<Jeszcze chwilę szpera w bagażniku, aż wyciąga z niego Colta i dziennik ojca> Tego. <mówi, pokazując mu przedmioty. Najpierw podaje mu dziennik> Teraz to będzie należało do ciebie, nie? <uśmiecha się ponuro pod nosem, następnie podając mu Colta. Po dłuższej chwili ściąga z siebie także amulet i podaje go bratu> To też zatrzymaj. <mówi po chwili, zaciskając mocno wargi>

<odstawił worek z solą i spojrzał na Sama. Przełknął ślinę> Okay. <powiedział powoli i przekroczył okrąg z prochu> Woah, więc to tak wygląda od drugiej strony. <pokręcił lekko głową, próbując trochę rozładować atmosferę. Na marne> Ty też powinieneś wejść do okręgu. <powiedział po chwili, patrząc wymownie na Sama. Zerknął na zegarek i odetchnął głęboko>

<Już ma zamiar odpowiedzieć, gdy słyszy szczekanie, warczenie i dobijanie się do drzwi domku. Adrenalina momentalnie wzrasta i już nie ma miejsca na smutki, żale, pożegnania itp. Widzi, jak sól pod drzwiami pod wpływem wiatru czy coś ,no nie wiem, rozsuwa się? Widzialne tylko dla Deana ogary piekielne wpadają do środka i wpatrują się swoimi okropnymi ślepiami wprost w jego oczy. Oddech łowcy przyspiesza, przełyka ślinę> Sammy, odsuń się. <podnosi głos nie spuszczając wzrok z psa>

<Okay. Nagle budzi się w skrzyni. Jeszcze chwilę temu był w piekle. Zaczerpnął powietrza i kaszlnął parkrotnie. Szybkim ruchem dłoni wyciągnął z kieszeni zapalniczkę i zapalił ją. Płomyk rozjaśnił nieco pomiszczenie i Dean zorientował się, że leży w skrzyni. Zachrypniętym i ledwo dosłyszalnym głosem krzyknął o pomoc. Po krótkiej chwili jednak, wyrwał luźniejszą deskę skrzyni, robiąc w niej dziurę, przez którą wsypała się ziemia i zgasiła zapalniczkę. Po dłuższym czasie Winchester wygramolił się na świeże powietrze i po raz kolejny zaczerpnął powietrza. Z trudem wyszedł na powierzchnię i przez chwilę leżał na trawie, nie bardzo rozumiejąc co się właściwie stało. W końcu wstał, jego ubranie nie było postrzępione, tylko trochę brudne od kurzu. Rozglądnął się. Wszedł do domku, w którym miała miejsce jego śmierć. Wzdrygnął się widząc na środku plamę krwi. Po chwili przeszedł do łazienki i odkręcił kurek, z którego niestety nie poleciała ani kropla wody. Łowca westchnął cicho i spojrzał w lustro. Wszystko było na miejscu, przynajmniej na twarzy. Podwinął lewy rękaw i zauważył na swoim bicepsie duży, czerwonawy odcisk dłoni. Ściągnął brwi, podwinął drugi rękaw - nic. Podwinął koszulkę - również nic. Tylko ślad dłoni na lewym ramieniu. Przeszedł do czegoś w rodzaju kuchni. W niedziałającej już lodówce znalazł butelkę wody. Bez namysłu opróżnił ją w całości. Później wyszedł z domku i zaczął iść pieszo w stronę Mystic Falls.>

<usiadł na jakiejś starej kanapie. Przez cały czas obserwował tą głupią wiedźmę, do której i tak był uprzedzony. Wstał w końcu i zaczął chodzić po posiadłości, w poszukiwaniu jakichś wartościowych przedmiotów>

<Gdy dziewczyna upadła na ziemie nie wiedział co robic. Stał jakby był sparaliżowany w jednym miejscu i tępo patrzył na bezwładne ciało Alice. Znowu coś spieprzyla? Od poczatku nie ufał wiedźmie.
Po kilkunastu minutach podszedł do Alice i wzial ją na ręce, kładąc na jakiejś kanapie. Trzeba było po prostu czekać.>

<Widząc co robi dziewczyna nieźle się zdziwił. Nie było mu żal tego marnego człowieka, co to - to nie. Stał tak, pozwalając jej na niemal rozerwanie mu szyi. Powstrzymał ją dopiero wtedy, gdy zobaczył rozszerzone źrenice u umierającego.
W wampirzym tempie znalazł się przy Alice i przerzucil ją sobie przez ramię, po czym znaleźli samochod, wsiedli i odjechali.>