Jestem urodzoną realistką. Często chłodna na pozór, chociaż nie twierdzę, że od środka jestem cieplejsza. Chyba tylko diabeł jest gorszy. Chociaż kto wie, może jestem tutaj tylko po to, żeby rozpętać apokalipsę?



Urodziła się dnia całkowicie niepamiętnego. Tak, dokładnie tak. Nikt nie pamięta daty jej urodzin, ponieważ nikt chyba nie chciał tego zapamiętać. Co za różnica, czy urodziła się w grudniu, czy w maju? Żadna. I tak będzie żyć wiecznie, jako słodka, uwodzicielska wiedźma. A tak na prawdę, jej historia zaczęła się od tego, że została porzucona całkowicie na pastwę losu przez swoją wyrodną matkę włoszkę. Od tak, po prostu. Zamarzała owinięta w jakąś poniszczoną szmatkę i zanosiła się płaczem, jak to każde porzucone na śmietniku dziecko. Los chciał, że pewien nieziemsko przystojny mężczyzna, akurat prawdopodobnie zwijał się z baru z jakąś śliczną brunetką, jak to miał w zwyczaju. Na jej widok widocznie serce mu zmiękło, bo chwycił ją w swoje duże, męskie dłonie, jakby była sztabką złota tak cennego i kruchego, że w każdej chwili mogłaby się rozpaść pod jego dotykiem. Mijały lata. Pięć, dziesięć, piętnaście, dwadzieścia. Żyła swoim życiem, całkiem cholernie upiorna i wredna na swój urokliwy sposób. Dobrze jej było z Alexandrem. Mimo tego, że czasami znikał na całe weekendy. Mimo tego, że czasami wbiegała do jego pokoju w piżamce i smoczku w ustach skacząc prosto na niego, a on ciągle spał i spał, a potem przytulał ją do siebie jak uroczą maskotkę. Był chyba dla niej istotniejszy, niż mogła przypuszczać.
Jak znalazła się w Falls? Chyba nigdy w życiu nie przyjechała by do tej marnej mieścinki, która nic sobą nie reprezentuje. Gdyby nie Alexander Kahn. Wiadomość o jego śmierci sprowadziła ją w najciemniejsze zakątki swojej duszy, jak i świata, jak widać. Nie ma zamiaru rozpocząć tutaj nowego życia, bo ma swoje własne, zupełnie gdzieś indziej. Jednak kto wie, co się wydarzy.



Ciekawostki i fakty;
- Nie posiada żadnych tatuaży, chociaż wszystko jeszcze przed nią
- Cholernie trudno jest umówić się z nią na randkę
- Ceni sobie szczerość i oryginalność
- Potrafi być miła, jednak nie wykorzystuje często tej umiejętności
- Mimo tego że jest czarownicą, panicznie boi się pająków i glonów, chyba po prostu ją obrzydzają
- Zadziorna i nieobliczalna. Stawia na swoim mimo wszystko

Jak wygląda?
Cholernie dobrze, rzecz jasna. Na pierwszy rzut oka można ocenić jej długie i zgrabne nogi, jednak nie za chude. Smukła sylwetka, pociągła, niezbyt krągła, ale też nie do końca płaska. Przecież nikt nie jest idealny. A twarz? Piękne, duże i głębokie spojrzenie brązowych oczu potrafi zwalić z nóg. Czasami patrząc w jej tęczówki można mieć wrażenie, że tonie się w ciemnym jak noc jeziorze, w którym odbija się kształt pełnego księżyca. Delikatne wargi i pociągły nos. Piękne włosy za ramiona o brązie pasującym niemal perfekcyjnie do głębi jej ciemnych oczu.



''O co chodzi z tą miłością?!'' - powtarza sobie w głowie niemal zawsze, kiedy widzi zakochaną, obściskującą się parę. Polemizuje z każdą osobą, która wpiera jej jakiekolwiek czułe wartości. Jedyną miłość jaką znała, odeszła niedawno temu całkiem bezpowrotnie. Samo to chyba jeszcze bardziej zaniżyło jej szacunek do miłości. O ile w ogóle go miała.

Wizerunku użyczyła Troian Bellisario

Ostatnio edytowany przez Melanie Kahn (05-07-14 19:42:27)