<odczytując ostatnią wiadomość od Lahey'a, mimowolnie unosząc kąciki ust do góry. Odkłada komórkę na blat kuchenny i zaczyna się pakować do jednej z walizek, wkładając do niej rzeczy potrzebne, jak i nie potrzebne. Wait... Dlaczego ona się tak cieszyła? Isaac był jej przyjacielem, nikim więcej. Dobra, kogo ona chce tym nabrać>

<słysząc pukanie, momentalnie się prostuje i zapina do końca walizkę, patrząc na nią z zadowoleniem; przechodzi do holu, trzymając już za rączkę swój bagaż. Otwiera drzwi i widząc Isaaca, uśmiecha się kącikami ust w swój uroczy sposób> Dobry wieczór, panie Lahey. <dyga przed nim teatralnie, następnie parskając cichym śmiechem>

<kiedy wrócili do Falls, a Isaac szybko pognał w stronę szpitala, ona zadzwoniła po taksówkę, którą podjechała pod odpowiedni blok mieszkalny; dziękuje mężczyźnie nieco nieszczerym uśmiechem, płaci mu odpowiednią kwotę i wychodzi z auta, trzymając za rączkę swoją walizkę. Bierze głęboki oddech, próbując się uspokoić - tak, była wściekła i przede wszystkim zawiedziona zachowaniem chłopaka, który niby ją kochał. Co prawda o przyjaciół należy dbać, ale właśnie zmarnował szansę na zbliżenie się do niej. Odrzuca włosy do tyłu i pewnym krokiem wchodzi do bloku, witając się z starszą panią przy recepcji; windą wjeżdża na odpowiednie piętro i będąc już pod drzwiami odpowiedniego loftu, zaczyna szukać kluczy. Kiedy w końcu je znajduje, otwiera nimi drzwi i wchodzi przez nie, następnie je zamykając. Opiera się plecami o ścianę, przymykając powieki i powoli zjeżdżając po niej na dół, nie chcąc dać upustu łzom, które garnęły się jej do oczu. Ukrywa twarz w dłoniach, wydając z siebie nędzny jęk; nieświadomie powoduje, że wazon w salonie spada z stolika na podłogę i rozbija się na drobne kawałeczki.
Po kilku, a może kilkunastu minutach podnosi się z podłogi i zostawiając swój bagaż przy drzwiach, wchodzi do łazienki. Rozbiera się z wszystkich ubrań, wrzucając je do kosza na brudne rzeczy i wchodzi pod kabinę prysznicową, włączając natrysk ciepłej wody. Chciała się rozluźnić, chociaż na chwilę zapomnieć o dzisiejszym wydarzeniu. Chyba jest za bardzo impulsywna... uczuciowa? Woda kala całe jej ciało, dając przyjemne odczucie ciepła; po jakimś czasie wychodzi spod prysznic i owija się ręcznikiem w biuście, podchodząc do umywalki. Wykonuje rutynowe, poranne czynności - myje zęby, odświeża i oczyszcza twarz, rozczesuje włosy, oczy podkreśla tuszem do rzęs i ubiera się w czarne leginsy oracz zwiewną, turkusową tunikę. Boso przechodzi do aneksu kuchennego i zaparza sobie czarną kawę, którą wlewa do ulubionego kubka. Bierze z niego łyk, nagle odczuwając ponownie te dziwne osłabienie... I na dodatek dochodzi kaszel, ni stąd ni zowąd. Odstawia naczynie na blat kuchenny i ślamazarnym krokiem podchodzi do krzesełka, na które siada i zanosi się kaszlem; dopiero po kilku minutach wszystko się uspokaja, jednakże dziewczyna jest tym trochę zmęczona i przerażona. Nigdy tak nie miała, przeważnie nie chorowała. Po przemyśleniu sprawy, stwierdza, że lepiej by było, gdyby się położyła. Powoli podnosi się z krzesełka i cały czas podtrzymując się czegoś, kieruje się w stronę łóżka; będąc już blisko, opada na nie i prawie bez sił okrywa się kołdrą>

Ostatnio edytowany przez Lydia Carter (22-04-14 14:25:37)

<przedwczoraj wraca do mieszkania, niemalże od razu padając na łóżko i zasypiając w ubraniach. Wczorajszy dzień spędza natomiast na robieniu wszystkiego i niczego zarazem, byleby tylko odciągnąć myśli od jego. Tu ściera kurze z wszystkich półek, tam sprawdza swoje kulinarne zdolności, a nawet popija trochę taniej wódki, co jest do niej niepodobne. Wieczorem bierze długa, orzeźwiającą kąpiel z użytkiem malinowych olejków do kąpieli. Osusza się, rozczesuje włosy, ubiera swoją piżamę i kładzie się do łóżka, już po kilku minutach odpływając w objęcia Morfeusza.
Dzisiaj powoli uchyla powieki, jednakże szybko je z powrotem przymyka, czując jak oślepiają ją promyki słońca wdzierające się przez zasłony. Po kilkuminutowym leżeniu w bezruchu, w końcu zwleka się z łoża i odsłania okno, następnie przechodząc do łazienki; wykonuje poranne czynności, związuje włosy w koński ogon, ubiera dżinsowe rurki, czarną bokserkę, granatowy sweter i czarne botki. W kuchni przygotowuje sobie jeszcze małą kanapkę, którą popija wodą; po zjedzeniu wkłada szklankę do zlewu. W holu wkłada komórkę do kieszeni spodni, po czym opuszcza mieszkanie zamykając je dokładnie>