SMS od Dean'a: PROBLEMY? Może wpadnę i się jakoś przydam???

SMS od Dean'a: Niech ci będzie.

< Miranda złapała oddech i otworzyła szeroko oczy. Źrenice nadal miała mocno rozszerzone - lek nie skończył jeszcze działać. Nie chciała aby widział jej w takim stanie dlatego zamknęła oczy i objęła kolana rękoma > nie dawaj mi swojej krwi już nigdy, proszę... < odetchnęła parę razy i czując że doła do formy spojrzała na niego już normalnym, zdrowym spojrzeniem. Przejechała dłonią po szyi i wyczuła jedynie średnich wielkości dwie blizny > A jak myślisz? Zostałam zaatakowana. Przez wampira. < uśmiechnęła się sarkastycznie i odrzuciła włosy na plecy > Ale nie martw się. Osłabłam z powodu wcześniejszej choroby i zaklęcia dzięki któremu moje ciało nie przyjmuje krwi wampirów.

Nie jestem słaba < powiedziała bardziej do siebie niż do niego i zacisnęła pięści. Pomyslała o tym wszystkim, aż poczuła wielką wściekłosć na siebie. Jak mogła być taka nie rozsądna > Przepraszam, że musiałes być tego świadkiem...

< wstała już o pełni sił i pewnie staneła na nogach. spojrzała na niego podejrzliwie > Co się dzieje? Tyle się nie widzieliśmy ... < staneła i nie wiedziała co zrobić. chciała go przytulić, ale nie wiedzieć czemu czuła że to nie jest odpowiedni moment >

< ściągnęła brwi. Nieruszając się z miejsca mruknęła pod nosem > Widziałes sms. Był prawdziwy. Wróciłam i nikogo nie było. < przygryzła wargę i podeszła do niego > Nie robiłam tego z myślą, aby pozbyć się ciebie. < połozyła ręke na jego barku. Zamyśliła się. Zastanawiała się co jeszcze powiedzieć aby nie brzmiało to jak słaba wymówka > Kręciłam się przez ten czas to tu to tam... Dopiero dzisiaj zaczeło dziać się coś co moze podwyższyć ciśnienie.

< przygryzła wargę. nic nie powiedziała. Wiedziała kiedy lepiej zamilknać. Wyciągnęła do niego ręce na znak, że chciałaby się prztulić > Ja sama nie wiem... przyjechałam tutaj bo chciałam coś zmienić... A nagle się okazało, że znów jest to samo. < przełknęła ślinę i spojrzała na chłopaka > To nie jest narzekanie na twoją osobę, ale musze coś robić co mi sprawi satysfakcję. A to niestety łączy się z niebezpieczeństwem...

< Przestraszona jego słowami, spojrzała na niego wielkimi oczami > Nie! Oczywiście że nie, nie o to mi chodziło...

(musze isć :C)

< przygryzła wargę > Bo widzisz, ty się o mnie tak troszczysz i martwisz... Czuję się zamknięta pod kloszem. < spojrzała mu prosto w oczy z determinacją > Kocham cię, jesteś najwspanialszym facetem jakiego znam i to, że jesteś taki opiekuńczy nie jest niczym złym. Tylko ja potrzebuję powietrza, przygód, adrenaliny... < pokręciła głową > Abym mogła żyć. Tylko nie pomyśl sobie, że chcę wolnego związku. W moim sercu jesteś tylko ty.

< zmarszczyła brwi. Czy ona wiedziała czego tak na prawdę chce? Pod tym względem nie różniła się od zwykłej nastolatki > chcę być z tobą. Ale chcę abyś zrozumiał, że potrzebuję adrenaliny. Nie musisz się o mnie martwić. < położyła jego rękę na swoim sercu > Ufasz mi ?

< lekko się poirytowała tym, ze do chłopaka nie docierają jej słowa > Najprościej - nie musisz się o mnie nadmiernie martwić. Mam głowę na karku i nie dam się zabić < objęła chłopaka w pasie i mocno przylgnęła do niego ciałem >

< Zamarła na parę sekund słysząc jego słowa. W głowie miała pustkę, nie wiedziała co myśleć. Była taka niezdecydowana, ze miała ochotę sama zapłakać nad sobą > Alex ja... przepraszam... Nie będę ryzykowała życia... Nie zrobiłabym ci tego... < złapała się jego koszuli i mocno przytuliła >