<słysząc słowa anioła wywracam oczami> Znajoma, nie dziewczyna <mówię, zaciskając usta w cienką linię, a gdy wsiada do auta słucham go uważnie, marszcząc brwi. Odwracam głowę w jego stronę> Bez obaw, potrafię o siebie zadbać. W najbliższym czasie martw się raczej o siebie <wzruszyłam lekko ramionami i odwróciłam głowę w inną stronę>

< Miranda wyszla na ulice. Z jej twarzy nie schodzil wytrenowany usmiech. W jej sercu niestety czailo sie wiele zmartwien. Nie uratowala Sama... Chcialaby sie z nim juz spotkac nawet jakby mial byc rzadnym krwi demonem. Wyciagnela z torebki papierosa i zapalila go nonszalandzko >

Paul Hepburn napisał:

<jechał już od dobrych kilku godzin czarnym bmw należącym do chłopaka, którego ciało sobie przywłaszczył. Sam nie wiedział nawet dokąd zmierza. Szczerze powiedziawszy znudziło mu się to. No bo ile czasu można spędzić w trasie? Westchnął i wjechał na krawężnik nie przejmując się zakazem parkowania i zatrzymał pojazd, po czym wyszedł z niego i oparł się drzwi. W jednej z kieszeni znalazł zapalniczkę, a w drugiej papierosy. Od razu włożył jednego do ust i zapalił go, rozglądając się po okolicy. Poprawił okulary przeciwsłoneczne na nosie. Co za dziura. Odwrócił się, opierając tym razem ramionami o dach i wypuścił dym z płuc. Jego wzrok przykuła brunetka, idąca chodnikiem. Słysząc, jak klnie pod nosem, uśmiecha się zadziornie> Pomóc w czymś? <spytał, zauważając karteczkę w jej dłoniach. Sam nie znał miasta, ale cóż, ona o tym nie wiedziała, prawda?>

<słysząc męski głos, unosi wzrok przed siebie i niespiesznie odwraca się w tamtą stronę, lustrując go wzrokiem, a potem jego bmw> Liczysz, że wyrwiesz tym gratem jakąś blacharę? <przechyla głowę w bok i zatrzymuje spojrzenie na jego oczach, całkiem bezwstydnie wpatrując się w nie> Wyglądam jakbym miała kłopot?

Nie? Więc o co chodzi z tym tanim podrywem na papierosa i lśniące bmw? W jakich czasach żyjesz, kotku? Myślałam, że taki nowoczesny.. <lustruje go spojrzeniem i wraca nim do jego oczu całkiem niespiesznie, nawet nie kryjąc się na tym że po prostu ocenia go po wyglądzie> facet jak ty będzie wiedział, czego pragną kobiety. <uśmiecha się kąśliwie i zakłada ręce na piersiach, unosząc kpiąco brew> Bonus? Tak wysoko się cenisz? <parska cichym śmiechem i odgarnia z twarzy włosy, zakładając kosmyk za ucho> Faktycznie. Seksowna zabłąkana owieczka napotyka wilka, który oferuje jej swoją pomoc, tylko po to, żeby potem ją zjeść. Jak to brzmi? Dla mnie nawet realnie. <zadziera głowę przyglądając się mu i nie odpowiadając na pytanie. Nie sądziła, że Alexander mógłby znać takiego faceta jak on. Może nawet przypominał jej go, a pech chciał, że to były miłe wspomnienia. Przez chwilę zaczęła się zastanawiać, czy Alex też tak tanio podrywał dziewczyny, choć mimo wszystko, niemal każda mu ulegała. O co chodzi z tymi facetami w ogóle?>

Co proszę? <parska śmiechem, całkiem dźwięcznym i uroczym, tak bardzo sprzecznym z jej charakterem. Był tak cholernie arogancki, a ona dobrze się bawiła irytując go.> Och, tak. Na pierwszy rzut oka widać, że niezły z ciebie dżentelmen. Jak mogłeś? Moje uczucia.. są.. urażone. <kiwa głową zastanawiając się czy tak właśnie mówią zranieni ludzie i po chwili badawczo mu się przygląda> Okay. Skoro tak, to przydaj się na coś. <unosi dłoń trzymając między dwoma wyprostowanymi palcami karteczkę z adresem> To dom, który muszę znaleźć.

Sądzisz, że w jakikolwiek sposób chciałabym na ciebie działać? Whoa.. Faktycznie się przeceniasz. <puszcza mu oczko rozbawiona> Tak uważasz? To chyba naturalne, że polegam na zmyśle wzroku, skoro go posiadam. I nie było by niczym zadziwiającym, gdybym czuła się niekomfortowo przy tej stracie. <wsuwa ręce do kieszeni płaszcza i przygląda mu się przenikliwe> Desperatką? Ile czasu spędziłeś w tym piekle, kotku? Jeszcze będziesz chciał mnie tu spotkać z nadzieją, że porozmawiasz z kimś normalnym i z taką 'desperatką' jak ja. <uśmiecha się pod nosem całkiem niewzruszona> Tak sądziłam. Chociaż na coś się przydałeś. <rzuca na odchodnym, bo odwraca się niemal w tym samej chwili co on, ruszając w tamtym kierunku i powtarzając sobie jego słowa w myślach, bo miała krótką pamięć, a orientację w terenie jeszcze gorszą>

Służę pomocą. <mruknął, trochę oderwany od rozmowy, bo wypatrywał taksówek, których o tej porze nie było zbyt dużo> Nie bój nic. <dodał, w pewnym momencie zauważajac pojazd. Złapał taksówkę i dosłownie wsadził do niej dziewczynę, po czym zajął miejsce obok niej. Podał adres i odjechali>

<widząc że ktoś idzie prosto na nią, zanim zdąża się cofnąć, co właśnie chciała zrobić, chłopak wpada i popycha ją do tyłu. Czując, że zaraz runie na plecy, zaciska mocno powieki i wstrzymuje oddech. Kiedy po chwili otwiera oczy, okazuje się że jedną ręką obejmuje go za szyję, a drugą dłoń ma zaciśniętą na jego koszulce. Bierze oddech, jakby wstrzymywała go dłużej niż mogła i puszcza chłopaka, odsuwając się szybko> Cholera. Uważaj jak chodzisz, prawie dostałam zawału. <kręci głową z niedowierzaniem i odgarnia z twarzy kosmyki włosów przyglądając mu się nieufnie> Wyglądasz na równie zaskoczonego. Przed czym tak uciekasz? <unosi brew i spogląda za niego, ale nie widząc nic, powraca wzrokiem do chłopaka>

Brzmisz jak romantyk. Nie podoba mi się to. Miłość to słabość, jak wszyscy wiemy. Przynajmniej pozornie. <unosi znacząco brew i zgina lekko jedną nogę, czubkiem szpilki przesuwając powoli po asfalcie; przygląda mu się bez skrupułów> I właśnie dlatego powinnam z tobą iść? A jeśli jesteś mordercą? Pomożesz mi pozbyć się pewnego barmana, który sobie nagrabił, czy nie dasz rady? <rzuca zaczepnie i przechyla głowę w bok patrząc mu w oczy> O, kotku. Nie masz pojęcia jak ciężko za pracować na moje rozgrzeszenie. <uśmiecha się przebiegle i mija go opuszczając ręce i idąc pewnym siebie krokiem> Idziesz, czy peniasz?

Tak. Chciałam cię od razu bzyknąć gdzieś w ciemnej uliczce. Aż tak wydałeś mi się seksowny. <zaciska wargi żeby się nie rozesmiac i idzie powoli> Ach, no tak. Więc gdybyśmy to powtórzyli, pewnie tym razem byś mnie puścił i w razie czego mówił wszystkim, że to był nieszczęśliwy wypadek? <śmieje się i spogląda na niego kątem oka. Zatrzymuje się prosto przed nim tak, że teraz on wpada lekko na nią, chwyta jego papierosa między palce i odwraca się odsuwając i idąc dalej, a przy okazji zaciąga się tytoniem> Tak? Więc co proponujesz? <uśmiecha się lekko i wydmuchuje dym niespiesznie>

Ostatnio edytowany przez Melanie Kahn (29-06-14 19:21:03)

W jaki sposób wykorzystać? Nie jestem naiwna. Chyba. <wzrusza ramionami rozbawiona> Staram się. <uśmiecha się szerzej> Grozisz mi? To nawet zabawne. <śmieje się i spogląda na niego> Okay. Więc.. zabierz mnie tam. Nawet jeśli mnie nie złapiesz. Jestem dużą dziewczynką. <unosi kącik ust>

<widząc przechadzającego się Jima, siłą woli naprowadza na niego jadące auto i unosi brew przyglądając się z zainteresowaniem>

Ostatnio edytowany przez Melanie Kahn (02-07-14 22:57:11)