<przygryzł dolną wargę> Nie, nie, dzięki <powiedział i wyciągnął z kieszeni wizytówkę z nazwiskiem Dean Johnson i numerem telefonu, którą podał Alice, przez otwartą szybę> Ale gdyby coś się działo, to dzwoń <puścił jej oczko>

<podjeżdża pod dom, wysiada z samochodu z butelką whisky pod pachą; puka>

Ta zdzira jednak nie trzyma mojego brata, to była jedynie zmyłka <powiedział w skrócie i uśmiechnął się kątem ust> Więc, dzień uważam za udany... <spojrzał na Alice> A jak ty się czujesz?

<wzniósł oczy ku górze zastanawiając się> Za pokój na świecie? <wrócił spojrzeniem do Alice i zaśmiał się ponuro> Żartuję, na świecie nie ma pokoju <wywrócił oczami> Za dzisiejszą solenizantkę? <uniósł brew> No chyba, że masz lepszy pomysł...

Po prostu ktoś wysłał mi sms, a ja byłem przekonany że to ta lalunia w czerwonym płaszczu. W Blue Night jakaś kolejna panna dała mi kopertę i to chyba od niej był ten sms <zmrużył oczy> A co ciebie skłoniło do pójścia na tą imprezę? Tylko tajemnicze zaproszenie? <uniósł brew>

*Będąc duchem czerpała z tego korzyści. Chodziła za ludźmi niezauważona, śledziła ich, jakby nie patrzeć, żyła ich życiem. Na ulicy raz zobaczyła idącego łowcę, który ją zabił. Postanowiła trochę go po podglądać. Kiedy wszedł do tego domu, postanowiła ruszyć dalej. Jednak coś ją powstrzymało; może to była ciekawość. Stanęła przy oknie i obserwowała go, jak rozmawiał z wampirzycą. Kiedy ją przytulił skrzywiła się.* Ugh. Mnie to żeś zabił bez namysłu, a ją tulisz. *Bez namysłu pojawiła się w rogu salonu i skrzyżowała ręce na piersi, czekając co będzie dalej*

Rozumiem. <kiwnal glowa> Łączy cię z nim... Coś więcej? <zmruzyl oczy>

*wytrzeszczyła oczy nie mogąc uwierzyć w to co widziała.* Serio? *w tym momencie cieszyła się, że nikt jej nie słyszał. Pokręciła głową.* Wciąż mam nadzieję, że wbijesz jej kołek w serce, tak jak mi. *wzdrygnęła się widząc, że wampirzyca odwzajemniła pocałunek. Skrzywiła się lekko, a ponieważ nie miała nic do roboty, usiadła pod ścianą, gdzie miała na nich dobry widok*

*nie mogąc jednak na nich patrzeć zniknęła*

<odchylił głowę do tyłu, potem gwałtownie zrzucił z siebie dziewczę> tak być nie będzie! < połoźył ją na podłodze i przykłół kajdankami do nóg stołu. Teraz on całował ją po szyi> zmiana ról. Kochanie!

<w końcu odpina dziewczynę od stołu, wziął ją na ręce i rzucił na blat kuchenny, na którym akurat nie było noźy.> moźe być tak? <delikatnie ściąga jej spodnie zębami>

<pozwolił dziewczynie ściągnąć sobie spodnie, zaraz po tym obrócił się tak by być na górze. Gładził ją po wewnętrznej stronie ud, po czym zaczął całować w po tych samych miejscach>l
(kontynuacja koleżanki, której takie pisanie sprawia niebezpiecznie dużą radość xd)

Ostatnio edytowany przez Dean Winchester (02-12-13 16:10:30)