TylerHoechlin napisał:

*wychodzą z hotelu* Signore *poprawia się* Proszę za mną *mówi szarmanckim tonem i uśmiecha się szeroko*

<pocałowała go w policzek, idąc> Tutaj jest pięknie. <szepnęła, rozglądając się dookoła> Idealne miejsce do życia.

TylerHoechlin napisał:

Możemy tutaj zamieszkać jak pozdajesz wszystkie egzaminy*szczerzy się* Włochy to moje ulubione państwo, wiesz?

Nie możemy tutaj mieszkać. <pokręciła głową> Wtedy to państwo straci magię. <westchnęła ciężko, po czym dodała> Poza tym już skończyłam studia.

TylerHoechlin napisał:

*wzrusza ramionami* A to dlaczego straci? *patrzy na nią uważnie*

Pomyśl tylko o tym. <zatrzymała się na chwilę i wskazała ręka na uliczki> To jest piękne i... romantyczne. I kocham to miasto, prawie bardziej od Ciebie. <zachichotała, po chwili jednak znowu stała się poważna> A kiedy będziesz widział to miasto codziennie. Kiedy będziesz widział je, gdy coś pójdzie nie po Twojej myśli, albo gdy będziesz zły, smutny. Wtedy... <przegryzła dolną wargę> Będzie Ci się źle ono kojarzyć. W tym momencie to miasto jest.. Tobą. <powiedziała po chwili zastanowienia>

TylerHoechlin napisał:

*zastanawia się nad czymś* Myślę, że to tak nie działa. *rozgląda się* Widzę Cię codziennie, widziałem Cię gdy byłem zły i wkurzony i smutny i Ty też. A jednak... Nadal Cię kocham *unosi brwi*

Hmm <ściągnęła brwi. w jej oku pojawił się błysk> A le kiedy.. <odchrząknęła> zerwiemy. No wiesz. Wtedy będzie inaczej.

Tak. <odpowiedziała krótko, nie patrząc mu w oczy> Tak myślę.

<pokiwała ze zrozumieniem głową, ruszyli dalej. po chwili dźgnęła go palcem w żebra> To była zła odpowiedź. <pokazała mu język> Powinieneś powiedzieć, że nigdy ze mną nie zerwiesz. <zaśmiała się melodyjnie>

Jak to mówią... przeznaczenie jest dla frajerów, którzy obawiają się wziąć sprawy w swoje ręce. <powiedziała z przekąsem, po czym pocałowała go delikatnie>
Chciałabym pojechać do Werony. <powiedziała po chwili milczenia> Wspaniała historia wiąże się z tym miejscem.