<uchyla powieki i widząc w jakim Alice jest stanie, zaciska wargi przez chwilę się nie poruszając. Robi krok w jej stronę, kuca powoli i przygląda się jej próbując zachować zimną krew> To nie koniec. Chyba nie myślisz, że pozwolę jej odejść. <oświadcza chłodno i układa dłoń gdzieś z boku na jej włosach, gładząc jej kciukiem> Do zobaczenia, Alice. <mówi ciszej i znika>

*spojrzała na Deana opierając się o drzwi samochodu. Zagryzła wargę prawie do krwi*  Charlotte.. To moja siostra, bliźniaczka. Miała wypadek, zapadła w śpiączkę, a kiedy się wybudziła po kilku latach, spakowała się i wyjechała. *odpowiedziała w końcu.* Nie szukałam jej wcześniej, bo nie chciałam się jej narzucać.Ale teraz, gdy jesteśmy w jedym mieście.. *pokręciła głową i sięgneła do schowka po płyty. Wyjęła jedną AC/DC i wsunęła ja do odtwarzacza. Klikneła kilka razy zmiane piosenki, aż trafiła na "Shoot to thrill" Podgłośniła nieco, ale muzyka była na tyle cicho, żeby mogła rozmawiac z Deanem*

*pokręciła głową* Nie.. Ona była spokojniejsza. To ja miałam ten mocniejszy charakter. To ja ją wyciągałam z domu. To ja się pchałam na strzelnicę, a ona na historię sztuki. *znów pokręciła głową i zapadła się w fotelu. Odpięła Glocka 22. i odznakę i wrzuciła je do schowka.* Przepraszam. *odezwała się nagle.* Że wykręciłam ci rękę... *westchnęła i spojrzała na drogę.* Opowiedz coś o sobie dla odmiany.

Można tak powiedzieć *kiwnęła głową i zaczęła wystukiwać na udzie rytm piosenki* Po prostu chcę zając umysł czymś innym. *wzruszyła ramionami obojętnie i spojrzała na niego marszcząc brwi.* Dlatego, że dałam ci prowadzić po whisky? *prychneła pod nosem.* To i tak lepiej, niż żebym ja prowadziła w takim stanie jak jeszcze kilka minut temu. Szanuje prawo, ale czasem jestem zmęczona jego przestrzeganiem.

*zaśmiała się cicho widząc jego niepewność.* Spokojnie. Mów co ci w duszy gra. *wydęła usta zastanawiając się nad czymś* Powiedzmy, że... na czas tej jazdy masz immunitet i do raportu nie pójdzie nic z tego co powiesz. Chyba, że kogoś zabiłeś. Wtedy nie ma immunitetu.

*przymrużyła oczy spoglądając na Deana.* Nie, nie za bardzo. W miejscową historię miałam zamiar zgłębiać jutro w ciągu dnia. Ale spójrz na mnie. Jestem racjonalistką i nie wierzę w takie rzeczy. *powiedziała wyglądając za okno.* I nie odbiegaj od tematu. Chciałabym wiedzieć coś o moim szoferze. Chyba, że wolisz, żebym sama sprawdziła wszystko w bazie. *posunęła uśmiechając się zadziornie. Wyjęła ukradkiem komórkę z kieszeni i zrobiła Deanowi zdjęcie*

(błagam, nie wciągaj jej pierwszego wieczora za w to bagno.. błagam)

<Właściwie nie zastanawiała się dokąd idzie. Szła jak zawsze: ze wzrokiem wbitym w ziemie, nie zwracając większej uwagi na mijających ją ludzi i samochody. Jej ramiona opadły, wrażenie, że Mystic Falls ją odmienia już dawno ja opuściło. Właściwie jedyne czego teraz chciała to znowu znaleźć sie we własnym domu, pogrążyc się w smutku, wypić kawę. Westchnęła głośno i podniosła wzrok, napotykając spojrzenie jakiejś kobiety. Szybko spojrzała w inna stronę i przyspieszyła kroku. Zachowywała się jak odmieniec, ale przeciez nim była. Westchnęła po raz drugi i z powrotem opuściła głowę.>

<Wychodzi z domu, kierując się w stronę domu Alice. Po drodze, zauważa ją niedaleko. Dorównuje jej kroku> Hej. <mówi patrząc na nią kątem oka> Więc co takiego się dzieje, że 'jakoś' żyjesz? <pyta obracając głowę w jej stronę>

Ta, to długa historia... Sam jeszcze wtedy miał w sobie anioła. <powiedział, chcąc odbiec od tematu Avery> Jeśli cię to ciekawi, to Hazel chorowała też na białaczkę. <powiedział i wydął na chwilę usta> I to chyba wszystko co wiem.
<chwilę jeszcze rozmawiali, po czym skierowali się do domu Alice>

Ostatnio edytowany przez Dean Winchester (22-04-14 06:29:12)

<Jej wizja materializuje się na środku ulicy. Rozgląda się gorączkowo i widząc Aleksandra, podbiega do niego. Kuca przy nim, łapiąc za ramiona i zmuszając do spojrzenia jej w oczy.> Hej, pamiętasz, jak cię uratowałam w motelu? I pamiętasz, że wisisz mi telefon? Zapomnij o nim. <Mówi poważnie> Potrzebuję twojej pomocy.

Musisz się dostać do Nieba i skopać dupę tej suce w czerwonym. <Mówi szybko nawet nie zwracając uwagi na przekleństwa. Krzywi się, gdy czuje ukłucie w ręce, jednak nie przejmuje się tym>

<Kręci gwałtownie głową> Nie, nie mogę, mnie tu tak naprawdę nie ma, to tylko sztuczna ja, prawdziwa ja siedzi w Niebie. Musisz znaleźć jakiś sposób, jesteś hybrydą na litość boską, przenieś się tam jakoś. <Mówi patrząc mu w oczy>