< Miranda uśmiechneła się pod nosem i rozglądneła się po pomieszczeniu > Wiesz, myślę że miałeś racje... Nie mogę przestać o tobie myśleć < spojrzała mu szczerze w oczy > Pomimo tego, że jesteś takim cholernym idiotą. < położyła mu dłoń na ramieniu i powoli zaczęła zmiejszać odległosć miedzy nimi >

< pokręciła głową i spojrzała na niego smutno > Na prawdę nie potrafisz zauważyć kiedy kobieta daje ci jasny znak, ze jest tobą zainteresowana ? < naychyliła się nad jego uchem i szepnęła > musiałam cię jakoś namówić do spotkania.

< Kiedy chłopak ją wyminął, Miranda poczuła satysfakcję. Jeśli wszystko dobrze pójdzie jej plan powinien zadziałać. Ruszyła powolnym, kołyszącym krokiem za chłopakiem > Sama tego nie rozumiem. Z jednej strony nienawidze cię z całych sił, ale to sprawia że mnie kręcisz... Wydaje mi się że pod tą maską nienawiści kryje się ktoś inny < zaszła go od tyłu i objęła rękoma w pasie >

<puka do drzwi>

< Miranda oparła dłonie na biodrach i spojrzała na niego wyzywająco > Wspaniale, podobno umiesz wyczuwać szczere intencje a tu proszę. < odburknęła > wcześniej moi przyjaciele mieli problem i potrzebowałam krwi demona do pewnego zaklęcia. Na szczęście obyło się bez twojej pomocy < zarzuciła włosy na plecy, jednocześnie przysuwając się do chłopaka > I tak byś mi nie pomógł.

Tak, tak nie pomógłbyn racja i co z tego? *prychnął pod nosem, robiąc krok do tyłu, a widząc Finnicka jęknął w duchu*
No ekstra. Nie dość że odwiedziła mnie wariatka to jeszcze i pedał *wywrócił oczami i w ułamku sekundy znalazł sie na drugim końcu pokoju, koło Finna*

Przepraszam, słoneczko, nie ja tu jestem tą, która jak sądzę się z nim pieprzył <pokręcił rozbawiony głową i zwrócił się do Charlesa> Jest ci do czegoś potrzebna <wskazał kciukiem na Mirandę> czy mogę jej skręcić łeb? <uniósł brew> I prosiłem o nienazywanie mnie pedałem, pamiętasz? Ja tu przychodzę wyciągając rękę na zgodę a tu takie powitanie <skrzywił się lekko>

Ostatnio edytowany przez Finnick Odair (28-02-14 16:34:20)

<Miranda spojrzała zniesmaczona na Finnica > Jesteś na prawdę obleśny i zbyt pewny siebie. Tacy jak ty zostają najłatwiej wyrolowani, a potem zostawieni na pastwę losu < powiedziała spokojnie i wróciła spojrzeniem na mieszańca > Cóż nasze spotkanie zostało przerwane to się nie dowiesz jakie inne atrakcje dla ciebie przygotowałam < podeszła do niego i złożyła delikatny pocałunek na jego policzku > Odezwij się do mnie, choć znając życie pierwsza będę ja. Nie mogę przecież przestać o tobie myśleć < uśmiechnęła się słodko i rozpłynęła w powietrzu >

Och tak.. Więc może jeszcze powinienem być wdzięczny? *rozesmial sie sarkastycznie pod nosem i usiadł na kanapie* mam Ci dziękować, co? W ten Finnickowy sposób? *mruknął rozeźlony i przyjrzał sie jego twarzy. Z jękiem zawodu zauważył, że wczorajsza butelka nie zostawiła mu żadnych głębszych ran*

I jeszcze chcesz bawić się w psychiatrę? To już jest szczyt *mruknął przez zaciśnięte zęby i wzruszył ramionami* to ja miałem go zabić *powiedział z irytacją i zaśmiał się cicho*
Powód? Jaki mogłeś mieć powód, Umm? Bo chyba ty jego nie.. *wzdrygnął się na samą myśl*
Chętnie obiłbym Ci tę twarzyczkę ale dzisiaj jest dzien dobroci dla zwierząt wiec.. *uśmiechnal się łobuzersko*

Więc jednak *zrobił skwaszoną minę i wzruszył ramionami*
Miałem chcice, wiesz jakie to paskudne uczucie? No i się nawinęło dzieciątko to wykorzystałem okazję i teraz się mnie przyczepiła jak rzep *wzniósł oczy ku górze i westchnął* rozumiem, że jestem pociągający ale bez przesady

Założę się, że zażywa werbenę jak każdy w tym pieprzonym miasteczku *wywrócił oczami nieco poirytowany tym faktem o zmarszczył czoło zastanawiając się nad jego słowami* ta.. z wczoraj? Myślisz ze... NIE. Wykluczone. *wzdrygnal sie na samą myśl i zrobił skwaszoną minę* nie jestem zainteresowany. Nikim. Interesuje mnie tylko pewna czynność i to wszystko *wzruszyl ramionami i tylko machnął dłonią powstrzymując się przed uwagą jak bardzo teraz tego zaluje*