Noszę naszyjnik z werbeną, piję werbenę codziennie rano. Hipnoza się nie uda <uśmiecha się szeroko dotykając palcami naszyjnika. Po chwili spoważniała> William zabijał ludzi, chciał zabić mnie, kiedy dowiedziałam się, co robi, ale uciekłam mu. Po prostu oglądanie czyjejś śmierci mnie nie bawi.

Nie chciał, żeby wyszło na jaw to, co robi <wzruszyła ramionami> Był wysoko postawiony w hierarchii ówczesnego Londynu. Gdyby ktoś się dowiedział, straciłby wszystko. Zanim zdążył mnie zatrzymać poszłam na policję. Mój błąd <powiedziała ściszonym głosem> Idiotka ze mnie. Mogłam przewidzieć, że ma tam swoich ludzi <objęła się ramionami>

Uciekłam przed najgorszym <wzdrygnęła się> Nie pamiętam dokładnie tamtych kilku tygodni. Wiem, że William kazał sprowadzić mnie do siebie, a resztę wspominam jak przez mgłę. Przez większość czasu byłam nieprzytomna.

Będę to miała na uwadze, panie Grey <uśmiecha się>

To bardzo miłe z pana strony, ale źle się czuję wykorzystując pana <uśmiecha się przepraszająco> Poza tym... ja mam dwie sypialnie. Nie musiałby pan spać na kanapie <przygryza lekko wargę>

Tak, jeśli zechce pan ją przyjąć <uśmiecha się szeroko>

Chyba nigdy nie będę w stanie się panu odwdzięczyć, panie Grey <kręci lekko głową>

Ostatnio edytowany przez Diann Midnight (13-07-13 20:24:36)

<łapie go za rękę i wychodzą>

<przychodzi, rozgląda się po sali, widzi Christopha przy jednym ze stolików, siada naprzeciwko niego> Zmieniam zdanie. To 10 minut strasznie mi się dłużyło <uśmiecha się>

<bierze od niego menu i przewraca kartki> Chyba wezmę ravioli z grzybami <zamyka menu i kładzie je obok siebie>

A w jakiej sprawie, panie Grey? <mruży lekko oczy i spogląda na niego spod długich rzęs. Uśmiecha się delikatnie>

Obiecuję, będę się pilnować. <śmieje się cicho> Poza tym pan też nie jest bezkarny <mówi lekko oskarżycielskim głosem>

Wygląd <wzrusza lekko ramionami> Jest pan za bardzo przystojny, panie Grey <kręci głową>