<słysząc znajomy głos, ściągnął brwi> Alice? Co ty tu robisz? <zapytał na tyle głośno, żeby go usłyszała>

<westchnął cicho słysząc jej pytanie> Nie oszukujmy się, żadne z nas nie ma problemów psychicznych. <przewrócił oczami> Nie mogą nas tu tak po prostu trzymać w nieskończoność... <powiedział dodającym otuchy tonem, wciąż jednak wątpiąc w swoje słowa, ale nie okazując tego> No chyba, że jakaś napalona psychiatryczka się na ciebie uwzięła <dodał pod nosem>

<kiwnął powoli głową> Koszmary, co? <zapytał pod nosem nie oczekując odpowiedzi> Więc przez te wszystkie lata swojego życia, to było najgorsze, co ci się zdarzyło? Torturowanie przez jakiegoś nawiedzonego łowcę? <zapytał ściągając brwi, po krótkiej chwili, dodał> Zdajesz sobie sprawę z tego, że mogą nas podsłuchiwać? Tu nie jest normalnie... Pomijając, że to psychiatryk. <przewrócił oczami> Ta blondie uznała, że mam "zaburzenia rzeczywistości", czy jakoś tak, bo powiedziałem, że demony i takie tam nie istnieją. Oni za dużo tu wiedzą. <kiwnął powoli głową>

Ok. Rozumiem. <Powiedział i sprawdził, czy ma swój amulet; gdy zorientował się, że go nie ma, zacisnął dłonie w pięści> Kurna. <przeklnął pod nosem, a słysząc panikę w głosie Alice, ściągnął brwi> Co jest? <zapytał zaniepokojony>

Mhm. <mruknął> Najlepiej, jeśli położysz się już spać. I tak nie wyjdziemy stąd przed świtem. <włożył sobie dłonie pod głowę> Postaraj się myśleć o czymś...miłym? Fajna piosenka, dobre wspomnienie z przeszłości... świetny seks. <dodał i uśmiechnął się nieznacznie wciąż nie otwierając oczu>

<zasnął po dłuższym czasie, myśląc i martwiąc się o Tris>

<skrzywił się nieznacznie słysząc jej słowa> Ja marzę, żeby stąd wyjść. <mruknął> Ta ciemność robi się powoli nie do zniesienia. <wstał i uderzył pięścią w drzwi> Halo?! Noc już chyba minęła, Amy! <krzyknął>

Co to znaczy: rozpalona? Ale... żyje? <zapytał starając się zapanować nad trochę drżącym głosem; wciąż stał pod drzwiami nasłuchując wszelkich informacji od Alice>

<przetarł twarz dłonią słysząc jej słowa i wrócił do pozycji siedzącej> Ona za nic nie wypije ludzkiej krwi. Nie będzie chciała przejść przemiany. <powiedział starając się, aby głos mu się nie załamał, pokręcił lekko głową, chyba jeszcze nigdy nie czuł takiej bezradności> Cholera. <warknął, uderzył pięścią w podłogę i ukrył twarz w dłoniach; prawa ręka powoli zaczęła go boleć od ciągłego uderzania nią w drzwi>

<kiwnął powoli głową i westchnął, po chwili uśmiechnął się z nie dowierzeniem bez krzty wesołości> To nie może dziać się na prawdę... Jestem zamknięty w izolatce w psychiatryku, a Tris umiera zamknięta w drugiej izolatce z głodną wampirzycą... <przetarł twarz> Z którą w dodatku spałem. <dodał pod nosem>

Super. <mruknął sarkastycznie i rozłożył się wygodniej, czekając> Ale jest jeden plus. Przynajmniej się nie spalisz. <zaśmiał się ponuro>

Dzięki. O ile da się stad wypisać... <powiedział tylko, po chwili milczenia, zapytał> Jesteś pierwszy raz w psychiatryku? <zapytał usmiechajac się pod nosem>