*Przechyliła głowę i wydęła usta* Wiesz, powinieneś być wdzięczny. *zmarszczyła nos.* Teraz pozostało tylko pożywienie się. *uśmiechnęła się i zawołała Sebastiana. Ugryzła go w szyję i odsunęła się. Wskazała na ranę.* Proszę. Smacznego.

Och, daj spokój *warknęła zirytowana. Puściła służącego i w wampirzym tempie znalazła się przy chłopaku i złapała go za kark. Podprowadziła do Sebastiana i nacisnęła na kark, tak że usta nowego wampira znalazły się bardzo blisko szyi służącego.* Pij. *rozkazała*

*Pozwoliła mu się żywić przez dłuższą chwilę po czym odepchnęła go mocno.* Wystarczy *stwierdziła zimno.* Nie chcę, żebyś mi zabił lodówkę. *odwróciła się do służącego i dała mu swojej krwi, żeby go uleczyć. Potem kazała odejść. Odwróciła się do świeżo przemienionego wampira i uniosła brew.* To może teraz powiesz mi jak się nazywasz?

*Uniosła brwi i pokręciła lekko głową. Kiedy zniknął usiadła do fortepianu i zaczęła grać wolną, smutną melodię. Kiedy skończyła poszła do swojego pokoju gdzie zaczęła pisać kolejny wpis do pamiętnika*

Wczoraj: *wrocila do domu*

Dzisiaj: *wyszla*

*Wróciła do domu i usiadła do fortepianu. Zaczęła grać melodię, którą nuciła jej kiedyś matka*

Kiedyś tam: *Wróciła do domu*

Teraz: *Obudziła się rano i przekręcała się chwilę próbując znowu zasnąć. W końcu z ciężkim westchnieniem zwlokła się z łóżka, ubrała się /klik/, wzięła do tego stroju pasującą torebkę, zrobiła makijaż i wyszła z domu*

<po jakimś czasie chłopak zaczął oddychać, jego serce zaczęło bić>
<podniósł się i rozejrzał po czym popatrzył na dziewczynę i powiedział zachrypniętym głosem> I to już wszystko? Jestem wampirem? <zdziwił się, bo czuł się normalnie, tylko kark go lekko bolał>

<popatrzył na służącego, a później na Tatię> Krwi?

<wstał i podszedł niepewnie do służącego>
<po chwili wpił się w jego szyje>
<krew była wspaniała, znów poczuł przypływ energii>

<przetarł usta i spojrzał się na nią> Wspaniale <lekko się uśmiechnął>

<popatrzył na torebkę, po chwili ją otworzył i napił się>
<nie było to to samo co z żyły, ale po chwili też mu zasmakowało>
A więc jestem Kevin <uśmiechnął się>

<uśmiechnął się> Nie, nic mi nie mówi ja jestem Clain