< Miranda ws³ucha³a siê w to co powiedzia³. Nie zamierza³a siê poddaÌ przed wykonaniem zadania. Czu³a jak nogi pod ni¹ miêkn¹, a rêce nadal dr¿¹ wiedzia³a o tym, ¿e wygl¹da autentycznie. Poza tym i tak wci¹¿ mêczy³ j¹ stres zwi¹zany z wczorajszym smsem oraz Pierrem.. > Sherlock Holmes.. < powiedzia³a cicho roztrzêsionym g³osem > wybacz mój wygl¹d oraz ogóln¹ dyspozycjê ale... < zacisne³a piêœci > Nie wiedzia³am do kogo siê zg³osiÌ z tym problemem.. Policja zawiod³a a na dodatek paskudnie ³¿e. Mój ch³opak... < poci¹gnê³a nosem, a warga znów zaczê³a dr¿eÌ > Zosta³ zamordowany.. mówi¹ ¿e to atak lokalnych zwierz¹t ale im nie wierzê, widzia³am jego martwe cia³o i by³o osuszone z krwi! < jêknê³a jakby by³o to najgorsze wspomnienie z jego ca³ego ¿ycia > Mia³ utarczki z miejscowym maszynist¹ a o nim kr¹¿¹ okropne plotki. Kiedyœ by³ uwik³any w morderstwo z podobnymi ranami.. To wszystko sta³o siê jeszcze ca³kiem niedawno, nie ruszaj¹ cia³a z miejsca wypadku. Gdybyœ tylko móg³, proszê choÌ ze mn¹ na t¹ stacjê.. < mruknê³a cicho i zak³adajac rêce na piersi aby zniwelowaÌ ich trzêsienie siê odesz³a w cieù >