*Ophelié razem ze swoim lokajem przyjechała pod nowy dom. Ekipa wykończeniowa niedawno powiadomiła ją o skończeniu prac. Mężczyzna wniósł po kolei jej bagaże, kiedy Ophelié rozglądała się po rezydencji. Wystrój oceniła jako zadowalający. Wzięła swoją torebkę i oznajmiła.*
Gaspardzie, wychodzę. Zajmij się rozpakowywaniem.
*Poszła rozejrzeć się po okolicy.*

WCZORAJ:
*Kiedy skończyła, wyłączyła telewizor i odstawiła naczynie do kuchni. Wzięła długą kąpiel, po czym położyła się spać.*
DZISIAJ:
*Obudziła się, wzięła szybki prysznic i ubrała się w czarne rurki, białą koszulkę, czarne, wysokie buty i sweter. Wzięła torebkę i wyszła z domu.*

*Obudziła się i po dlugiej kąpieli ubrała w jasnobrązowe rurki, białą koszulkę, czarny płaszczyk i botki. Zrobiła makijaż, wzięła torebkę, wsiadła do samochodu i odjechała.*

Ostatnio edytowany przez Ophelié Lefébure (16-10-13 19:34:57)

*Wstała, wzięła krótką, gorącą kąpiel, ubrała się w ciemne rurki, białą koszulę, botki na koturnie i płaszczyk. Umalowała się, rozczesała włosy i wyszła uprzednio biorąc torebkę.*

*Wstała, wzięła prysznic, ubrała się w rurki z ciemnego denimu i różową bluzkę. Wysuszyła włosy, uczesała je, zrobiła makijaż, założyła czarne buty za kostkę i kurtkę, wzięła torebkę i wyszła z domu pisząc smsa.*

*Przyszły z Megan i weszły do środka, kiedy lokaj otworzył im drzwi.*
Witam w moich skromnych progach.
*Po chwili zwróciła się do mężczyzny.*
Możesz odejść, Gaspardzie.

Dzięki.
*Wzruszyła ramionami. Wskazała głową w stronę, w którą odszedł mężczyzna.*
Od zawsze miałam lokai. Jego rodzina pracuje dla mnie od pokoleń.

*Pokręciła głową.*
Nie, jasne, że nie. Rozgość się.
*Uśmiechnęła się i puściła jej oczko. Po chwili udała się do kuchni, z lodówki wyjęła butelkę krwi, otworzyła ją i zaczęła pić.*

*Opróżniła butelkę i odstawiła ją do zlewu, po czym poszła do salonu, gdzie siedziała Megan.*
I jak ci się u mnie podoba?
*Uśmiechnęła się i usiadła obok niej.*

*Zastanowiła się prze chwilę nad doborem słów.*
Cudownie. Czujesz, że możesz wszystko i masz na to tyle czasu, ile tylko chcesz. Jeśli się to zaakceptuje, to jest lepiej, niż może się wydawać. Nie dziwię się, czemu Antoine tak prosił swojego brata, żeby go przemienił. Ja niespecjalnie miałam wybór.
*Skrzywiła się na wspomnienie kończące jej ludzkie życie.*
Tylko trzeba być ostrożnym, będąc wampirem.

W sumie to składa się na to cała lista zdarzeń. Chcesz, żebym ci to wszystko opowiedziała?
*Uniosła brew.*

*Zmarszczyła brwi patrząc na jej rękę. Po chwili jednak domyślając się o co może chodzić położyła swoją dłoń na jej.*