*Pod koniec kwietnia, Diana dostała wiadomość z FBI. I, mówiąc szczerze, nie była to dobra wiadomość. Jej przełożony z wojska, który wyszkolił ją na perfekcyjnego żołnierza i długo po jej odejściu walczył na froncie - zmarł podczas walki. Diana bez słowa i ostrzeżenia, nie dając znać o niczym Winchesterom, wsiadła do samochodu ze swoimi torbami i pojechała do D.C. Zanim z Afganistanu przetransportowano zmarłego, Diana czekała trzy dni. Następne dwa, były przygotowaniami do pogrzebu, natomiast kolejny tydzień poświęciła na żałobę i wyżywanie się na worku treningowym, jak miała w zwyczaju. Gdy znów wróciła do pracy i zapytano ją czy chce nowy przydział, czy wolała wrócić do Mystic Falls, odpowiedziała, że chce dokończyć co zaczełą. Tak więc po odprawie, podczas której dostała zapas leków i klucze do własnego mieszkania, Diana wsiadła do samochodu i wybrała się w podróż do Mystic Falls.
Po kilku godzinach dojechała na miejsce i zatrzymała się pod budynkiem. Wysiadła, wzieła z bagażnika walizkę i weszła do budynku z westchnieniem weszła do mieszkania i postawiła walizkę koło wejścia, zatrzasneła drzwi i weszła dalej rozglądając się. Było... jasno. Strasznie jasno. I zupełnie inaczej niż w ostatnim miejscu, w którym spała, gdy była tu ostatnio.
Podeszła do schodków. Postukując niskimi obcasami weszła na.. piętro gdzie było łóżko. Przysiadła na brzegu łóżka i wyjęła z kieszeni telefon. Z ponura miną zastanawiała się czy zadzwonić do Deana czy nie. W końcu ześlizgnęła się z łóżka i zwieszając nogi z brzegu piętra zadzwoniła. Odezwała się sekretarka, więc nagrała się na pocztę i rozłączyła się. Schowała komórkę do kieszeni i utrzymując się na rękach zawisła na moment kilka stóp nad ziemią. W końcu skoczyła na podłogę, wzieła klucze do mieszkania i wyszła.*