Alice Cavercius napisał:

<wychodzi do lasu, rozgl¹daj¹c siê uwa¿nie. S³ysz¹c kroki, siêga do ty³u, zaciskaj¹c palce na strzale. Gdy widzi Alexandra z Charlotte, bierze g³êboki oddech i zaplata ramiona na wysokoœci piersi> Co siê sta³o? <pyta beznamiêtnym tonem g³osu, marszcz¹c lekko brwi>

*WidzÂąc Alice i sÂłyszÂąc jej pytanie, C. spoglÂąda na swoja nogĂŞ.* WĂŞgiel z ogniska spadÂł mi na nogĂŞ. *odpowiedziaÂła ubiegajac Alexandra. Po chwili zastanowienia zapytaÂła dziewczynĂŞ* Masz moze coÂś, Âżeby to zdezynfekowaĂŚ. Nam trafiÂła sie tylko broĂą, wiĂŞc troche z tym trudno.

Nie przepadam za krewetkami, tak siĂŞ skÂłada, ale moÂże zjadÂłbym krem brulee. <kiwa gÂłowÂą w zamyÂśleniu i po chwili unosi kÂącik ust> ÂŚwietnie. ProwadÂź krĂłlewno. <wskazuje wolnÂą rĂŞkÂą i ruszajÂą w odpowiednim kierunku prowadzeni przez Alice> Uhm.. kogo? <unosi brew kpiÂąco>

Masz na myÂśli robaki? <cmoka> Ujdzie. <mruczy pod nosem> Jak? KrĂłlewno? <uÂśmiecha siĂŞ szeroko> Takie masz o sobie mniemanie, wiĂŞc nie wiem co masz przeciwko. <wydyma niewinnie wargi rozglÂądajÂąc siĂŞ> Sory, nie obchodzÂą mnie twoi koledzy. <unosi kÂącik ust na kolejne sÂłowa> Kani.. co? <parska Âśmiechem> Mam rozumieĂŚ, Âże dzisiejsze objawy nastÂąpiÂły dlatego, bo wydrapali ci mĂłzg ÂłyÂżeczkÂą? <uÂśmiecha siĂŞ pod nosem i puszcza jej oczko, aÂż dochodzÂą do wodospadu>

*Zaczyna siê coraz bardziej pociÌ, krztusz¹c siê w³asn¹ krwi¹. Potyka siê o jakiœ krzak i upada na ziemiê, trac¹c œwiadomoœÌ. Bez dwoch zdaù ma wysok¹ temperaturê. Zaczyna oddychaÌ ciê¿ko a jego powieki same siê zamykaj¹. Umiera w œrodku lasu, krztusz¹c siê w³asn¹ krwi¹.*

<patrzy w dó³ i wybucha œmiechem pocieraj¹c powieki. Dobrze, ¿e nie mam lêku wysokoœci. Bierze oddech i rozgl¹da siê. Unosi g³owê w górê i widz¹c, ¿e wisi na grubej ga³êzi i z³amanie jej nie wchodzi w grê, przygryza mocno wargê> Przygoda ¿ycia, huh? <mruczy pod nosem i zastanawia siê nad czymœ. Przez moment patrzy na wszystko dooko³a i widz¹c same drzewa i liœcie w gêstym lesie tropikalnym, mru¿y oczy. Po chwili decyduje siê dzia³aÌ. Przez dosyÌ grube, kwadratowe dziury w siatce, która go utrzymuje, przetyka nogi, a¿ zaczyna siê poruszaÌ, jak na huœtawce. Na pocz¹tku zdaje siê to trudniejsze ni¿ przypuszcza³ i zaczyna dziêkowaÌ bogu, ¿e jest hybryd¹, co w tej chwili jest nieaktywne. Po dobrych 15 minutach, udaje mu siê rozhuœtaÌ. Chwyta siê grubych i ostrych liœci, które rani¹ mu d³onie, ale udaje mu siê jedynie je wyrwaÌ. Odbija siê boleœnie o kilka drzew, a¿ po kolejnych 10 minutach, udaje mu siê z³apaÌ grubej liany. Poci¹ga j¹ i zach³ystuje siê powietrzem, kiedy ju¿ myœli, ¿e j¹ wyrywa i gwa³townie cofa siê w ty³, a¿ zatrzymuje siê ostro. Oddychaj¹c niespokojnie, podci¹ga siê na lianie wykorzystuj¹c ca³¹ si³ê, a¿ chwyta siê drzewa. Nie bardzo maj¹c na czym zawiesiÌ nogi, przez chwilê siê skrobie, a¿ zaczyna pn¹Ì w górê. Kilka razy siê potyka i prawie spada, ale w ostatniej chwili udaje mu siê czegoœ chwyciÌ rani¹c d³onie. W koùcu dociera do grubej ga³êzi na której jest zawieszona pu³apka i bierze siê za odwi¹zywanie grubego wêz³a>

<kiedy nagle gwa³townie zatrzymuje siê nad ziemi¹, bierze oddech i skula siê przed strza³ami. Kiedy gwa³townie osuwa siê w dó³, nastêpnie zatrzymuj¹c, zdezorientowany patrzy w górê. Nie uda³o mu siê rozwi¹zaÌ wêz³a, a do tego lina jest po czêœci zerwana. Po chwili obserwuje jak drugi kanibal spada na ziemiê i A. krzywi siê widz¹c to co siê z nim potem dzieje. Widz¹c, ¿e jest niedaleko ziemi, próbuje siêgn¹Ì sejmitar, który jest wbity w ziemiê>

<kiedy zaskoczony lÂąduje na ziemi, krzywi siĂŞ widzÂąc mordĂŞ kanibala> Od miĂŞska ci zÂąbki wyleciaÂły? <mruczy i zamachuje siĂŞ Âłokciem uderzajÂąc go w twarz> Smacznego. <syczy kiedy widzi Âże cieknie mu krew, a gdy koleÂś odsuwa siĂŞ na bok, Alex podnosi siĂŞ na Âłokciach i wycofuje rozglÂądajÂąc> Shit, shit, shit.. <mĂłwi cicho widzÂąc ilu ich jest i zdajÂąc sobie sprawĂŞ, Âże nie da rady w pojedynkĂŞ. Chwyta swĂłj sejmitar, wstaje i przyjmuje pozycjĂŞ bojowÂą na razie nie atakujÂąc>

<ca³a grupa wchodzi do lasu. Dean jeszcze raz sprawdza mapê i chowa j¹. Wszczyscy kieruj¹ siê na pó³noc, w stronê X>

<zgi¹³ siê w pó³ i odepchn¹³ na Sama na bok, daj¹c mu do zrozumienia, ¿eby siê nie wtr¹ca³. Popchn¹³ Brama tak, ¿e ten upad³ na ziemiê i usiad³ na nim okrakiem, przygniataj¹c jego ramiona do ziemi i tym samym krêpuj¹c jego ruchy rêkami. Zacz¹³ recytowaÌ tekst egzorcyzmu...> Exorcisamus te, omnis immundus spiritus... Szlag by to. <warkn¹³, nie móg³ sobie przypomnieÌ, co jest dalej. Uderzy³ go parê razy piêœci¹ w twarz, a¿ zaczê³a mu lecieÌ krew z nosa>

<wyprostowa³ siê i zmierzy³ go nieufnym wzrokiem.On ma racjê... Ale kiedy znów spojrza³ w jego czarne oczy i jeszcze...jakimœ cudem us³ysza³ Alice, na jego ustach pojawi³ siê kpi¹cy uœmieszek.> Pewnie. ¯ebyœ zabi³ któregoœ z nas w najmniej oczekiwanym momencie. <warkn¹³ z ironi¹.> Jest jeszcze trzecia opcja. <Zamachn¹³ siê maczet¹ i odci¹³ mu g³owê. Po wszystkim star³ krew z maczety i obróci³ siê do pozosta³ych> Idziemy. <powiedzia³ ch³odno i zacz¹³ iœÌ dalej>

Ostatnio edytowany przez Dean Winchester (18-04-14 12:35:16)

<westchn¹³ i przetar³ twarz d³oni¹. Pomóg³ Samowi wyjœÌ z pu³apki i szed³ dalej, zdecydowanym krokiem> Nie oci¹gajcie siê.

<pokrêci³ lekko g³ow¹ i odda³ Samowi plecak. Najm¹drzejsz¹ opcj¹ bêdzie zabicie jego samego. I tak pozosta³ mu nieca³y miesi¹c ¿ycia. Wyj¹³ zza pleców maczetê> Sam, nie po to sprzeda³em za ciebie duszê, ¿eby teraz ciê zabiÌ. <powiedzia³ ch³odno> Jeœli ty tego nie zrobisz, to Avery to zrobi. <spojrza³ na ni¹ k¹tem oka>