*Wróciłam do domu, wzięłam długą, odprężającą kąpiel. Po wyjściu z wanny ubrałam to, zrobiłam odpowiedni makijaż, poprawiłam włosy i wyszłam z domu*

*obudził mnie straszliwy ból głowy, ledwo wstałam z kanapy i ruszyłam do kuchni po jakieś tabletki na ból głowy, następnie zgarnęłam z ziemi brudne ubrania i włożyłam je do pralki, poszłam wziąć kąpiel z różnymi odprężającą olejkami, ubrałam dres i rozczesałam mokre włosy, zmęczoną wróciłam na kanapę i zaczęłam oglądać tv*

*po drodze do domu zapolowałam na chłopaka, wróciłam najedzona i zmęczona, wzięłam prysznic, ubrałam piżame, położyłam się do łóżka i szybko zapadłam w niespokojny sen*

<szedł ulicą, patrząc na numer domu, którego Kate mu podała. W końcu odnalazł. Stanął przy drzwiach i trochę się zawahał czy zadzwonić, ale musiał zrobić wszystko, żeby odzyskać Katelynn, więc zadzwonił i czekał trochę poddenerwowany>

<Gdy otworzyły się drzwi i zobaczył Kate, po prostu coś poczuł w sobie, nie wiedział co, ale coś. Na chwilę odjęło mu mowę, ale po chwili odpowiedział> Hej <uśmiechnął się lekko i wszedł do jej mieszkania, rozejrzał się> Bardzo ładne mieszkanko

<spojrzał na chwilę na podłogę i kilka minut tak się patrzył bez ruchu, w końcu powiedział> Katelynn słuchaj, ja nie chciałem, aby tak wyszło, to nasze rozstanie nie było potrzebne. Pokłóciliśmy się o jakąś bzdurę. Ile razy mam cię jeszcze razy przepraszać [uznajmy, że przepraszał!] <wreszcie spojrzał jej w oczy> Nie moglibyśmy o tym po prostu zapomnieć. Czemu ta mała sprawa ma zniszczyć, to co było między nami. Kate ja cię ciągle kocham <ostatnie zdanie powiedział o ton ciszej, patrząc ciągle dziewczynie w oczy> Proszę Cię!

Pamiętasz jak ci obiecywałem, że na zawsze będę cię kochał? Jeszcze ani razu nie złamałem tej obietnicy <patrzył chwilę na nią i nie mógł się powstrzymać, przysunął się powoli do niej i przy jej ustach wyszeptał> Kocham Cię.! <musnął ustami jej wargę, a później delikatnie ją pocałował>

Nie chce nikogo innego, chce tylko ciebie, tak bardzo tęskniłem za tobą <uśmiechnął się lekko> proszę wybacz mi!

<objął ją i mówił cicho> Nawet w złych chwilach jestem szczęśliwy, że jesteś przy mnie. Nigdy przez moje długie, marne życie nie spotkałem kogoś takiego jak ty i nie chcę cię tracić, bo tak bardzo cię kocham. Nikt tutaj nie jest winny. <pocałował dziewczynę w głowę>

Tak dawno nie miałem cię przy sobie <powoli ją pocałował>

Rozumiem Cię i przepraszam <uśmiechnął się do niej> też nie chcę, żeby znowu coś się zepsuło, bo już nie wytrzymam gdy cię znowu stracę <wstał> to ja już pójdę <nachylił się nad nią i pocałował ją w policzek, a póżniej nie wiadomo kiedy znikł>

*Wróciłam w nocy po polowaniu, umyłam się i poszłam spać*