O tym chyba wspominała Rose <powiedziała cicho. Usiadła obok Dextera i przytuliła się do niego> Mów dalej. Proszę.

Wtedy poznałeś Rose, tak? <spytała, po czym westchnęła> I nie patrz się tak na mnie. Chcę cię jak najlepiej poznać.

<skrzywiła się lekko na wspomnienie ich pierwszego spotkania> Wtedy w Starbucksie zachowywałeś się, jakby każdy chciał cię skrzywdzić <pogładziła palcem jego policzek>

Przykro mi Dexter <powiedziała cicho> Nie miałam pojęcia, przez co przeszedłeś <wtuliła się jeszcze mocniej w chłopaka, wyobrażając sobie to wszystko, o czym jej właśnie opowiedział>

Moja historia jest raczej nudna <wzruszyła ramionami> Jak wiesz urodziłam się w Nowym Jorku.  Moja mam była lekarzem, a ojciec miał firmę high-tech. Byłam młodsza od Kate, więc chyba zawsze byłam traktowana ulgowo, jeśli chodziło o obowiązki, ale surowiej, jeśli na przykład mówiliśmy o godzinie powrotu do domu <uśmiechnęła się> Chodziłam do elitarnej szkoły, rodzice bardzo dbali o wykształcenie moje i Kate. Pewnie dlatego tak bardzo się wkurzyli, gdy Kate rzuciła studia, by zostać modelką. Ale mimo wszystko rodzice pomogli jej spełnić marzenie. Można powiedzieć, że poszłam w jej ślady, bo w moim przypadku rzuciłam dalszą edukację dla malowania. Od zawsze kochałam to robić. Zaczęłam sprzedawać obrazy i przeprowadziłam się do Falls, o którym gdzieś usłyszałam. Zafascynowało mnie miasto pełne istot nadnaturalnych <wywróciła oczami> Jednak niedługo potem musiałam wyjechać, dowiedziawszy się o śmierci rodziców. Lecieli małym, prywatnym samolocikiem, do jednego z oddziału firmy ojca i rozbili się niedaleko lotniska. Czarne skrzynki wykazały, że to była wina ojca, który wypił o wiele za dużo niż powinien <westchnęła> Potem znowu wróciłam do Falls i spotkałam Samuela. Potrzebował czarownicy, więc mu pomogłam, a on w zamian zmusił mnie do wypicia swojej krwi <spuściła lekko głowę> Zabił mnie ktoś inny, nawet nie pamiętam jego twarzy <przygryzła lekko wargę> Nie chciałam dokończyć przemiany w wampira, ale znowu zainterweniował Samuel i dał mi krwi jakiejś dziewczyny. Dużo mi też pomógł po przemianie. Tak zaczął się mój pierwszy, poważny związek. Ale potem zmieniłam się w człowieka, wróciły mi moce i Samuel stwierdził, że jednak mnie nie kocham <wzruszyła ramionami> Resztę historii już nasz.

Nie ma w życiu tak, że jest dobrze przez cały czas <wzruszyła lekko ramionami> Ale jak na razie wszystko idzie w dobrym kierunku <uśmiechnęła się i pocałowała Dextera w usta>

<zarzuciła mu ręce na szyję i odchyliła lekko głowę do tyłu, ułatwiając mu pieszczoty> Ja też cię kocham <uśmiechnęła się i przygryzła lekko dolną wargę> I nie masz pojęcia jak się cieszę, że ze mną wyjechałeś <powiedziała, wplątując mu palce we włosy>

<uśmiechnęła się i przygryzła lekko jego wargę po czym odsunęła się minimalnie od chłopaka> Co powiesz na wieczorny spacer? Mógłbyś mnie oprowadzić po mieście <wyszeptała mu do ucha> Pokazać jakieś ciekawe miejsca.

Kluby powiadasz? <uniosła brew i zaśmiała się> Mamy co oblać <złożyła na jego ustach krótki pocałunek> Interesuje mnie wszystko, co masz mi do pokazania <uniosła kąciki ust>

<uśmiechnęła się> W takim razie zaraz wracam <cmoknęła go w policzek i poszła do łazienki. Wzięła szybki prysznic, zrobiła makijaż i ubrała się w granatową, przylegającą sukienkę i pasujące szpilki. Wyszła do Dextera> Nie ma przesady? <spytała, unosząc brew i przygryzając lekko wargę>

<odwzajemniła pocałunek> Przesadzasz <powiedziała po chwili, wywracając oczami> Rozumiem, ze jest nie najgorzej. W takim razie idziemy, czy ty też chcesz się wystroić? <przygryzła wargę, żeby się nie roześmiać>

Troszeczkę <uśmiechnęła się i pokazała mu ''odrobinę" na palcach> Poza tym nie niszcz mi jednej z niewielu sukienek jakie mam <wydęła usta w podkówkę i przesunęła palcem po jego żuchwie>

Co za dyktatura <przygryzła wargę w uśmiechu i przekrzywiła lekko głowę> W takim razie już nie mogę się doczekać zakupów <zaśmiała się i zarzuciła chłopakowi ręce na szyję, zbliżając się do niego> Rozumiem, że z klubu nici? <spytała szeptem przy jego uchu>