Właśnie nie wiem * Wzruszyłam ramionami, pstryknęłam palcami i oboje zniknęliśmy* ( Daj posta gdzie tam chcesz xd)

<wstał, wziął zimny prysznic, ubrał się po czym znikł>

<pojawia się w rozwalonym domu, ale śmiejąc się> ktoś tu myśli że nas uraził <ruszył ręką i wszystko było tak jak przedtem, a sam usiadł w salonie>

<warknął gdy to zobaczył> no nieźle teraz nie mamy obydwoje <przewrócił oczami>

Ja pierdole co to za suka * Zacisnęłam dłonie w pięści* Pieprze to i tak odzyskam moce * Wyjęłam z kieszeni spodni swoją MAGICZNĄ bransoletkę. Dzięki wiedzy jaką posiadałam postanowiłam to wykorzystać w odzyskaniu mocy. Kiedy założyłam bransoletkę miałam częściowo chociaż trochę mocy. Ruchem dłoni sprawiłam, że przede mną pojawiła się wielka księga magii. W między czasie Matt już był przy niej i zaczął czytać. Wyczarowałam to co nam potrzeba dzięki biżu wiszącym na moim ręku i zaczęliśmy wspólnie wymawiać słowa. Chwilę nam zajęło za nim odzyskaliśmy moce i NIKT NIE MOŻE NAM JUŻ ICH ODEBRAĆ*

<uniósł kącik ust> Proszę bardzo, nasze lochy są twoimi <usłyszał słowa Katherine, co prawda nie mógł tam wejść, ale w jego ręce pojawił się kawał jakiegoś pręta, którego rzucił trafnie w Kath, przebił jej klatkę piersiową> Nie wypada tak mówić, Katherino, nie wiesz o tym?

<spojrzał na cele> Może troszeczkę ciszej Katherine, my tutaj rozmawiamy <spojrzał na jej córeczkę i ukucnął przy celi> Wiesz słonko, mama Cię okłamuje, raczej nie wyjdziecie z tego cało, a na pewno nie dzisiaj <uśmiechnął się> Ale nie martw się Ciebie oszczędzę, no chyba, że ciocia RC się tobą zajmie

<zaśmiał się> Ja? Zwariować? Nie.. ćwiczę tylko sobie rzucanie lotkami <rzucił kolejną, ale tym razem z większą siłą>

<podniósł ręce do góry> Niestety nie mogę, bo czar na celi nie jest na moją magię rozerwalny <zaśmiał się> Ale i tak bym tego nie zrobił, bo nie mam litości... A co powiesz na łuk <pojawił się łuk i strzelił trafnie w Kath>

*Zeszłam na dół do lochów i oparłam się plecami o ścianę* No no Kath...

* Zmarszczyłam brwi patrząc na dziewczynę* Braciszku ja znikam zajmij się nią. * Uśmiechnęłam się sztucznie* Tylko zeby nie zaciążyła * Pokręciłam oczami i zniknęłam*

<przewrócił oczami> Ale właśnie o to chodzi, że mni nie można zniszczyć <uśmiechnął się po czym wyczarował straszne stworzenie, którego nie można zniszczyć, była to mała dziewczynka ustawiona w kącie celi> Kath nic ci nie zrobi, no chyba, że będziesz się chciała wydostać, a wtedy najpierw zabije córkę, a później Ciebie <dziewczynka, podeszła, do Luny, ona była bardzo potężna i gdy spróbują uciec, ona ich pozabija i NIEMA żadnych ucieczek> A teraz mam lepsze zajęcia <rzucił jeszcze raz ochronną tarcze, chociaż RC już to zrobiła, no ale nie warto ryzykować po czym znikł>

Ostatnio edytowany przez Matthew Grant (25-01-14 13:01:39)

Zła Dziewczynka Annabelle

+zaśmiała się cichym głosikiem+ Myślisz, że dasz radę mnie pokonać, Matt stworzył mnie potężną i niezniszczalną +uśmiechnęła się jak słodka dziewczynka, znalazła się za Mari i nożem poćwiartowała ją na kawałki, jej krew była wszędzie, nie było co zbierać, nie dało się już tego naprawić, odczarowała jej córkę z kamienia wzięła ją i nacieła nożem jej gardło, a Kath nie pozwoliła się ruszyć+ Ja nie jestem Mattem, anie RC i mogę ją zabić, ciesz się, że to tylko lekkie nacięcie, a jak nie będziesz się nie dopasujesz, to skończysz jak biedna Mari +spojrzała na kawałki ciała+