<Przychodzi i siada przy wolnym stoliku wspominając swoją poprzednią wizytę>

<spojrzała na Isaaca i westchnęła>
Przepraszam... Ale musisz wiedzieć, że nigdy bym Tobie nie uciekła, więc nie masz o co się bać
<powiedziała spokojnie i zaczęła wpatrywać się w wiszący na ścianie obraz>

<wzruszyła ramionami nie okazując żadnych emocji>
Dobrze
<powiedziała cicho i spojrzała w jego oczy>
A ty?

<wzięła od niego kubek uśmiechając się wdzięcznie, a słysząc jego pytanie mimowolnie się uśmiechnęła>
Bardzo, naprawdę bardzo dobrze
<wyszeptała i upiła łyka kawy>
A Tobie Isaac? I jak to się nie liczysz?
<potrząsnęła głową>
Mnie bardzo interesuje to jak się czujesz

Wątpię bym była w stanie cokolwiek przełknąć i nie chcę być w centrum uwagi...
<powiedziała szybko i opuściła głowę biorąc głęboki oddech>
Znalazłam ciała moich rodziców po tym jak się do nich przez kilka lat nie odzywałam, sama się o to prosiłam i muszę zapomnieć..

<potrząsnęła głową i spojrzała na niego błagalnie>
Dziękuję Ci za troskę, ale naprawdę na chwilę obecną nie jestem w stanie nawet normalnie myśleć...
<westchnęła i po chwili wzięła głęboki oddech>
Musimy wrócić, muszę powiedzieć Jaredowi...

<zmrużyła oczy i zlustrowała go wzrokiem wywracając oczami>
Będziesz teraz na mnie zły, tak? Błagam Isaac, niczego nie przełknę...
<westchnęła, a kiedy kelnerka przyniosła rogalika od razu go od siebie odsunęła>

Poważnie? Posłuchaj, ja nie mam pięciu lat
<powiedziała pewnie i odwróciła głowę w inną stronę by nie włożył jej tego rogalika do ust>

<wzruszyła ramionami i spojrzała prosto w jego oczy>
Dlaczego Ci tak zależy? Nic mi się nie stanie... Poza tym chyba mam na coś innego ochotę
<wyszeptała i wstała podchodząc do jakiegoś faceta, który sam siedział przy stoliku>
Cześć jestem Rosalie i tamten chłopak każe mi coś zjeść, a nie chcę by był zły
<powiedziała wskazując głową na Isaaca i uśmiechnęła się słodko wgryzając się zaraz w szyję nieznajomego>

Mówiłeś, że podobają Ci się moje oba oblicze...
<mruknęła oschle jednak po chwili uspokoiła i zamknęła oczy zaciskając wargi w cienką linię by po chwili przylec do niego całym ciałem i mocno się w niego wtulić>

<westchnęła ciężko i opuściła głowę siadając ponownie przy stoliku gdzie powoli i bardzo opornie zjadła swojego rogalika>
Jesteś teraz zadowolony?
<zmrużyła oczy i oddychała głęboko>

<westchnęła i wywróciła oczami>
Dzisiaj wydaje mi się to naprawdę głupie, ale wczoraj stwierdziłam, że powinniśmy iść do Disneylandu, bym na moment o tym zapomniała...
<wyszeptała i przypomniała sobie o czymś uśmiechając się lekko>
I będziesz musiał mnie pocałować pod wieżą Eiffla
<wystawiła mu język>