*podjechałam pod kamienice, zaparkowałam samochód, wyszłam z niego i poszłam pod wskazany adres, zapukałam do drzwi, otworzyła mi Lily która od razu rzuciła mi się w ramiona, mocno ją przytuliłam, a z oczu zaczęły płynąć mi łzy; postanowiłam, że zabiorę ją na miasto, po drodze Lily zapytała mnie od jak dawna jestem wampirem, nie wiedziałam co powiedzieć... po jakimś czasie wszystko jej wyjaśniłam, powiedziałam jej także o lekarstwie na wampiryzm; Lily powiedziała mi, że coraz lepiej jej idzie w praktykowaniu magi, z każdym dniem była była coraz silniejsza; cieszyło mnie, że dziewczynka umie się bronić, przerażało mnie tylko to, że tak szybko dorasta, Lily miała już ponad 12 lat, ale podobno już prawie opanowała "zatrzymywanie się starzenia", po wszystkim odprowadziłam ją do mieszkania medium i obiecałam córce, że już niedługo ją zabiorę i wszystko będzie dobrze; poszłam do samochodu i pojechałam do MF*

*słysząc pukanie do drzwi zeszła na dół po schodach i je otworzyła, widząc w drzwiach znajomą postać uniosła mimowalnie kąciki ust i przez moment stała w osłupieniu nie wierząc własnym oczom, potem jednak bez namysłu przytuliła sie do matki* Co ty tu robisz? *zapytała poluźniając uścisk

*uśmiechnęła się i jeszcze bardziej się w nią wtuliła* Nawet nie wiesz jak bardzo tęskniłam *wyszeptała i dopiero teraz dostrzegła obok mamy nieznajomego mężczyznę* Kto to? *zapytała z nutką niepewności w głosie, mając nadzieję, że to jedynie przyjaciel matki*

*uśmiechnęłam się do Lily* Przyjechaliśmy zabrać Cię do domu *powiedziałam cicho czekając na reakcje córki*

<lekko się uśmiechnął i dalej stał trochę otępiały>

*położyłam dłonie na policzkach córeczki i spojrzałam jej w oczy* Nie będziesz musiała tu wracać *szepnęłam uśmiechając się* Podobno już umiesz panować nad swoim procesem starzenia *dodałam i zerknęłam na siedzącą w głębi domu starą medium*

mhm *pokiwała potwierdzająco głową* Umiem też wiele innych rzeczy *uniosła radośnie kąciki ust i przymknęła delikatnie oczy, a wiatr zaczął wiać mocniej, gdy je otworzyła wszystko wróciło do normy* I potrafię zrobić też komuś krzywdę, gdy ten ktoś wyda sie na prawdę irytujący *spojrzała znacząco w stronę Kola i uśmiechnęła się z przekąsem*

<odwzajemnił uśmiech> Jasne, postaram się, ale widzisz co ona robi <powiedział po czym pocałował ją w głowę>

*odwróciłam się gwałtownie uwalniając się z uścisku Kola* Gotowa? *spytałam patrząc uśmiechnięta na córkę*

*pokiwała radośnie głową i po raz kolejny się do niej przytuliła próbując wmówić sobie, że to nie jest sen* Nie mogę w to uwierzyć, że mnie stąd zabierasz *wyszeptała kurczowo przytulając się do jej bluzki, a następnie spojrzała na Kol'a* Przynajmniej się na coś przydasz *wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się przepraszająco do matki*

Ostatnio edytowany przez Lily Blake (24-11-13 16:36:14)

Nie szkodzi Katy ma prawo być na mnie zła <wziął walizki i zaniósł je do samochodu>

*westchnęłam cicho* Niezłe z Ciebie ziółko wyrosło... *powiedziałam, objęłam ją ramieniem, wsiedliśmy do samochodu i pojechaliśmy do domu*

Och, błagam cię. <przewrócił oczami> Możemy spędzić moje ostatnie godziny bez gadnia o mojej śmierci? <pokręcił lekko głową> Nie chcę niezręcznych momentów i pożegnalnych mów. <stwierdził, unosząc prawą brew i odwracając głowę w stronę Sama. Po chwili wrócił wzrokiem przed siebie> Wiesz czego chcę? <włączył radio i usłyszał Bon Jovi.> Mają dobre momenty. <wytłumaczył krótko, po chwili zaczął śpiewać słowa piosenki Dead or alive (Haha, kto by się spodziewał?! ), zachęcając Sama do śpiewania razem z nim>