<Podniosła kubek do ust, a gdy chłopak zadał pytanie, zatrzymała go na chwilę i się zastanowiła> Vanessa. <Upiła łyk> A ty?

Jak już mówiłam, sporo podróżuję. <Wzruszyła ramionami> Trochę tu, trochę tam, dzisiaj Mystic Falls, jutro Las Vegas. Długo tu chyba nie zabawię, ale kto wie. <Zaśmiała się. Dopiła kakao i odstawiła kubek, po czym wstała i odłożyła książkę z powrotem na półkę.> Jest tu coś ciekawego?

Ogród botaniczny brzmi ciekawie, dzięki za radę. Jutro tam pójdę. <Uśmiechnęła się, po czym odeszła od stołu i złapała torbę. Zapłaciła rachunek> Wybacz, ale muszę już uciekać. Do zobaczenia. <Uśmiechnęła się i wyszła z baru>

Ostatnio edytowany przez Vanessa (10-04-14 18:38:39)

*Weszła lekkim krokiem do baru, rozejrzała się i zobaczyła mężczyznę pijącego samotnie hurtowe ilości alkoholu. Podeszła do niego i usiadła obok.*
Nie przypominam sobie żebyśmy się znali, ale jeśli już pozwoliłam sobie zająć miejsce obok Ciebie, to zapytam jeszcze co sprawiło, że chcesz wyczerpać zapasy alkoholu w tym lokalu. Oczywiście jeśli można wiedzieć.
*Uniosła ręce w geście bezradności, uśmiechnęła się lekko i zamówiła sobie whisky.*

Śmierć przyjaciółki?
*Uniosła brew.*
Ciężka strata, wcale się nie dziwię, że się tu znalazłeś.
*Uniosła kącik ust.*
Ja piję whisky.
*Podniosła szklankę i napiła się. Wzruszyła ramionami.*
Jakoś to jaki dzisiaj dzień, ani jaka jest pora nie robi mi zbytnio różnicy. Jeśli chodzi Ci o to, że jest Niedziela i powinnam być w kościele, czy jakieś inne wymysły, to nie ma takiej opcji.
*Przygryzła wargę i przechyliła głowę na bok przyglądając mu się uważnie.*
Cześć. Widocznie już mnie znasz.
*Uśmiechnęła się.*

*Pokręciła głową.*
Jak kobieta w ciąży. Albo inaczej- jak kobieta przed okresem. Jeszcze chwila i zamówisz czekoladowe lody z kiszonymi ogórkami. Mniam.
*Zaśmiała się.*
Nie wyglądam, i słusznie. Staram się pozostawać poza pojęciami takimi jak wiara. W niczym nie pomaga, tylko szkodzi. Na ślub, chrzciny, pogrzeb mogę wpaść, powyglądać ładnie przez chwilę i tyle.
*Puściła mu oczko.*
A dużo minęło od kiedy się widzieliśmy? Może mam, tylko nie w widocznym miejscu...
*Uśmiechnęła się tajemniczo i poruszyła zabawnie brwiami.*
Ciężko. I myślę, że świat by na tym ucierpiał.
*Napiła się i oparła łokcie na ladzie.*

No niestety chyba nie.
*Wzruszyła ramionami.*
Ja nie wiem, czy lubię. O ile nie są zbyt często, to mi nie przeszkadzają.
*Przymrużyła oczy przyglądając się uważnie temu co robił. Uśmiechnęła się.*
Więc raczej dobrze pamiętasz.
*Wciągnęła narkotyk, który jej podstawił.*
Widocznie znamy się dosyć dobrze. Dogłębnie nawet bym powiedziała.
*Oblizała usta.*
Możesz mi przypomnieć swoje imię?

Skromny ślub, porządne wesele? Interesujący plan. Mogłoby być ciekawie. Jeśli kiedykolwiek będziesz brał ślub i mnie nie zaprosisz, to chyba wproszę się sama.
*Uśmiechnęła się słodko i po chwili przygryzła wargę.*
Zabawy z krawatem... Już wszystko jasne.
*Przejechała palcem wskazującym po linii jego żuchwy, złapała go za podbródek i uniosła mu twarz.*
Alex, jak miło. Stęskniłam się.
*Zaśmiała się i wzięła do ręki szklankę.*

Tylko wtedy będzie mi szkoda, że będę miała krawat, ale jego właściciel będzie poza zasięgiem. Ewentualnie jeśli wpadłoby Ci do głowy tak przypadkiem zrobić z niego jakiś użytek, to na pewno bym nie odmówiła.
*Puściła do niego oczko.*
Tylko co powiedziałaby na to wtedy Twoja żona. Ale jeśli będzie lubiła trójkąciki, to się dogadamy.
*Uniosła kącik ust i napiła się.*
Chwilowo tak, ale to może się szybko zmienić.
*Przymrużyła oczy uśmiechając się.*
A widziałeś kiedyś jak wyglądam kiedy oceniam nowe buty od Gucciego?
*Uniosła brew.*
W sumie to możliwe, że nawet podobnie. Ale gdybyś był nową parą butów, to sklasyfikowałabym Cię bardzo wysoko.
*Założyła nogę na nogę.*

Uwielbiam Cię wykorzystywać. Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak bardzo.
*Wypiła resztę trunki na raz, oblizała powoli usta i zamówiła wódkę.*
Racja, skarb. Byłbyś w raju.
*Pokręciła rozbawiona głową.*
Ja gdybym miała brać ślub, to mój mąż musiałby się pogodzić z tym, że nie ma opcji na wyłączność.
*Uniosła kącik ust i nachyliła w jego stronę patrząc mu w oczy.*
Na co tylko byś chciał. Na co zasłużysz.
*Po chwili trąciła nosem jego nos i odsunęła się.*
Kochają, ale są wyjątki. Jeśli tylko ktoś potrafi odpowiednio wywalczyć sobie miejsce na podium i wygrać z butami, to może być różnie.
*Zaśmiała się.*
Gdzie ja się szlajałam? A gdzie Ty?
*Uniosła brew i opróżniła kieliszek wódki.*
Mnie było wszędzie pełno. Jeśli dobrze szukasz, to znajdziesz mnie zawsze.

To aż tak bardzo widać?
*Zaśmiała się.*
Nie wątpię, że kilka razy udało Ci się tam trafić. Byłam tam z Tobą? W takim razie musiało być...
*Przygryzła wargę.*
Cudownie. Ale kto powiedział, że chodzi o dzielenie łóżka z innym mężczyzną? Jak dla mnie mogłabym to być kobieta.
*Wzruszyła ramionami.*
Tylko najlepiej ładna. Ciemnowłosa. Ale w sumie blondyneczka też może być.
*Uśmiechnęła się i wzięła tabletkę, którą od razu połknęła popijając wódką.*
Widzę, że spory wybór trzymasz w tej kieszeni.
*Przyjrzała mu się.*
Nie wiem na co zasługujesz, ale pewnie się przekonamy. Zabawa z czymkolwiek chcesz.
*Nachyliła do niego i wyszeptała*
Zaskocz mnie.
*Przygryzła lekko płatek jego ucha.*
Jesteś na świetnej pozycji. Nie zmarnuj tego, skarbie.
*Odsunęła się, opróżniła jeszcze jeden kieliszek wódki.*
Może i błąd.
*Wzruszyła ramionami.*
Zależy przez kogo. Ty na przykład możesz mnie znaleźć.
*Uniosła kącik ust.*
Znasz mój numer, prawda? Ale na wszelki wypadek...
*Wzięła od barmana długopis i kartkę, zapisała swój numer i schowała do kieszeni Alexandra.*
Kiedy tylko chcesz.
*Puściła do niego oczko, zostawiła na barze pieniądze za swoje zamówienia, cmoknęła go w policzek i wyszła.*

<w między czasie zdejmuje kurtkę i odkłada ją na bok. Podwija rękawy koszuli i chwyta kieliszek, a kiedy czuje jakiś chłód, ściąga lekko brwi. Opróżnia kolejny kieliszek stwierdzając, że to przez niedomiar alkoholu. Kiedy ktoś dotyka jego dłoni, wzdryga się i szybko ją cofa, gwałtownie odwracając się w bok. Widząc Averię, zamiera i mruga kilka razy czując jak w oczach zbierają mu się łzy. Czuł się nieswojo, bo nigdy nie zdarza mu się płakać, a co dopiero przy kimś. Bierze oddech i bez wahania przytula ją mocno do siebie, zaciskając dłoń na je bluzce> Twoja obecność za to jest. <mówi ciszej i koniuszkiem nosa przesuwa wzdłuż jej szyi, wdychając jej zapach> Przepraszam, nie dałem rady.. Nie dałem.. <powtarza jak mantrę>

Jakie.. zadanie? Zrobię je za ciebie, może to wszystko zmieni. <patrzy jej w oczy wyczekująco i zaciska wargi opuszczając wzrok; wymusza krótki śmiech> Ja, smutny? Przecież.. nie mam uczuć, pamiętasz? <unosi spojrzenie do jej oczu i wzrusza bezradnie ramionami> Nie wiem jak o to zapytać. Nie wiem.. czy mnie zrozumiesz. <bierze oddech i przełyka cicho ślinę> Chcesz wrócić? Jeśli tak, to.. jak? Co masz zamiar zrobić?