Nie jestem 'każdy'. Spędziłem noc w barze, a dopiero zaczynam. Widzisz połączenie z jakimś psychopatycznym dupkiem, który właśnie dostał się do psychiatryka? <uśmiecha się lekko nieszczerze i kręci głową> Bo ja tak, zdecydowanie. <rozkłada bezradnie ręce i po chwili słucha jej z uwagą> Zrobimy to.. jakoś. Pomogę tobie, Alice również. Napewno będzie chciała.. zrobić coś z tym. <zaciska wargi>

Jestem niczym witaminki na dziewczynki. <uśmiecha się lekko z opuszczoną głową i przełyka cicho ślinę. Kiedy słyszy zdanie, że widziała jego reakcję, zamiera na chwilę i powoli unosi głowę> Poniosło mnie. <mruczy i zaciska wargi> Doczekanie, bo to.. już się wydarzyło. <unosi kącik ust niemrawo i spogląda w jej oczy> Wiesz.. jaki jest plus tego wszystkiego? Może jesteś chłodna w dotyku, niewidzialna dla większości i.. martwa. Ale w zamian za to, możesz robić co tylko chcesz. <przygryza lekko policzek od środka> Zniknij i załatw to, co miałaś załatwić wcześniej. <patrzy jej przeciągle w oczy> Masz swoją przewagę. A potem pojaw się w miejscu, gdzie chcesz być najbardziej, o którym zawsze marzyłaś. Osobiście stawiam na ocean, lub morze. <uśmiecha się słabo> A potem wróć do nas, i będzie tak jak dawniej.

Owszem, tak będzie. Nie masz.. nic do gadania. <rozkłada bezradnie ręce> Wykorzystaj to teraz. I nie bądź taka. <kręci głową, wstaje i nakłada jej na ramiona swoją kurtkę, tą, którą dał jej wcześniej.> Muszę iść. <mówi ciszej i muska wargami jej czoło> Przepraszam. w razie czego znajdziesz mnie. <przesuwa dłonią wzdłuż jej ramienia i wychodzi ze ściśniętym żołądkiem>

*po dwóch godzinach siedzenia w barze i whisky, która dzisiaj z pewnoscią nie była dobrym pomysłem, wstała i wyszłą z Bookworm, keirując się do parku.*

<Wyszła>

<posiedział trochę, ale znudził się. Zapłacił i wyszedł>

< Wszedł do środka i zajął miejsce obok Mirandy, zamówił sobie kamikadze i uśmiechnął się lekko pod nosem obserwując kątem oka dziewczynę.>

< Przekręcił się na hokerze tak, ze teraz plecami opierał się o bar.> Jak widać przyciągasz mnie do siebie jak magnes < Wzruszył ramionami> Nic nie poradzę na to, że jesteś jak narkotyk < Uśmiechnął się łobuzerko i też poruszył brwiami.> Nie napisałaś w końcu do mnie. < Wyciągnął rękę i położył dłoń na kolanie dziewczyny.>

< Nachylił się bardziej w stronę dziewczyny.> Mi się należy kara? A będzie bolesna? < Spytał szepcząc na ucho dziewczyny.> Tobie też się należy za moją porwaną koszulkę. < Przegryzł seksownie dolną wargę.> Zaczęłaś sobie wszystko układać tak? I co postanowiłaś? Jestem twoim przyjacielem z przywilejami? < Spytał unosząc brwi.>

Już nie mogę się doczekać tej kary < Opuszkami palców dotknął swojej wargi po czym sięgnął po kieliszek kamikadze i opróżnił całą jego zawartość.> I to mi pasuje kotku < Cmoknął ją w policzek po czym z powrotem odwrócił się przodem do baru> A wiec dzisiaj idziemy do mnie?

Jestem wspaniałym człowiekiem... < Zdziwił się, spojrzał uważnie na dziewczynę.> Nie jestem dobry < Pokręcił oczami.> Jeszcze się o tym przekonasz to kwestia czasu < Wzruszył lekko ramionami.> Natomiast lubię słuchać więc będziesz mogła paplać do woli ale najlepiej kiedy będziemy razem w łóżku. Wtedy najbardziej lubię słuchać. < Roześmiał sie po czym wstał z hokera i zapłacił za nich.> A wiec Madame idziemy. < Przerzucił sobie dziewczynę przez ramie i wyszedł z lokalu.>

Po staremu... Sammy był w szpitalu, bo jakiś psychopata rzucił w nas sztyletami. <na krótką chwilę zacisnął wargi> Ale już wszystko okey. <kiwnął głową z przekonaniem> I jeszcze poluję teraz na taką jedną, która gwizdnęła mi mój nóż... który swoją drogą ty też kiedyś wziełaś. <uśmiechnął się szeroko na to wspomnienie> Naprawdę nie pamiętasz swojej paniki w psychiatryku? <uniósł brew z rozbawieniem>

Ostatnio edytowany przez Dean Winchester (03-05-14 13:34:02)

Daj spokój. <przewrócił oczami> Jeśli to będzie dziewczynka, to też będę ją kochał. <kiwnął głową> Ale nie obrażę się, jeśli to jednak będzie chłopiec. <uśmiechnął się> No nie wiem, nie chciałabyś go... lub jej <poprawił szybko> nazwać po swoim ojcu albo matce?