Znów spotkałam moją nemezis, ale tym razem wyjątkowo byłam spokojna. Twoje rady na coś się zdają < puściła mu oczko. Pokręciła głową i pozwoliła aby jej włosy falowały delikatnie na morskim wietrze > Och, dobrze że mi powiedziałeś, jestem pewna ża nie niego nie wpadnę < wywróciła oczami i zaczeła isć w stronę morza, pozwalając aby piasek zasypywał jej buty > Plaża nocą wygląda zdecydowanie ciekawiej. Nie ma tu tylu ludzi co za dnia i można robić rzeczy, które nie są zgodne z prawem < zaśmiała się krótko i założyła ręce na piersi >

< pstryknęła palcami > Nie lubie się dzielić. Moge ci zdobyć jej numer i umówicie się kiedy indziej. Jesli spędzasz czas ze mną to tylko ze mną. < Miranda z niechęcią oddała papierosa i westchnęła > Teraz mozemy znów wrócić do bycia niemiłym, bo tak mi się zdaje ale za bardzo się przed tobą rozluźniłam. < Czarownica wciąż wpatrywała sie w niebo, kątem oka obserwując poczynania chłopaka > Nigdy nie wiem, czy nie zechcesz mnie zabić, prawda? < przymknęła oczy i uniosła leniwie kąciki ust >

< Miranda zamkneła usta. Zdałą sobie sprawę, ze zaczęła już wygadywać głupoty, które niekoniecznie kogoś by zainteresowały. Przyciągnęła do siebie nogi i oparła brodę o kolana, obserwując horyzont. Robiło się na szczęście coraz cieplej. > Co ci się najbardziej podoba w twoim nowym życiu? < spotała cicho, jakby nie chciała zagłuszyć odgłosu fal. Palcem zaczęła jeździć po piasku rysując jakieś nieregularne wzorki >

< Mirandę przeszedł przyjemny dreszcz po całym ciele. Uśmiechnęła się do niego i pomachała. Parę chwil potem sama znikneła. >

<przychodzi na plażę i rozgląda się stwierdzając, że nigdy wcześniej tu nie trafiła i praktycznie głowiąc się, jak do tego mogło dojść. Przez chwilę wpatruje się w ocean i unosi kącik ust. Zakłada okulary przeciwsłoneczne na włosy i zsuwa trampki ze stóp chwytając je w dłonie. Rusza powoli w stronę wody, czując jak silniejsze powiewy wiatru zsuwają z jej ramion luźny sweter. Nawet go nie poprawiając, obserwuje fale, a zaraz potem małego chłopca, który przez nieuwagę uciekł swojej mamie w stronę wody, już do niej wchodząc. Widząc, że jedna z większych fal leci prosto na niego i mały się nie utrzyma, Melanie w jednej chwili uspokaja morze tak, że fale niemal rozpryskują się w powietrzu tworząc przyjemną mżawkę. Po chwili śledzi wzrokiem dziecko i kręci głową> Właśnie dlatego nie chcę mieć dzieci. <mruczy do siebie i dopiero wtedy zauważa dziewczynę, przez którą morze niemal zwariowało. Podchodzi bliżej i nawet na nią nie patrząc, staje obok> To było nierozważne. <mówi spokojnie i zapala papierosa zaciągając się nim niespiesznie>

<spogląda na nią i lustruje ją wzrokiem. Kręci głową i wraca spojrzeniem do zadowolonego chłopca biegającego po brzegu, a potem do oceanu> Przy tobie czuję się jakby mi stuknęła czterdziestka. Ucierać nosy mogłam w liceum, teraz po prostu dodałam swój komentarz. Chyba nie winisz mnie za szczerość? <unosi brew nie patrząc na nią i nie czekając na odpowiedź> Nie powinnaś. <poprawia okulary na głowie i zakłada ręce na piersiach nie odrywając wzroku od horyzontu> Wyglądasz strasznie. <oświadcza po chwili nie mając na myśli, że dziewczyna jest brzydka czy zaniedbana, ale po prostu wyglądała na zmarnowaną, przynajmniej w porównaniu do ich poprzednich spotkań>

To chyba najmilsze co mi powiedziałaś. <mruży oczy> Możesz powtórzyć? <uśmiecha się pod nosem> Mhm. Pewnie nie mam uczuć. Prawdopodobnie jestem wredną suką. To smutne. <oświadcza po chwili i kiwa powoli głową z lekkim rozbawieniem oraz kompletnym dystansem do siebie> Serio? <unosi brew i po chwili wahania ogląda się w szybce telefonu i przygryza lekko wargę> Uroki remontów.. <mruczy bardziej do siebie i lekko zdrapuje kropkę farby, nastepnie przecierając naskórek opuszką palca> Nawet było mi z tym do twarzy. Jak to mówią, ładnemu we wszystkim ładnie. <unosi kącik ust i chowa urządzenie do kieszeni swetra, kolejno siadając sobie na piasku i splatając nogi w 'kokardkę', jak to robiła za czasów przedszkolnych> Tak wygląda dziewczyna ze złamanym sercem, czy dopiero wróciłaś z pogrzebu ukochanego psa? <uśmiecha się lekko i spogląda na nią>

Nie możesz wiedzieć ile mam lat. Dobrze wiesz, że nawet nie mogłabyś dostać się do mojego umysłu. I nie mam zamiaru z tego wyrastać. Dobrze mi tak bez uczuć, wierz mi. <uśmiecha się z przekąsem i zaciąga się papierosem o którym zapomniała, niemal jak zwykle ostatnio> Wiesz, wszystko mi jedno. <wzrusza ramionami> Ale nie miałam zamiaru spać w łóżku, gdzie się z tobą grzmocił, więc stwierdziłam że zrobię remont pokoju, a potem doszłam do wniosku, że mógł bzykać każdą z was w każdym zakątku domu i na każdym meblu, dlatego postawiłam na zmiany. <kiwa powoli głową rozbawiona> Nie lubię chomików. Są jak te.. małe szczury. obleśne, tylko że do tego włochate. <krzywi się z obrzydzeniem i po chwili spogląda na dziewczynę> Powinnam ci współczuć? U mnie to tak nie działa, więc.. nie licz na żadne pocieszenia. <unosi ręce w obronnym geście i uśmiecha się lekko opuszczając je> Jak nie ten to inny, wiesz jak to mówią. <przewraca oczami> Psychologa? Bardziej.. Psychiatrę, ale to by potwierdzało, iż przyznajesz się do swojej choroby. Więc niepotrzebnie to mówiłaś. <unosi kącik ust przesuwając palcem wskazującym po piasku>

Nie powiedziałam że udało ci się zgadnąć. <zaciąga się papierosem po raz ostatni i wydmuchując powoli dym, rzuca niedopałek gdzieś dalej w bok> Nie trzeba, obędę się bez tych informacji. W razie potrzeby mogłabym zrobić reprodukcję. To prawda, że ściany mają uszy, więc mają też i oczy. <wydyma lekko wargi bawiąc się piaskiem> Kota. <powtarza po niej> Nie lubię kotów. Są podłe. <unosi kącik ust> Zimne spojrzenie? <spogląda na nią> Mogę cię uderzyć w twarz, dla oprzytomnienia i przypomnienia sobie, że faceci nie są górą lodową. Nie rozbijamy się przez nich jak zasrany Titanic. <przewraca oczami i po chwili uśmiecha się kwaśno, nie komentując wzmianki o tabletkach> Tak. Ale nie zostaję tu. W tej zapyziałej dziurze. <unosi kącik ust> Nic mnie tutaj nie trzyma. Wręcz przeciwnie, niemal wszystko mnie odpycha. Bez wyjątku.

Nie. Nie mam takiego zamiaru. Nie mam genów Alexandra, mimo wszystko. Różniliśmy się od siebie w wielu dziedzinach. Przyznaję, że lubię imprezować, ale nie organizuję nic sama. Nie jestem przystojnym Alexem, dla którego zlatuje się każda dziewczyna w Falls z nadzieją, że tego wieczoru to ona będzie mogła przez chwilę być tą jedyną. <uśmiecha się czule do siebie i przechyla lekko głowę w bok wspominając chłopaka> Nie wiem. Szczerze mówiąc, mam gdzieś twoje problemy sercowe. <przewraca oczami i prostuje głowę myśląc nad jej pytaniem> Hm.. <mruży oczy próbując sobie przypomnieć jakiegoś faceta który dał jej cokolwiek do myślenia> Sama nie wiem. Znam kilku, niemal każdy chciał mnie przelecieć, ale żaden nie podołał wyzwaniu. Są beznadziejni i tyle. <wzrusza ramionami> Nie ma co się rozkwilać. Jedyny facet który kiedykolwiek doprowadzał mnie do jakichkolwiek uczuć, to Alexander. Od zawsze. <przesuwa koniuszkiem języka wzdłuż swojej górnej wargi w zamyśleniu> Bo muszę to sprzedać, ale tymczasowo czekam aż zacznie się rok akademicki i będę mogła wyjechać na studia.

Nie powiedziałam, że chcę być adorowana. <unosi kpiąco brew, nawet na nią nie patrząc, tylko teraz obserwuje zamglony księżyc> A to ci pech. <odburkuje i kręci głową rozbawiona> Mówisz, że aż taką uwodzicielką jestem? <prycha i zaczyna się śmiać, krótko i nie do końca szczerze> Ja tego nie robię. Nie rozkochuję ich w sobie, bo najzwyczajniej w świecie nie potrzebuję tego rodzaju miłości. To chyba skomplikowane. Jak ja cała. Zdecydowanie. <unosi kącik ust> Mhm. Mogą próbować, życzę powodzenia. Jeśli komuś uda się przebić do moich uczuć, to na prawdę.. będę pod wrażeniem. <uśmiecha się powoli> Medyczne. Jeszcze nie jestem pewna co do specjalizacji. Z pewnością chirurgia.

Czyli więcej tu takich wiedźm jak ja? Przyjmując dwuznacznie. <uśmiecha się pod nosem, bo wiedźmą była praktycznie z obu perspektyw> Albo w kostnicy. <dodaje po chwili rozbawiona> Badanie trupów.. może kryminalnie.. <kiwa głową z aprobatą> Nie jestem normalna. Powinnaś była o tym wiedzieć. <prostuje po chwili i po zniknięciu dziewczyny kładzie się bezpośrednio na piasku, wyciągając nogi przed siebie i układając dłonie na brzuchu, po czym spogląda w niebo i chyba z nudów liczy sobie gwiazdki z drugiej strony po chwili przestając i myśląc o czymś>

Ostatnio edytowany przez Melanie Kahn (17-07-14 20:52:20)

<przychodzi na plażę i rozgląda się nachylając aby zdjąć buty, przez co oczywiście traci równowagę na jednej nodze i chwieje się na boki. Po chwili jednak prostuje się z butami w dłoniach i odgarnia włosy z twarzy. Błądzi wzrokiem po plaży, aż podchodzi do samego brzegu i siada tak, aby przypływające fale mogły dosięgać jej stóp>