Mówiła, że zwiałam z nieba. *uniosła brwi.* A ci co mnie tam nie chcieli, wcale nie są tacy dobrzy, grzeczni i mili. Śmiem twierdzić, że ci co urzędują w niebie, są bardziej bezduszni od upadłych.

*westchneła udajac znudzenie.* No dobra. *Zmieniła pozycję na ławce na nieco wygodniejszą.* Szybsza rekeneracja, wystrzone zmysły, teleportacja. Te normalne anioły, że tak je nazwę, potrafią jeszcze uzdrawiać, odprawiać egzorcyzmy i takie tam. Do tego oczywiście dochodzi posiadanie. Coś jak opętanie tylko, że człowiek wciąż ma wolną wolę. Dlatego preferuje osoby w kilkuletnich śpiączkach. Wtedy jesteśmy sami.

Okej... *pokiwała powoli głową.* Spokojnie, nie zjem ci duszy. Najpradopodobniej jakąś przysługę. *zastanowiła się chwilę* Jeśli jesteś dobrą czarownicą, to już nawet wiem co. Ale spokojnie. Dowiesz się w swoim czasie.

Mów pełnymi zdaniami, Tomas. *westchneła* Tak. Nie. Wiem o kogo chodzi. *spojrzała na zegarek.* Ja już będę się zbierać. *wyjeła z torebki długopis i sięgneła po dłoń Toreesa. Napisała na niej swój numer.* Ale napisz lub zadzwoń kiedy będzie potrzeba. Tylko proszę, nie dzwoń między 23 a 8 rano. Chce sie czasem wyspać. *powiedziała i rozpłyneła się w powietrzu.*

Wow ale jazda *Powiedział kiedy w końcu udało mu się dotrzeć do centrum miasta* BIG BAD WOLF Przybył do miasta * Zawołał głośno* Haloooo Alan Ashbay jest w mieście * Zaczął się cieszyć z tego, że jest wolny jak ptak - nikt nie zna go z kapeli w której grał kilka lat. Chwilę mu zajęło uspokojenie emocji które w nim strasznie buzowały. Kiedy jakaś hot laska obok niego przechodziła to przenosił wzrok najpierw na jej cycki, a potem na jędrne pośladki. Widząc jakiegoś palącego mena podszedł do niego pewnym siebie krokiem tak po luzacku. Puknął go w prawe ramię* Te kolego masz ogień. * Wyszczerzył zębiska*

*Patrzył na chłopaka z deka wkurzony jego zachowaniem.* A pożyczysz na moment? Mogę ci dać jednego skręta *Poruszył brwiami zadowolony z tego jaki z niego jest kozacki diler* Yoł men powinieneś bajerować laski ciekawymi tekstami, a nie siedzieć na chodniku * Wyjął z kieszeni paczkę z jointami i posadził dupsko obok kolesia*

Trochę jesteś zbyt ostry staruszku. Rozluźnij się...* Powtórzył i poklepał chłopaka po plecach. Żeby nie dostać od niego w nochala wstał z chodnika cofnął się o krok* A więc nie chcesz dać ognia no spoko * Wzruszył bezradnie ramionami z tylnej kieszeni wyjął ogień i zapalił skręta czy tam jointa dla niego było to samo.* Jestem Alan zapamiętaj to imię.

*Uniósł dłonie w geście obronnym lecz na jego pięknej buźce widniał łobuzerski uśmieszek. Wiedział, że znowu przestawił się na tryb zachowania rozkapryszonego nastolatka, ale mu to nie przeszkadzało. Miał niezłą radochę zachowując się jak idiota.* Uuuu umieram ze strachu dobrze, że w majtki jeszcze nie narobiłem. *Dumny uniosł głowę* Wybacz idę irytować innych ludzi, zegnaj ufoludku. *Poszedł w poszukiwać klubu*

Ostatnio edytowany przez Alan Ashbay (23-03-14 15:11:12)

< Miranda pojawiła się na skraju ulicy. Za pomocą magii z łatwością zlokalizowała Alexandra. Siedział sam na krawężniku i wyglądał jakby nad czymś intensywnie myślał > Alexandrze, to ja Miranda < stanęła nad nim i zastanawiała się co więcej powiedzieć. > Znów straciłeś pamięć, co ? < spojrzała na niego zmartwiona, ale nie zamierzała go dotykać >

< Miranda postanowiła usiąść obok niego i spojrzała mu prosto w oczy > Umarłeś, ale jakaś czarwonica przywróciła ci życie w innym ciele. < pokazała na jego obecny wygląd > Wcześniej miałeś inne. No i nie pamiętałes zbyt wiele. Tylko przebłyski, ale powoli sobie przypominałeś...

< Miranda starała się uspokoić. Ponownie musi przez to przechodzić... > Nie wiem dlaczego umarłeś. Rozmawiałam z twoim duchem i mówiłeś, ze tak musi być. Jesteś Alexander Kahn, hybrydą wampira i wilkołaka. < westchnęła > multimiliarderem którego zna i uwielbia każdy. Ja jestem Miranda < przełknęła ślinę. Zamierzała mu powiedzieć wszystko > twoją dziewczyną-narzeczoną. Byliśmy najlepszą parą tego miasta, a potem cię zdradziłam. Znów zaczęło nam się układać, a potem umarłeś < zaśmiała się cierpko > Charlotte? Upadły Anioł, twoja kochanka zza czasów IIWŚ. Teraz jesteście przyjaciółmi z bonusami - lubicie ze sobą filtrować, całować się i przy okazji pieprzyć < uśmiechnęła się sarkastycznie przypominając sobie jego pamiętną imprezę. Po tych słowach umilkła, a w środku coraz bardziej czuła się krucha >

Teoretycznie nie jesteśmy ze sobą od kiedy to ja cię zdradziłam, więc skoro coś między wami jest to jest to społecznie przyjmowalne. < wywróciła oczami > Ale przed śmiercią deklarowałes mi miłość. Jeśli nadal z nią urawiałęś sex to już nie moja sprawa. Ona jest po porotu w tobie beznadziejnie zakochana i tyle. < przysunęła się bliżej niego i złapała za dłoń > Dlaczego? Bo cię kocham. Chyba wiesz co to miłość, prawda ? < spojrzała prosto w jego oczy, pomimo tego że w jej kącikach zbierały się łzy > Ale nie wiem, czy będzie mnie stać po raz drugi na takie cierpienie.