< Weszła do środka, zamówiła sobie kawę i kiedy ją dostała zajęła miejsce przy stoliku. Wyjęła z torebki książkę i zaczęła czytać.>

< Uniosła głowę znad książki kiedy jakaś dziewczyna weszła do środka. Widząc, ze siada samotnie przy stoliku Jessi przegryzła dolną wargę zastanawiając się czy do niej podejść. Przełknęła ślinę, dopiła kawę i schowała książkę do torebki. Po chwili wstała i podeszła do nieznajomej.> Hej, mogę się dosiąść? Jestem Jessica. < Wyciągnęła w stronę dziewczyny dłoń.>

Birdy? Jasne < Uśmiechnęła się przyjaźnie i usiadła na przeciwko dziewczyny.> Długo tu mieszkasz? Nie znam większości mieszkańców w tym miasteczku dlatego pytam. < Splotła palce dłoni.>

Ostatnio edytowany przez Jessica Love (19-04-14 16:11:09)

No to dosyć krótko. < Spojrzała w oczy dziewczyny, przez chwilę myślała czy nie wstać i zostawić dziewczynę w spokoju ponieważ nie chciała jej przeszkadzać.> Cóż z 2 tygodnie i znam tu jak na razie 3 lub 4 osoby. < Wzruszyła lekko ramionami.>

Nie uczę się tu < Pokręciła głową.> Wiesz co nie będę ci przeszkadzała < Powiedziała cicho i wstała od stolika, po chwili wahania na stoliku położyła karteczkę ze swoim numerem.> Jak będziesz chciała to pisz, na razie < Powiedziała i wyszła.>

( huh co chwila wywala mi neta -.- kiedy indziej dłużej pogramy )

<Weszła do środka, zamówiła szarlotkę i usiadła przy stoliku w kącie, w duchu przeklinając sie za swoją nieudolność. Zapatrzyła sie w okno na idących ulicą ludzi. Grupki roześmianych przyjaciół, zakochane pary, kłócący się wrogowie. Chciałaby być edną z nich, ale wiedziała, że musi czekac cierpliwie. Mystic Falls kryło jakąs tajemnice. Odmieniało ją, ale tu chodziło o coś więcej. Nie wiedziała tylko jeszcze o co.>

<wchodzi do środka, zdejmując okulary. Zamawia czarną kawę i siada przy stoliku, czekając na zamówienie>

< Miranda weszła do lokalu wraz z Pierrem i zajeła miejsce w ustronnym miejscu tak, aby jak najmniej ludzi zwracało na nich uwagę. Usiadła z gracją na jednym z miejsc i spojrzała w stronę kelnera > Na co masz ochotę ? < posłała mu wyczekujące spojrzenie >

< Miranda przechyliła głowę i obserwowała go badawczo. Nie wiedziała jak zareagować na jego słowa więc tylko mu przytakneła > Jak będziesz potrzebować jakiejś pomocy to jestem chętna, zdążyłam dobrze poznać to miasteczko < podziękowała gdy dostała swoje zamówienie i upiła łyk goracej kawy. Na jej wardze zostało trochę białego mleka, więc zlizała je powolnych ruchem. Złapała jego spojrzenie i przytrzymała przez dłuższą chwilę > Studiowałam. Na uniwersytecie Massachusetts, brałam udział w specjalnym programie dzięki któremu mogłam o wiele szybciej zdać magisterkę niż przewiduje to ustawa < zaśmiała się cicho i pomieszała kawę łyżeczką > A ty? Uczęszczasz na jakąś uczelnię?

< Miranda mimowolnie skrzywiła się lekko na twarzy. Takie historie zawsze przyprawiały ją o dreszcze, ponieważ nie wyobrażała sobie aby jej rodzice mieli by ją oddać za pieniądze. Zacisneła mocniej palce na jego dłoni. był to bardzo miły gest i nie chciała aby sie szybko skończył. Patrzyła na niego wciąż przenikliwie > To tylko chwilowe. Z twoich słów wynika, że nie zamierzasz tu zostać na nie wiadomo jak długo. Do tego wszystkiego da się przyzwyczaić. Widzisz to zmęczenie na mojej twarzy? < pokazała palcem na lekkie wory pod oczami, a zaraz potem zaśmiała się widząc jego minę > Przynajmniej możemy śmiać się w twarz Amerykanom. To sa na prawdę idioci nie wiedzący co znaczy prawdziwe życie < puściła mu oczko, a kciukiem pogładziła jego dłoń >

< W oczach Mirandy było widać ogniki zainteresowania. Dawno nie spotkała osobę o tak bogatych hobby. Dopiła kawę do końca i oderwała kawałek bułeczki > Oprócz piłki nożnej, grałam w licealnej i studenckiej drużynie siatkarskiej. A przed telewizorem gorąco dopinguję F1 oraz wszystkie turnieje wielkoszlemowe. < wzięła kawałek do ust i chwile obserwowała Pierra > Zawsze lubiłam czytać, szczególnie literaturę współczesną. Orwella umiem cytować z pamięci. A co związane z moimi studiami to kocham chemię oraz.. < na jej policzkach pojawił się mały rumieniec > ogólnie samochody. Kiedyś chciałam zostać mechanikiem i zmieniać opony < zaśmiała się na wspomnienie siebie umorusanej smarem. Zjadła kolejny kęs i spojrzała na niego wyczekująco > Pewnie myslisz, że musze być stara skoro skończyłam studia...

< Weszła do środka, zamówiła herbatę z cytryną oraz babeczkę po czym zajęła miejsce przy stoliku.>