³a nosem. Kiedy go przyprowadzi³a rozejrza³a siê ukradkiem po pomieszczeniu. Czu³a przyjemne mrowienie wiedz¹c, ¿e wszystko jest idealnie zaaran¿owane > To tutaj.. < odpowiedzi³a cichym g³osem i doda³a z lekkim sarkazmem > Powodzenia.. < z gracj¹ usunê³a siê szybko w cieù, nie chc¹c przeszkadzaÌ w dalszej czêœci planu. Kiedy jej nikt nie widzia³ przeteleportowa³a siê na dach i tam zaczê³a wszystko obserwowaÌ z wygodnego miejsca >

(moja rola wykonana juÂż dzisiaj niestety nie wejdĂŞ :C)