<wchodzą do restauracji, zajmują dwuosobowy stolik. Quinn przegląda menu>

<oderwała wzrok z karty dań i powiedziała szeptem> Na Ciebie. <przegryzła dolną wargę, wołając kelnera>

A co, nie można? <powiedziała, nie kryjąc zawiedzenia. gdy przyszedł kelner zamówiła dla siebie sałatkę i lampkę czerwonego wina>

<na jej twarzy mimowolnie pojawił sie rumieniec, zaczęła jeść sałatkę, spoglądając na Tylera>

<unosi prawą brew do góry> Nic na to nie poradzę, skarbie. <posłała mu złosliwy uśmiech, upijając łyk wina> Mocne. <kiwnęła głową, wystukując palcami o blat, rytm muzyki, która leciała w restauracji>

Nie mów, że byś narzekał. <nachyliła się nad stołem, patrząc mu w oczy>

<zmarszczyła czoło, nie odzywając się przez chwilę. po jakimś czasie odparła, równie cicho i powoli> Nie sądzę, by był to gwałt. <upiła łyk wina> Gwałt jest wtedy, gdy jedna osoba chce, a druga nie. Wiem coś o tym, bo studiowałam prawo. <pokazała mu język>

<wzruszyła lekko ramionami, opróżniając kieliszek wina> No wiesz.. w związku zawsze jedna osoba musi być mądrzejsza. <zaśmiała się melodyjnie, spoglądając na niego wyzywająco> Gwałcicielu. <wysyczała z uśmiechem na twarzy>

Poważnie? <mówi z rozbawieniem> No proszę, co ja widzę. Pan Tyler jednak ma uczucia i zna coś takiego jak wstyd. <pokręciła z niedowierzaniem głową> Cholera, myślałam, że nie dożyję tego dnia. <śmieje się>

Nie rozśmieszaj mnie. <wywróciła teatralnie oczami, śmiejąc się głośno. wyprostowała się dumnie na krześle> Dzisiaj śpisz na podłodze. <spogląda na niego spod uniesionej brwi> Mówię poważnie.

Jeszcze dużo o mnie nie wiesz. <powiedziała z przekąsem, spoglądając na zegarek> Wracamy do hotelu?