<Był totalnie zaskoczony przebiegiem sytuacji. Pokiwał lekko głową i złapał ją za nogi, przekręcając ją w swoją stronę, tak że siedzieli teraz na przeciwko siebie. Edward przez kilka dobrych sekund patrzył jej prosto w oczy starając ją uspokoić, po czym nachylił się nad nią i objął jej skórę u szyi wargami. Nie był to pocałunek, ale też nie był to jakis bylejaki gest. Gdy jego kły zaczęły się wydłużać bardzo delikatnie i ostrożnie zaczął wsuwać je w jej skórę. Z racji iż robił to powoli i dokładnie zajęło mu to kilka dobrych sekund. Przytrzymał prawą dłonią jej głowt, gładząc ją lekko po włosach i zaczął wysysać z Niej krew. Przez jego ciało przeszedł niezrozumiały dreszcz. Była pyszna.>

Starałem się <powiedział łagodnie, obserwując uważnie jej ruchy. Wypił z niej bardzo mało krwi, przynajmniej mu się tak wydawało, ale widok jej zmęczonych oczu dał mu trochę do myślenia. Chwilę później Edward również leżał tylko po przeciwnej stronie, utrzymując z nią kontakt wzrokowy. Był naprawdę zadowolony; dziewczyna zaczynała mu ufać na tyle by pozwolić mu skosztować jej krwi. Powoli owijał ją sobie wokół palca. Uśmiechnął się do niej>
Jesteś zmęczona <stwierdził, przyglądając się jej twarzyczce. To była kwestia czasu zanim zaśnie. >
Rok 1949. Wyjechałem z kraju do Nowego Jorku. To tam kupiłem swoją maszynę do pisania. Zacząłem odwiedzać kasyno. Najpierw stawiałem najmniejsze nominały, jednak z czasem.. tysiące, miliony. Przegrałem wszystko, nie miałem nawet jak wrócić do domu. I wtedy pierwszy raz napisałem coś swojego. Wkrótce wydałem  książkę. Nie przyniosła mi sławy. <zakończył. Nie miał zamiaru wkraczać na drogę kobiet, ktore poznał. Tak naprawde tylko jedna go całkowicie zadowoliła - Aysha.>

Naprawdę tak uważasz? <prychnął oburzony pod nosem, zaciągając się porządnie papierosem, jednak nie wypuścił dymu tak od razu. Nie rozumiał, czemu nagle poczuł się taki obrażony.>
Nie musisz ze mną spędzać czasu, nikt cię nie zmusza <warknął chłodno, nawet na nią nie spoglądając. Robił dużo by jego towarzystwo nie było dla niej takie męczące. Ba, udawał nawet ludzkie uczucia. Zacisnal mocno zęby, oddychając głęboko.>

<obudził się nad ranem, mrugając oczami. Był sam. Obrócił się na plecy, zapalając papierosa.
Uciekła? Nieee z pewnością nie. Za bardzo mu zaufała by uciec. A może jednak, może spotkała kogoś znajomego i on jej pomógł dojść do siebie? Edward wypuścił z ust obłok dymu.
Ale jeśli tak to zemsta się udała, przecież tego chciał.
A może już nie chciał. Ścisnął tak mocno papierosa zębami, że złamał go na pół. Wyszedł z sypialni i wziął długi prysznic, zakładając tylko czarne spodenki, po czym usiadł na kanapie.
W domu rozległo się głośne klikanie spowodowane siłą uderzeń w klawisze maszyny do pisania.
A może jej się coś stało? Nie obchodziło go. A może jednak? Nie, nie ma żadnego jednak.
Ed wziął się za opisywanie ostatnich wydarzeń, a w jego głowie mimowolnie pojawił się obraz Alice, gdy pił z niej krew.
Naburmuszony wydął dolną wartę i obiecał sobie, że dzisiaj zaszaleje.>

<Rozbawiony wywrócił oczami i pokiwał głowę. Wszystko było okej, nic nie podejrzewala. To zabawne, od kiedy czuł strach? No może było to zbyt mocne określenie, co nie zmieniało faktu, że poczuł rozluźnienie.>
To są jakieś zalety? <spytał, ściągając lekko brwi. Nie potrafił znaleźć niczego takiego. To na ludziach zawsze wszystko się testowało. Edwardowi nie było ich żal. Ba, gardził nimi. Ale jak tylko spoglądał na dziewczyne przed sobą i myślał o tym jak łatwo jest ją wykończyć.. pokręcił głową. Tylko jedno przyszło mu na myśl.. sygnet. Żyłka uwidoczniły się na jego policzkach, a oczy stały się przekrwione. Nie odda jej go.>

A może powinienem? Nie jestem dobry. To nie jest we mnie. <zacisnął mocno zęby, a wyraz jego twarzy był nieodgadniony. Był drapieżnikiem, powinien wyssać z niej krew do ostatniej kropli. Nie tylko powinien ale i chciał. Zmarszczył brwi. Co w takim razie powstrzymywało go?
Wstał i odszedł kilka kroków, opierając się o ściane i wkładając ręce do kieszeni.>
Tak. Powinienem to zrobić. Ty jesteś człowiekiem o najsłodszej krwi świata, a ja bezwzględnym wampirem. To prosta matematyka <pokiwał z przekonaniem głową>
Chciałbym. <dodał chłodno, mierzwiąc włosy prawą ręką i oddychając ciężko. Gdy ponownie na nią spojrzał z jego ust wydobyło się prychnięcie.>
Ale nie potrafię.

<Teraz kiedy ich usta poruszały się w rytmie zapomnienia Edwarda nic już nie obchodziło. Jego lewa dłoń gładziła żuchwę Alice, a prawa spoczywała na jej plecach, sunąc po nich delikatnie.
Całował ją z taką zachłannością, że jego płuca zapominały o oddychaniu. Co dalej? Przycisnąć ją do ściany, a może sofa? Jego myśli krążyły teraz tylko i wyłącznie wokół Alice i tym pocałunku, który miał trwać wiecznie.
Język Edwarda pieścił podniebienie dziewczyny, by po chwili złączyć się z jej językiem.
Niespodziewanie kąciki jego ust uniosły się lekko do góry co spowolniło pocałunek. Początkowo próbował to naprawić, ale gdy naprawdę zdał sobie sprawę z tego co robi jego powieki się otworzyły. Jak mógł tak po prostu ją całować? Człowieka? Ohyda. Oderwał się subtelnie od niej.>
Zapamiętasz to inaczej. To TY mnie pocałowałaś a nie ja Ciebie <zahipnotyzował ją niskim głosem i odchrząknął robiąc krok w tył. Czemu to zrobił? Ze wstydu? Ze strachu? Nie podobało mu się, że tak bardzo mu się podobało. Schował rękę do kieszeni i po chwili wyciągnął z niej ogromny, zdobiony sygnet i włożył go do ręki Alice.>
Z tym na palcu nie umrzesz w starciu z nadnaturalnymi <powiedział sucho. Więc jednak go jej dał. Ale czemu? Zacisnął mocno zęby i wyszedł, rzucając suche "musze wyjść">

<drgnął lekko, widząc Alice. Nie widziała go? Edward ściągnął lekko brwi i wstał z fotela.
Chwilę później stał w drzwiach jej pokoju i odchrząknął.>
Chciałbym... Ci w czymś pomoc. W ramach przeprosin. <powiedział cicho i usiadł na jej lozku, wpatrując się w nią jak w obrazek. Nadal był wściekły za swoją słabość ale jej towarzystwo sprawiało mu zbyt wielką frajdę by z niego zrezygnować.>

<Cały czas jego usta dotykały jej skóry. Bardzo delikatnie wysysał z niej życiodajną substancję ale nie to było ważne. Jego prawa dłoń cały czas sunęła po jej plecach, przypadkiem zahaczając o skrawek jej ciała. Jego źrenice się rozszerzyły. Poczuł dziwne ciepło w środku i nie było one spowodowane krwią.
Wsunął dłoń pod jej górne ubranie i delikatnie dotykał palcami jej cieplej skóry. Stopniowo wsuwał ją głębiej, błądząc po jej plecach, poczynając od kości ogonowej, aż do samego karku>

<Stopniowo zaczął pogłębiać pocałunki, pieszcząc jej usta swoimi. Czuł jak jego ciało oblewa fala gorąca, która i tak była niczym w porównaniu do tego co miało nastąpić. Złapał ją za pośladki i uniósł lekko do góry, by mogła objąć go nogami w pasie, po czym jedną ręką ją puścił i położył ją na szyi, odchylając ją lekko do tyłu. Wówczas przeniósł się z pocałunkami właśnie na szyje, co chwile robiąc jej malinki.>

<Obrócił się z nią i położył ostrożnie na łóżku, chwilę pózniej pojawiając się nad nią. Najperw zsunął z niej koszulkę a pózniej oparł sie dłońmi o łóżko, bedac kilka centymetrów nad nią. Nachylił sie by cmoknąć jej słodkie usteczka, co przypominało jakby robił pompki. Jej ciało było niesamowite. Ponownie zszedł z pocałunkami na jej szyje, a potem ramiona, biorąc w zeby ramiączka od jej stanika i ostrożnie je zsuwając. >
Jesteś piękna <wymruczał, wlepiając wzrok w jej piersi okryte koronkowym stanikiem. Koniuszkiem języka oblizał ich kształt, po czym zszedł na brzuch, klękając nad nią. Swoje dłonie wsunął pod jej spódnice, powolutku ją ściągając z zgrabnych bioder Alice>

<Wysysał z niej krew, czując ogromne ciepło. Wymiana krwi była czymś bardzo intymnym i odczuwał to z każdą sekundą. Pożądał jej ciała, ale nie tylko. Pożądał też jej duszy. Otworzył powoli powieki, a podniecenie jakie czuł było nie do opisania. Ogarnął włosy z jej czoła, odrywajac się od jej szyi. A gdy i ona odstawiła 'swoją' krew ich usta zlaczyly się w krwistym pocałunku. Następnie Edward sciągnął jej stanik, całując jej piersi. Wówczas jego dłonie wylądowały pod majtkami by i ich w końcu się pozbyć. Pieścił jej okolice intymne swoimi dłońmi.
Rumience wstapily na jego twarz a w miarę gdy jego ruchy dlonią były dokładniejsze  poczuł, że już czas i że dłużej nie wytrzyma.>