Jak najbardziej <na chwilę obrócił głowę w jej stronę, ściszył trochę muzykę>

<słuchał jej z uwagą> Ułoży się, zobaczysz. Zawsze się układa <uśmiechnął się do niej pocieszająco,a słysząc jej pytanie, westchnął> Pojechałem do brata. Kiedyś razem polowaliśmy, ale jakiś czas temu pokłóciliśmy się, nawet nie pamiętam już o co. No, to pojechałem do niego na Florydę. Pogodziliśmy się, ale cóż, Sam mnie olał, bo znalazł sobie jakąś panienkę na Florydzie. Nie powinienem mu mieć tego za złe, w końcu zawsze marzył o normalnym życiu <na krótką chwilę zacisnął usta w cienką linię> A wczoraj spotkałem jakąś napaloną wampirzycę i całowałem się z barmanem <zaśmiał się desperacko>

<ściął ją spojrzeniem, a po chwili skierował wzrok z powrotem na pustą jezdnię> Proszę cię, to była jakaś maskara... Teraz muszę omijać Grill'a szerokim łukiem <wzdrygnął się>

Dean... w Kalifornii stało się coś jeszcze. Obiecujesz dochować tajemnicy ? < spojrzała na niego zimnym wzrokiem >

< naburmuszyła się delikatnie, ale zaraz wypuściła z siebie zbędne powietrze > Miałam bliskie spotkanie z wampirami w Los Angeles. Bracia. Nic mi nie zrobili, ale chcieli ze mną współpracować < przygryzła wargę >

Oczywiście, ze nie. Nie spodobało im się to i chcieli się mną zająć < przełknęła głośno ślinę i westchneła > udało mi się na czas ich zahipnotyzować, ale nadal jestem tym zmartwiona.

< poleciała lekko na deskę rozdzielczą i odwróciła się w stronę chłopaka > Nie przedstawiali mi się. Chcieli abym pomogła im się rozprawić z pewnymi hybrydami z naszego miasta. Chodziło im abym pozucała parę czarów. < zbliżyła lekko do niego swoją twarz > chodzi o jakieś stare porachunki.

< zaśmiała się i zaczęła nucić znajome rytmy razem z chłopakiem > Dziękuję, że mogę ci zaufać. < powiedziała w przerwie pomiędzy zwrotkami i ruszała się rytmicznie do muzyki > Nie wiem czemu, ale jesteś dla mnie jak starszy brat < wyszczerzyła do niego zęby i zaczęła głośniej śpiewać. >

< uśmiech nie mógł zejść jej z twarzy. cieszyła się, że chłopak odwzajemnił jej uczucie > Moja nachalność robi swoje < uśmiechneła się pod nosem i połozyła głowę na desce rozdzielczej > chciałabym, abyś mógł mi bez problemu zaufać, tak jak robię to ja.

Wiem wiem i na prawdę, nie wazne jak nachalna się czasem wydaję, nie chcę abyś mówił mi coś bo cię do tego zmuszam < zawiesiła wzrok na drodze którą mieli przed soba i wsłuchała się w delikatny warkot silnika >

Chętnie rozprostuję nogi < uśmiechneła się delikatnie i przeciągnęła się podnosząc ręce do góry > poza tym mam dla ciebie małą niespodziankę

< złapała jedną butelkę i siłą woli zdjęła z niej kapsel. Spiła szybko wyciekającą piankę i westchnęłam. > Chciałam ci dać coś małego, a zarazem pożytecznego < wyciągnęła z kieszeni zgrabne pudełeczko na drodnej zawleczce którą można przyczepić choćby do kluczy > w środku jest trochę specjalnego płynu, coś jak werbena ale nie do końca. Ochroni cię dodatkowo przed niektórymi czarami ... < usmiechnęła się tajemniczo i upiła spory łyk piwa >

< uśmiechnęła się promiennie i pokręciła butelką w dłoni > Jak tak dalej pojdzie to zbliżę swoje umiejętności strzeleckie do twoich < przygryzła wargę i ściągnęła z siebie kurtkę > nie obraziłabym się gdyby tak się stało.