< Zmarszczyła brwi. > Inny w sensie? < przechyliła głowę. > Jasne < uśmiechnęła się trochę krzywo. > Dzisiaj tylko włóczę się po barach < przewróciła oczami. >

< Poszła w jakąś inną stronę >

< Cały dzień włóczyła się po mieście, zaglądała do sklepów, a teraz zawróciła do motelu. >

*Charlotte lubiła szwendać sie po ulicach, bo liczyła, że spotka kogoś. Najchętniej zwykłego człowieka. No może i się zmieniła od przyjazdu do MF ale wciąż lubiła znęcać sie psychicznie nad słabą rasą ludzką. Nieco rozpromieniła się, gdy dostrzegła kroczącą w jej kierunku sylwetkę, ale po chwili sapneła rozczarowana. Znała ten krok. Dean Winchester. Każda okazja dobra. Po chwili zmaterializowała się tuż przed łowcą, tak blisko, że prawie na nią wpadł.* Uważaj jak chodzisz, Dean. *zaśmiała się dźwięcznie.*

*skrzywiła się nieznacznie słysząc jak ją nazwał. Może i lubiła zdrobnienia, ale na pewno nie jej imienia. Charlie. Kto to w ogóle wymyślił? Wywróciła tylko ciemnymi oczami, a po kilku sekundach uśmiechneła się słodko.* Niestety. Trudno tu o zwykłego człowieka, a znimi największa zabawa.

Hm. *oparła dłonie na swoich biodrach i przechyliła lekko głowę.* Nie spinaj się tak. Dziś moze ci nic nie zrobię. *zastanowiła sie chwilę nad czymś.* Własnie. Jak wadłeś na to, że nie jestem człowiekiem? Nie pamietam czy sie chwaliłeś..

w żadnym wypadku! *spuściła ręce po bokach ciała* Tak po prostu. *wzruszyła ramionami.* jestem po prostu ciekawa. *rozejrzała sie po ulicy.* Wciąż śmieszy mnie to, że udało mi się się przekonać o swojej niewinności.

*Pokręciła głową.* Nie, nie, nie.. To ja miałam ochotę na seks. A ty się nawinąłeś. *wydęła usta i zbliżyła się do łowcy.* Naprawde tak trudno jest przyznać, że udało mi się ciebie oszukać? *uśmiechneła się, kłądąc dłoń na brzegu jego kurtki i gładząc ja delikatnym gestem.*

Ach to męskie przerośnięte ego. *wyszeptała cicho niemal stykajac się nosem z łowcą.* Jesteś beznadziejnym kłamcą, Dean. Sam w to pewnie nie wierzysz. Ja nie wierzę, że tak łatwo było ci ukrywać obrzydzenie do mnie i samego siebie, gdy leżałeś w łóżku ze świadomością, że powinieneś był mnie zabić. I że dopiero później zdjąłeś maskę opanowania? *szepnęła milimetry od jego ust zaciskajac palce na brzegu jego kurtki.* Nie wierzę. **

*wzruszyła niewinnie ramionami* A powinnam? *zapytała słodkim głosem.* Czy powinnampowiedzieć coś takego jak.. *zastanowiła się przez chwilę* Wiedziałeś, że powinieneś mi odciąć głowę, jednak spodobałam ci się i zrezgnowałeś z tego. I może powinnam dodać, że skoro wciąż żyję, to nadal coś czujesz? *wyszeptała wszystko cicho i z powagą. Przymknęła powieki, ale po chwili uniosła je, a w oczach błyszczała zabawa i drwina. Pusciła jego kurtkę, cofneła się o krok i roześmiała się.*

*pokiwała głową* Czyli ciekawość. Byłam królikiem doświadczalnym. *uśmiechneła się cierpko.* Nie jestem? Dobrze, że nie widziałeś mnie w akcji. *wywróciła oczami.* Twój brat.. Sam, tak? Umawiał się z demonicą. No patrz jak robi się ciekawie. Wy Winchesterowie macie słabość do złych kobiet.

A czym jestem i czym była wspomniana przez ciebie demonica, jeśli nie kobietą? *uniosa brwi pytajaco* Och, wiem. I to sporo. Dobrze o tym wiesz od naszego pierwszyego spokania, kiedy to "zgadywałam" *nakreśliła w powietrzu cudzysłów* jaki jest twój charakter.