Nie przyjrzaÂłam siĂŞ <westchnĂŞÂła, zerkajÂąc co jakiÂś czas w boczne lusterko> Ale wydaje mi siĂŞ, Âże to byÂła dziewczyna, widziaÂłam tylko tyÂł gÂłowy <wzruszyÂła lekko ramionami>

Widzê, ¿e jesteœ bardzo przywi¹zany do tego autka <zaœmia³a siê cicho pod nosem> Fan klasyków motoryzacji, czy ma dla ciebie jak¹œ wartoœÌ sentymentaln¹? <spyta³a, zerkaj¹c na niego k¹tem oka>

<takÂże zauwaÂżajÂąc samochĂłd zjechaÂła na pobocze i zgasiÂła silnik, wychodzÂąc na zewnÂątrz. OparÂła siĂŞ o drzwi> No i zguba siĂŞ znalazÂła <uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ kÂątem ust> A gdzie nasza poszukiwana zÂłodziejka? <rozejrzaÂła siĂŞ uwaÂżnie dookoÂła, mru¿¹c oczy i prĂłbujÂąc dotrzec dziewczynĂŞ w ciemnoÂści. Jej wzrok zatrzymaÂł siĂŞ na szyldzie klubu> Sprawdzamy, czy jest w  Âśrodku?

*wyszÂła z baru i szÂła wolnym krokiem*

*WyszÂła z baru i schowaÂła rĂŞce do kieszeni. RozejrzaÂła siĂŞ i ruszyÂła przed siebie wolnym krokiem, co chwila siĂŞ rozglÂądajÂąc*

<Wyszed³ z motelu i zacz¹³ chodziÌ po ulicach obserwuj¹c ludzi*

<Podniós³ wzrok na dziewczynê i skrzywi³ siê lekko> Nastêpnym razem uwa¿aj jak chodzisz, skarbie. <pos³a³ jej sztuczny uœmiech i po chwili wyci¹gn¹³ do niej rêkê> Jestem Jace.

Twoim skarbem na pewno nie bêdê <uniós³ k¹ciki ust i westchn¹³ teatralnie> Niestety, nie mogê powiedzieÌ tego samego. O ma³o nie wyl¹dowa³em na chodniku przez ciebie <pokiwa³ g³ow¹ zaciskaj¹c usta>

WybaczyĂŚ ?<zaÂśmiaÂł siĂŞ chÂłodno> Ja nie wybaczam. <pokiwaÂł gÂłowÂą z zadowoleniem.> Ja chowam urazĂŞ i potem siĂŞ mszczĂŞ <puÂściÂł jej oczko>

To zacznij <wyszczerzy³ zêby> Bo inaczej bêdê ci musia³ pokazaÌ jaki jestem z³y <mrugn¹³ do niej i uœmiechn¹³ siê szelmowsko>

<SkrzywiÂł siĂŞ i w wampirzym tempie znalazÂł siĂŞ przed dziewczynÂą> Dalej siĂŞ nie boisz? <zapytaÂł pokazujÂąc jej swojÂą wampirzÂą twarz.>

<PrzewrĂłciÂł oczami i znĂłw pojawiÂł siĂŞ przed niÂą> KÂłamiesz, skarbie. <wyszczerzyÂł zĂŞby>

<ZmruÂżyÂł oczy i zlustrowaÂł jÂą wzrokiem.> Nie. <odpowiedziaÂł i spojrzaÂł na niÂą wyzywajÂąco>