Albo zawstydzony.. <zaciska wargi rozbawiony i patrzy jej przeciągle w oczy> Nadal nie rozumiem jak mogłaś mnie odrzucić. <uśmiecha się powoli> Nie, nie mam. <robi krok w jej stronę tak, że dziewczyna musi się oprzeć o pobliskie drzewo> A powinienem mieć? <przechyla lekko głowę w bok i uśmiecha się seksownie, będąc jedynie centymetry od jej twarzy> Czyli ty też mówiłaś o mnie złe rzeczy? <unosi brwi i gwizdze> Teraz masz przechlapane. <mruczy i chwyta między palce kosmyk włosów, którym poprzednio bawiła się dziewczyna>

Tak, pierwsza. <uśmiecha się lekko i przygryza wargę od środka> No właśnie, chyba. <cmoka> Przewidujemy jakąś karę? <unosi kącik ust pod nosem i chwyta jej podbródek odwracając jej głowę w swoim kierunku, aby spojrzała mu w oczy> Hm.. Jeśli jesteś tchórzem.. <mruczy i uśmiecha się szeroko>

Uwierz. Byłaś jako pierwsza. <uśmiecha się pod nosem i patrzy jej prosto w oczy z bliska. Po chwili lustruje wzrokiem jej twarz i unosi kącik ust stwierdzając, że dziewczyna jest piękna i delikatna.> Nie jesteś? Nie wierzę. Udowodnij. <mówi cicho i nachyla się w jej stronę, jakby chciał ją pocałować, aż koniuszkiem noska przesuwa drażniąco wzdłuż jej policzka>

<marszczy brwi i przygląda się jej> Zdradzić ci sekret? Po pierwsze. <ponownie zbliża się i patrzy jej w oczy> Nie wszyscy są tacy sami. Po drugie. Może wcale nie chcę cię uwieść? <kręci głową> Poszukaj drugiego dna, Clary. <odsuwa się> A teraz jeszcze jedna tajemnica. <uśmiecha się powoli> Ja też mam uczucia. Zadziwiające, huh? <kręci głową> Przepraszam, jestem umówiony. <wkłada filtr papierosa w usta i odchodzi>

<wychodzą na ulicę i przez chwilę spacerując, komentując wszystkie przejeżdżające auta, aż siadają na ławce i Alexander zanosi się śmiechem kiedy chłopiec próbuje wymówić 'rower', co wychodzi mu co najmniej niczym 'jooowej'. Kiedy w końcu maluch dostaje w ręce telefon Alexa, układa głowę na jego kolanach i leżąc sobie, gra w jakąś grę; A. mierzwi jego włosy palcami i w zamyśleniu patrzy przed siebie>

<kiedy maluch ją ignoruje pochłonięty grą i ekscytuje się wzdychając co chwila i zagryzając wargę, Alex uśmiecha się szerzej i przenosząc wzrok na Clary, odbiera od niej zabawkę.> Dzięki. To jego ulubiona i nie wybaczyłby mi, gdybym jej nie odzyskał. <kręci głową i opuszką kciuka gładząc czoło chłopca i po chwili unosi spojrzenie ku twarzy dziewczyny, przyglądając się jej; chrząka cicho> Wszystko okay? Jestem zdziwiony, że w ogóle się zjawiłaś. <przechyla lekko głowę w bok patrząc na nią z powagą>

Miło z twojej strony. <kiwa powoli głową przesuwając koniuszkiem języka wzdłuż górnej wargi i rozglądając się> Tak. Pewnie. To Thomas. <spogląda na chłopca, a potem w oczy dziewczyny> Ale mówię mu.. Tommy. <szturcha malca, który wyrywa się z zajęcia i podnosi się do pozycji siedzącej. Spogląda swoimi pięknymi, Alexandrowskimi i niebieskimi oczami na Clary, aż wsuwa się na kolana Alexandra i tuli się w jego ramionach, nieśmiale spoglądając na dziewczynę i ponownie wracając do swojej gry. A. przygląda się wszystkiemu i mimowolnie uśmiecha się szerzej. Otula go ramieniem i przesuwa się tak, że robią także miejsce dla Clary> Siadaj. Nie gryzę. <milknie na chwilę i uchyla wargi zastanawiając się co powiedzieć> Znaczy gryzę, ale.. <parska śmiechem> Czuj się bezpieczna. <wzrusza ramionami>

Nie pozwoliłbym ci zapomnieć, przecież wiem jak to lubisz. <uśmiecha się pod nosem i kręci głową. Kiedy słyszy pytanie, przez moment się zastanawia i spogląda na nią> Nie żyje. Właściwie.. <uchyla wargi i po chwili je zaciska nie kończąc> Tak, podobno. <wzrusza ramionami i przeczesuje włosy maluszka palcami>

Ostatnio edytowany przez Alexander Kahn (28-04-14 18:41:00)

Tsa, uhm.. Niepotrzebnie. <uśmiecha się lekko i przygryza policzek od środka> Wiem. Zamieszkał.. ze mną kilka dni temu, do tego nie na długo. <spogląda gdzieś w bok, aż powoli wraca wzrokiem do jej twarzy. Unosi kącik ust i przygląda się jej> Chyba po raz pierwszy na mnie spojrzałaś. I jak wrażenia? <uśmiecha się pod nosem i patrzy w jej oczy swoimi głęboko niebieskimi tęczówkami>

<śmieje się i pociera powoli powieki> Nie martw się, ja też nie. Ktoś mi go podrzucił z podrobionymi papierami, że to mój.. syn. Więc mam go i szczerze mówiąc.. Nie mam pojęcia co robić dalej. <Zaciska wargi i przygryza policzek od środka> To.. okay. W końcu ruszyliśmy do przodu, przynajmniej na mnie patrzysz. <uśmiecha się szeroko i widząc jej gęsią skórkę, prostuje się nieco i zdejmuje marynarkę, po czym układa ją na ramionach dziewczyny, starając się jej zbytnio nie dotykać ponieważ wie, jakby zareagowała, ale poprawiając 'okrycie' na jej ramionach, przypadkiem wierzchem dłoni dotyka jej odsłoniętej szyi i po chwili cofa dłonie, przytulając do siebie maluszka> Otuliłbym cię.. sobą, ale nie chciałbym, żebyś wydłubała mi oczy. <zaciska wargi rozbawiony>

Wiem. No wiem, bez problemu. Znajdę jakieś rozwiązanie. <uśmiecha się lekko> Z nim w porządku. Jego naturalna temperatura to około 40 stopni. <unosi kącik ust i gładzi powoli policzek maluszka; spogląda na nią> Tak. Myślę.. że najpierw byś je wydłubała, a potem może.. zjadła jak kanibal. <uśmiecha się szeroko spoglądając w jej oczy>

Mnie już zjedli kiedyś kanibale. Nie było fajnie. <śmieje się i pociera powieki rozbawiony> Ale trochę jesteś, no przyznaj. <uśmiecha się szeroko i patrzy jej prosto w oczy> Niedługo.. Ale skoro musisz iść, to okay. <kiwa głową i zatrzymuje jej dłoń, którą zsuwa z siebie marynarkę> Zostaw. Czeka cię jeszcze droga do domu, a my jesteśmy.. <spogląda na malca i unosi kącik ust> Po prostu damy sobie radę. <spogląda w jej oczy z lekkim uśmiechem>

Trochę.. Okay, na taki kompromis ewentualnie mogę się zgodzić.. <uśmiecha się powoli i przygryza lekko wargę> Jasne. Oddasz ją przy okazji. <kiwa zdecydowanie głową> Uważaj na siebie po drodze. <spogląda jej za plecy> No.. wiesz.. <wzrusza ramionami, unosi kącik ust i wstaje opuszczając chłopca na nóżki> Do zobaczenia, huh? <spogląda w jej oczy>